นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาจากโรงเรียนวิเชียรมาตุ 3 อำเภย่านตาขาว จังหวัดตรัง หัวใส นำข้าวเบายอดม่วงมาแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์ต่างๆ ส่งขายสร้างรายได้ระหว่างเรียน

วันนี้ (28 มี.ค.66) ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ที่ศูนย์บ่มเพาะเกษตรกรรุ่นใหม่ หมู่ที่ 1 ต.บางดี อ.ห้วยยอด จ.ตรัง มีการปลูกข้าวเบายอดม่วง ซึ่งเป็นข้าวพันธุ์พื้นเมืองของ จ.ตรัง และปลอดภัยจากการใช้สารเคมี ซึ่งคุณสมบัติของข้าวเบายอดม่วงคือ มีกากใยสูง มีสารอาหารหลากหลายชนิดที่มีประโยชน์ต่อร่างกายโดยมี 2 สีอยู่ในรวงเดียวกันคือสีม่วงกับสีเหลืองนวล ทำให้ได้ข้าว 2 สี ซึ่งเหมาะสำหรับกลุ่มคนทุกเพศทุกวัย โดยคุณสมบัติเด่นของข้าวเบายอดม่วงที่มีเอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร ทำให้นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 3 โรงเรียนวิเชียรมาตุ 3 อ.ย่านตาขาว จ.ตรังกว่า 10 คนแบ่งกลุ่มกันคิดต่อยอดข้าวเบายอดม่วง ให้เป็นผลิตภัณฑ์ต่าง ๆ เช่น เส้นบะหมี่ฮกเกี้ยน เกี้ยวทอด ขนมไข่มดแดง ข้าวซอย เส้นพาสต้า คุกกี้ ขนมข้าวเบาอัดแท่ง ขนมจีนและอื่น ๆ

เพื่อเป็นการเพิ่มมูลค่าและสร้างรายได้ระหว่างเรียน โดยทำขายมาตั้งแต่เดือนกรกฎาคม 2565 และนำผลิตภัณฑ์จากข้าวเบายอดม่วงไปประกวดในงานศิลปหัตถกรรมนักเรียนที่ จ.สตูล เมื่อปี 2565 ได้รางวัลชนะเลิศเหรียญทองระดับภาคใต้ จึงทำให้นักเรียนมีกำลังใจที่จะต่อยอดข้าวเบายอดม่วง เป็นผลิตภัณฑ์ต่างๆ ที่หลากหลายมากขึ้น โดยนำมาขายในงานชุมชน งานแสดงสินค้า งานกาชาดและผ่านช่องทางออนไลน์ ผลตอบรับดีขึ้นอย่างต่อเนื่อง ซึ่งรายได้ทั้งหมดหักต้นทุนแล้วให้นักเรียนในกลุ่มแบ่งเท่า ๆ กัน สร้างรายได้เดือนละกว่า 2,000 บาทต่อคนและยังเป็นการสอนให้นักเรียนรู้จักการขาย ความอดทน ความสามัคคี การทำงานเป็นทีม และสามารถนำไปเป็นอาชีพต่อไปในอนาคต

ขณะที่ น.ส.ธิดารัตน์ งามละไม ครูที่ปรึกษาโครงการโรงเรียนวิเชียรมาตุ 3 อ.ย่านตาขาว จ.ตรัง กล่าวว่า ส่งไปประกวดได้เหรียญทองมาจากงานศิลปหัตถกรรมนักเรียน จ.สตูล ระดับภาคใต้ซึ่งเท่ากับระดับชาติในปีการศึกษา 2565 รับรางวัลเมื่อวันที่ 20 ที่ผ่านมานี้ โดยต้นทุนเก็บไว้ที่โรงเรียนต่อ ส่วนกำไรแบ่งให้นักเรียน อย่างแปรรูปมีทีมงาน 3 คนก็แบ่งเท่ากันทั้งสามคน ซึ่งนักเรียนจะได้การขวนข่ายความรู้ด้วยตัวเอง ด้วยการสังเกตที่ครูทานข้าวเบายอดม่วง ซึ่งข้าวและรสชาติก็ไม่เหมือนที่อื่น และหอมทำให้นักเรียนถามว่าเป็นข้าวอะไร นั่นคือการช่างสังเกตของนักเรียนพอได้รู้จักก็ไปหาความรู้ว่าข้าวเบายอดม่วงมีประโยชน์และคุณค่าทางอาหารอย่างไรบ้าง 

จากนั้นนักเรียนก็ไปถามกูรูจากหลายหน่วยงาน และมาปรึกษาตนในฐานะครูที่ปรึกษาโครงงาน ว่าเราจะไม่ขายข้าวสารอย่างเดียว แต่เราจะมาแปรรูปเพื่อเพิ่มมูลค่าโดยการทำขนมที่แปลกใหม่ ที่ไม่เหมือนใคร เลยได้ออกมาเป็นผลิตภัณฑ์ที่หลากหลายจนนักเรียนปฎิบัติได้จริง เพราะที่โรงเรียนมีเครื่องมือ มีตู้อบ มีผอ.ที่สนับสนุนมีทุนและมีงบประมาณด้วย - 003