เมื่อวันที่ 10 พฤศจิกายน 2568 นายนริศโรจน์ เฟื่องระบิล อดีตเอกอัครราชทูตไทย ได้โพสต์ข้อความลงบนเฟซบุ๊ก Fuangrabil Narisroj ระบุว่า จากเรื่องราวของ ทีมหมอนทอง ที่ได้รองแชมป์ฟุตบอลนักเรียน ช่อง 7HD นั้น

ผมมีมุมมองในแง่มิติทางสังคม พหุวัฒนธรรม เชื้อชาติ ศาสนา ที่อยากให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องเอาไปพิจารณาใช้ประโยชน์ โดยเฉพาะหน่วยงานด้านความมั่นคง และด้านการศึกษา

ขอสรุปอย่างนี้ละกัน

ควรใช้กรณี “หมอนทอง” เป็นโมเดลในการแสดงให้เห็นว่าสังคมไทยไม่มีการเลือกปฏิบัติทางด้านศาสนา หรือ เชื้อชาติ

รร.หมอนทอง เดิมเป็น รร.ปอเนาะ เล็กๆ ในชุมชนพี่น้องไทยมุสลิม อ.บางน้ำเปรี้ยว จ.ฉะเชิงเทรา

เดิมรับนักเรียนมุสลิม 100 % ต่อมาเป็น รร.ในสังกัด สพฐ. เปิดกว้างรับนักเรียนต่างศาสนิก ให้มาเรียนและอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข ไม่มีแบ่งเขาแบ่งเรา ตรงนี้ผมมองว่าคือความสวยงามที่เป็นอัตลักษณ์ของสังคมไทย ที่เด่นมาก

การที่คนไทยแห่ให้กำลังใจทีมเล็กๆนี้ เกือบทั้งประเทศ แสดงให้เห็นว่า คนไทย นั้นมีใจเปิดกว้าง ไม่มีการเลือกปฏิบัติ ถ้าใครทำดี มีความพยายาม มีความมุมานะอดทน ถึงแม้ไม่ร่ำรวย คนไทยใจดี พร้อมจะสนับสนุน

ผมได้อ่านเม้นท์ของน้องๆนักเรียนจาก 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ที่เข้ามาโพสท์ให้กำลังใจทีมหมอนทอง อยากเป็นอย่างทีมหมอนทอง

ตรงนี้ ศธ. หรือ ก.ท่องเที่ยวและกีฬา ควรเอากรณี หมอนทอง ไปเป็นโมเดล เอาไปต่อยอด ปรับใช้กับการศึกษาในพื้นที่ทางใต้ โดยใช้กีฬา เช่น ฟุตบอล เป็นตัวนำร่อง สร้างความสมัครสมานสามัคคีให้เห็นว่าถึงเราจะแตกต่าง แต่เราอยู่ร่วมกันได้

ตรงนี้ผมชอบประโยคที่ อจ.สกล เกลี้ยงประเสริฐ ท่านกล่าวในทำนองว่า เด็กบางคนเหมือนแก้วที่แตก แต่ อจ.ไปรวบรวมเอาแก้วที่แตกนั้นมาหลอมรวมให้เป็นแก้วใบใหม่

ประโยคนี้เป็น keywords ในการต่อยอด หมอนทองโมเดลเลยครับ ให้กระจายไปทั่วประเทศโดยเฉพาะจังหวัดชายแดนภาคใต้

ผมชอบภาพที่พี่น้องไทยมุสลิม เหมารถกันมา จากที่ต่างๆ บ้างก็ใส่ฮีญาบ แต่ทุกคนก็มาร่วมเชียร์พร้อมๆกับพี่น้องไทยศาสนิกอื่นๆ ไม่ว่า พุทธ คริสต์ ฯลฯ ภาพที่สนามศุภฯ วันนั้นเป็นภาพประวัติศาสตร์

ผมในฐานะคนที่เกี่ยวข้องกับการทำภาพยนตร์ การ PR ประเทศไทย ขอให้หน่วยงานที่ดูแลเรื่องนี้ใช้ภาพผู้คนที่ยิ้มแย้มมาร่วมส่งเสียงเชียร์เอาไปทำ คลิป ทำ infographic ใช้ PR ให้ประเทศอื่นได้เห็น

ขอเว้ากันตรงๆ เลยก็ได้ โดยเฉพาะกับประเทศเพื่อนบ้านบางแห่งที่อาจจะใจแคบ หรือ โลกทัศน์ไม่เปิดกว้าง ซึ่งผมชอบตามอ่านในสื่อโซเชียลต่างๆ พวกนี้ชอบวิจารณ์แบบไม่รู้จริง กล่าวหาว่าไทยเลือกปฏิบัติกับคนต่างเชื้อชาติ ต่างศาสนา

ใช้ภาพจากกรณีหมอนทองเนี่ยแหละ เอาไปยันให้เห็นว่าที่พวกคุณกล่าวหาน่ะมันไม่จริง !

ในทางตรงกันข้ามในประเทศของพวกเขาเปิดกว้างและยอมรับได้อย่างไทยเราหรือไม่ ?

ขอยกตัวอย่างที่ครั้งนึงผมเคยพาคณะสื่อต่างประเทศลงไปถ่ายทำสารคดีที่เกาะปันหยี จ.พังงา

เกาะปันหยีที่ผมไปตอนนั้น สื่อต่างประเทศได้เห็นสนามฟุตบอลลอยน้ำของโรงเรียนชุมชนเกาะปันหยี ทุกคณะบอกว่าเป็นสนามฟุตบอลที่สวยมากแห่งนึงของโลก

ยิ่งตอนที่ผมพาคณะไปสัมภาษณ์คุณครู กับ ชาวบ้านบนเกาะ ยิ่งประทับใจ ตอนนั้นจำได้ว่า คุณครูบางคนเป็นพุทธ มาสอนลูกศิษย์ที่เป็นมุสลิมที่เกาะ ชาวบ้านก็ดูแลครูเป็นอย่างดี เด็กๆก็รักครู

จำได้ที่ครูให้สัมภาษณ์สื่อได้ดีว่า เช้าๆครูจะลงเรือจากแผ่นดินใหญ่มาสอนหนังสือที่เกาะปันหยี ผู้ใหญ่บ้านของชุมชนก็ดูแลครูเป็นอย่างดี ครูเดินไปไหน ชาวบ้านก็ทักทายให้ความสนิทสนมเป็นกันเอง

สื่อต่างชาติยังออกปากชมกับผมเลยว่า อยากให้พวกที่รบกันในตะวันออกกลางได้มาเห็นภาพแบบนี้บ้าง

ผมไม่ได้ลงไปเกาะปันหยีมานานหลายปีแล้ว ไม่รู้ว่าสนามฟุตบอลลอยน้ำยังอยู่หรือเปล่า

ถ้ายังอยู่อยากเห็นทีม รร.เกาะปันหยี ได้มีโอกาสมาแข่งแล้วแจ้งเกิดได้เหมือน รร.หมอนทองวิทยา

อยากเห็น “ครู” ที่มีจิตวิญญาณเป็น “ครู” อย่าง อจ.สกล ไปปั้นทีมจาก รร.เกาะปันหยีให้มีโอกาสกับเค้าบ้าง

จริงๆแล้วไม่ใช่เฉพาะที่เกาะปันหยีอย่างเดียว แต่อยากเห็นทีมฟุตบอล รร.จากชายแดน ชายขอบ พรมแดนด้านต่างๆที่ติดกับประเทศเพื่อนบ้านได้รับโอกาสเหมือนทีม รร.หมอนทองบ้างครับ

บทความนี้อาจยาวไปหน่อย ถ้าใครเบื่อก็เลื่อนผ่าน ถ้าใครชอบก็แชร์ไปได้เลย ผมอนุญาตครับ

- 006