"...คืนหนึ่ง หลวงปู่ (หลวงปู่จันทร์ศรี จนฺททีโป) ได้เรียนถามท่านพระอาจารย์มั่นว่า ท่านอาจารย์ครับ จิตเป็นโสดา สกิทาคา อนาคา มันเป็นอย่างไร ท่านก็ตอบว่า มหาเรียนรู้มาแล้ว ก็เลยตอบท่านเพียงว่า ผมจำได้แต่ปริยัติ ส่วนปฏิบัติทางจิตนั้นมันยังไม่เป็น ท่านก็ไล่ให้ไปเดินจงกรม

หลวงปู่ก้มลงกราบท่านแล้วไปเดินจงกรมประมาณอยู่ 2 ชั่วโมง จิตใจมันก็ไม่สงบ คือ ในขณะนั้นอายุเพียง 28 ปี ก็พรรษา 8 จิตมันไปนึกแต่รูป ทีนี้รูปก็คือรูปผู้หญิง ซึ่งเป็นเพศตรงกันข้าม มองดูที่ไหนๆ ร่างกายของผู้หญิงนั้นก็สวยไปหมด แล้วก็มาเล่าให้ท่านฟัง ท่านก็แนะนำอีกว่า ให้ตั้งสติพิจารณากายคตาสติอะไรก็ได้ เช่น อย่างเวลาเราบวช พระอุปัชฌายะท่านก็สอนมูลกรรมฐาน คือ เกสา โลมา นขา ทนฺตา ตโจ เป็นต้น เราจะพิจารณาผม หรือจะพิจารณาหนัง อันไหนซึ่งใจมันชอบ มันเห็นง่าย ท่านบอกว่าให้พิจารณาส่วนนั้น

ในคืนวันนั้นก็ได้พิจารณาดูหนัง เพราะหนังนี้เป็นเครื่องห่อหุ้มร่างกาย มองดูส่วนไหนมันก็สวยงาม แม้ตัวเองก็เป็นหนุ่มแน่น อายุ 28 ปี กำลังเป็นหนุ่มใหญ่ ที่ไหนร่างกายแข็งแรงก็พิจารณาไป จนกระทั่งตี 2 ก็เกิดความสลดสังเวชเกิดขึ้นในจิตว่าร่างกายนี้ เป็นของไม่เที่ยงแท้แน่นอน มันจะต้องแตก ต้องทำลาย ต้องสลายไปเป็นดินเป็นน้ำ ในขณะนั้นท่านก็บอกว่า ให้เอาผู้รู้ ใครเป็นผู้รู้ว่าร่างกายมันเปื่อยเน่าก็คือตัวสติ แล้วก็ให้รู้ตัวอยู่เสมอ ในขณะนั้นจิตมันสงบ ก็เรียกได้ว่าได้พื้นฐานอันสำคัญ นั่งอยู่จนกระทั่งตี 5 ท่านก็บอกว่า พอตี 5 แล้วก็ให้ถอนให้พิจารณาว่าก่อนจิตเราจะสงบระงับนั้นทำอย่างไร ให้พิจารณากลับไปกลับมาประมาณ 10 ครั้ง ท่านก็บอกให้กราบพระ

เมื่อกราบพระเสร็จเรียบร้อยแล้วก็เป็นเวลาที่จะออกบิณฑบาต ท่านก็ได้พูดขึ้นมาคำหนึ่งว่า มหาภาวนาวันนี้เป็นอย่างไรบ้าง เห็นพอจะใช้ได้กระมัง ท่านว่างั้น ก็ตอบท่านบอกว่า ก็เป็นแต่เพียงว่าจิตสงบนิดหน่อยครับ ท่านก็บอกว่า เออ นี่จำไว้ให้ดี วันหลังก็ให้ทำอย่างนี้ นี่ก็เป็นคำสั่งหรือคำสอนของท่าน ..."

โอวาทธรรมหลวงปู่จันทร์ศรี จนฺททีโป วัดโพธิสมภรณ์ อำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี