1 เม.ย.59  ที่หอประชุมเล็ก ศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย นายวีระ โรจน์พจนรัตน์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงวัฒนธรรม (วธ.) แถลงข่าวเปิดใจบุคคลในภาพทั้ง 6 ภาพ รวม 7 คน ว่า วธ.สำนึกในพระมหากรุณาธิคุณในสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ที่ทรงประกอบพระราชกรณียกิจนานัปการเพื่อพัฒนาประเทศไทยในหลากหลายด้าน ซึ่งล้วนแต่สร้างความผาสุกและความปลื้มปิติแก่ผสกนิกรทุกหมู่เหล่า โดยเฉพาะบุคคลที่ได้มีโอกาสถวายงานพระองค์ในการเสด็จพระราชดำเนินทรงงานตามท้องถิ่น ภูมิภาคต่างๆ ของประเทศ ล้วนสร้างความประทับใจตราตรึงอยู่ในความทรงจำของทุกคนที่ได้ถวายการรับใช้ 

รมว.วธ. กล่าวต่อว่า เนื่องในวันคล้ายวันพระราชสมภพสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯสยามบรมราชกุมารี ทรงเจริญพระชนมายุ 61 พรรษา ในวันที่ 2 เมษายน นี้ เพื่อเฉลิมพระเกียรติพระองค์  กรมส่งเสริมวัฒนธรรมกระทรวงวัฒนธรรม จึงได้จัดกิจกรรมตามหาบุคคลในภาพที่ได้มีโอกาสถวายงานรับใช้ใกล้ชิดเบื้องพระยุคลบาท ในขณะที่ทรงประกอบพระราชกรณียกิจที่หลากหลาย จากทั่วทุกภูมิภาค ซึ่งผ่านการคัดเลือกได้จำนวน 6 ภาพ โดยมุ่งหวังให้เด็กและเยาวชนคนรุ่นใหม่และประชาชนทั่วไป ได้รับรู้ถึงพระจริยวัตรอันงดงาม อันเป็นแนวทางในการอนุรักษ์สืบสาน สร้างสรรค์งานมรดกทางวัฒนธรรม อันจะส่งผลต่อการพัฒนาประเทศต่อไป

สำหรับบุคคลในภาพทั้ง 6 ภาพ  รวม 7 คน ได้แก่

ภาพที่ 1 เสด็จฯ เยี่ยมสวนสัตว์ดุสิต กรุงเทพมหานคร เมื่อวันที่ 7 มกราคม 2529 บุคคลในภาพ คือ นายกริช ชัยยะ อดีตพนักงานองค์การสวนสัตว์ สวนสัตว์ดุสิต

ภาพที่ 2 ทรงสาธิตวิธีการปรุงอาหาร ในระหว่างเสด็จฯ เยี่ยมโครงการอาหารกลางวันตามพระราชดำริโรงเรียนตำรวจชายแดน บ้านสำนักเอาะ ต.เขาแดง อ.สะบ้าย้อย จ.สงขลา เมื่อวันที่ 1 ตุลาคม 2531 จำนวน 2 ราย คือ นางพัชนี พืชมงคล ข้าราชการบำนาญ ในสังกัดกรมส่งเสริมการเกษตร กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ อำเภิสทิงพระ จังหวัดสงขลา และนางชะอุ่ม ดุจชาตบุษย์ เจ้าพนักงานเคหกิจเกษตรชำนาญงาน สังกัดสำนักงานเกษตร อำเภอสิงหนคร จังหวัดสงขลา

ภาพที่ 3 เสด็จฯ เป็นองค์ประธานในพิธีเปิดงานภาคนิทรรศการ ในงาน “การนำเสนอผลงานวิจัยแห่งชาติ 2552” (Thailand Research Expo 2009) ณ ศูนย์ประชุมบางกอกคอนเวนชันเซ็นเตอร์ เซ็นทรัลเวิลด์ กรุงเทพฯ เมื่อวันที่ ๒๘ สิงหาคม ๒๕๕๒ คือ นายภูวเนศวร์ แก้วบุดดีอาจารย์โรงเรียนพระปริยัติธรรม วัดโพนชัย อำเภอด่านซ้าย จังหวัดเลย

ภาพที่ 4 เสด็จฯ ไปทอดพระเนตรสำนักงานโครงการพัฒนาพันธุ์กาแฟ จังหวัดเชียงราย เมื่อวันที่ 13 มกราคม 2542 คือ นางอารีย์ อุ่นกระโทก ปัจจุบันประกอบอาชีพปลูกดอกรักขาย และรับจ้างทั่วไป

ภาพที่ 5 เสด็จฯ โดยเฮลิคอปเตอร์ ไปยังเกาะปูยู ตำบูลปูยู อำเภอเมือง จังหวัดสตูล เมื่อวันที่ 4 มีนาคม 2552 ประทับรถจักรยานยนต์พ่วงข้างพระที่นั่ง ไปท่าเทียบเรือบ้านเกาะปูยู คือ นายนาซาด หมัดตุกัง ปัจจุบันเป็นสมาชิก อบต.เกาะสาหร่ายชัยพัฒนา อำเภอเมืองจังหวัดสตูล

และ ภาพที่ 6 เสด็จฯ ไปทรงปลูกป่าชายเลนตามโครงการขยายพื้นที่ใหม่ ตำบลคลองโคน อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรสงคราม เมื่อวันที่ 7 กรกฎาคม 2542 คือ นายเดชา จือเหลียง อดีตผู้ใหญ่บ้านคลองโคน ปัจจุบันประกอบอาชีพธุรกิจนากุ้ง ที่ จังหวัดสมุทรสงคราม

โดยบุคคลในภาพทั้ง 7 คน ได้เปิดเผยถึงความประทับใจ ความรู้สึกและความภาคภูมิใจที่ได้มีโอกาสถวายงานสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ฯ สยามบรมราชกุมารี เนื่องในวาระพิเศษนี้ด้วย

ด้านนางพัชนี พืชมงคล ข้าราชกาบำนาญสังกัดกรมส่งเริมการเกษตร กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ และ นางชะอุ่ม ดุจชาตบุษย์  เจ้าพนักงานเคหกิจเกษตร สำนักงานเกษตร อ.สิงหนคร จ.สงขลา ซึ่งมีโอกาสได้เฝ้าฯรับเสด็จและถวายงาน สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี  อย่างใกล้ชิด เมื่อวันที่ 1 ตุลาคม 2531 ระหว่างที่ทรงเสด็จพระราชดำเนินเยี่ยมโครงการอาหารกลางวันตามพระดำริในโรงเรียนตำรวจตรเวรชายแดน บ้านสำนักเอาะ ต.เขาแดง อ.สะบ้าย้อย จ.สงขลา

โดย นางพัชนี เล่าย้อนความประทับใจในครั้งนั้น ว่า พระองค์ทรงรับสั่งถามว่า “จะให้ทำไร" ก็ทูลตอบไปว่า ให้พระองค์ปรุงอาหารกลางวันให้นักเรียน ป.6 โดยใช้ผลผลิตที่ได้จากแปลงเกษตรเพื่ออาหารกลางวันตามพระดำริของพระองค์  จากนั้น ก็เตรียมถวายผ้ากันเปื้อนให้พระองค์ แต่ด้วยความตื่นเต้น ก็เลยพูดเสียงสั่น ตะกุกตะกัก พระองค์ จึงทรงรับสั่งว่า "พูดธรรมดาก็ได้" แล้วก็ทรงหยิบผ้ากั้นเปื้อนไป พร้อมหันหลังมาให้ผูกผ้ากันเปื้อนให้  ตรงนี้ รู้สึกปลื้มใจมาก ที่มีโอกาสถวายการรับใช้ สัมผัสพระองค์  และประทับใจในความเป็นกันเองของพระองค์อย่างมาก

ขณะที่ นางชะอุ่ม เล่าต่อว่า เธอได้รับมอบหน้าที่ ควบคุมไฟ  ซึ่งก็คือ มือติดเตาแก๊ส  แรกทีเดียว หน้าที่นี้ทำให้ชะอุ่ม  หนักใจมาก เพราะกลัวว่า ถ้าบกพร่องพลาดพลั้งไป อาจเกิดอันตรายต่อพระองค์ได้ ความกังวลทำให้ ชะอุ่ม ตัวเกร็งไปหมดระหว่างติดเตาแก๊ส พระองค์ ทรงทอดพระเนตรเห็นจึงมีรับสั่งว่า “ ทำตัวตามสบายนะค่ะ “หลังจากนั้น พอเห็น ผักและเนื้อสัวต์ในกะทะสุก ก็จัดแจงปิดเตา   ชะอุ่ม เล่าว่า พอปิดเตาแก๊สแล้ว พระองค์ทรงรับสั่งถามว่า “ แล้วฟักทองสุกมั้ย “ ก็ตอบไปเสียงสั่นว่า สุกค่ะ จังหวะนี้ได้เห็นสายพระเนตรของพระองค์ ซึ่งแผ่พระเมตตาออกมา  หายสั่นทันทีและรู้สึกประทับใจมาก

“ในฐานะข้าราชการที่มีหน้าที่ต้องปฏิบัติหน้าที่รับใช้เบื้องพระยุคลบาท ได้ยึดเอาแนวทางที่พระองค์ปฏิบัติมาปฏิบัติตาม อยู่กรมส่งเสริมก็ตั้งใจดูแลราษฎร นักเรียน เกษตรกร ซึ่งล้วนแต่เป็นพสกนิกรของพระองค์ เหมือนเช่นที่พระองค์ทรงเหน็ดเหนื่อย ทำงานทุกวันโดยไม่เคยได้หยุกพักผ่อน  ตั้งใจมั่นว่า จะปฏิบัติหน้าที่เหมือนเช่นที่ได้เห็นพระองค์ปฏิบัติพระกรณียกิจ  แต่ถ้าวันไหนรู้สึกเหน็ดเหนื่อยมาก กลับบ้านไปก็จะเอารูปถ่ายในวันที่ถวายงานมาแนบอก แค่นี้ก็รู้สึกว่า หายเหนื่อยแล้ว พระองค์ทรงเหนื่อยมากกว่าเรามาก เราเหนื่อยแค่นี้ไม่เป็นไร “

นายกริช ชัยยะ อดีตพนักงานองค์การสวนสัตว์ สวนสัตว์ดุสิต ย้อนความประทับใจเมื่อ7 มกราคม 2529 ที่สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เสด็จพระราชดำเนินการเป็นการส่วนพระองค์ทอดพระเนตรสัตว์ต่างๆ ในสวนสัตว์ดสิต หรือ เขาดิน ว่า พระองค์เสด็จมาเป็นการส่วนพระองค์  ซึ่งผู้บังคับชัญชาได้ให้นำลูกเสือไปให้พระองค์ทอดพระเนตร  ระหว่างที่พระองค์เดินมาก็ทรงอุ้มลูกลิงอุรังอุตังมาด้วย พอเสด็จมาถึง ทรงใช้พระหัตถ์ลูบหัวลูกเสือ ตนได้เห็นแล้วรู้สึกตื่นเต้นมาก ประทับใจในพระเมตตาของพระองค์

ขณะที่ นาซาด หมุดตุ สมาชิกองค์การบริหารส่วนตำบลเกาะสาหร่ายชัยพัฒนา อำเภอเมือง จ.สตูล รำลึกความประทับใจที่เคยได้เป็นผู้ขับรถจักรยานยนต์พ่วงพระที่นั่ง หรือ ซาเล้ง ให้พระองค์ทรงประทับเสด็จพระราชดำเนินรอบเกาะสาหร่าย เมื่อวันที่ 4มีนาคม 2552 ว่า ก่อนหน้าที่พระองค์จะเสด็จมาถึงโดยเฮลิคอปเตอร์  องครักษมาถามตนว่า ขับรถให้พระเทพได้มั้ย “ลุงบอกว่า ไม่เอา ไม่กล้า กลัวขับพลาด  แต่ในที่สุด ลุงก็ได้รับมอบหมายให้เป็นคนขับรถซาเล้งให้พระองค์ประทับ พระองค์ทรงใจดีมาก น่งยิ้มตลอดเวลา ทั้งๆ ที่แดดร้อนเปรี่ยงอย่างแรง แต่พระองค์ก็ไม่ทรงบ่นสักคำ  พอพระองค์เสด็จลงเรือเพื่อปเกาะอื่นต่อ ลุงลงไปนั่งร้องไห้เลย  ดีใจมากที่ได้รับใช้พระองค์ “

นาซาด ได้เก็บรักษา ซาเล้ง คันนี้ไว้อย่างดี แล้วเก็บออกเงินจำนวน 5 หมื่นบาทไปจ้างต่อซาเล้งคันใหม่มาไว้ใช้แน  เจ้าตัวบอกว่า จะเก็บไว้ให้ลูกหลาน เป็นอนุสรณ์แห่งความประทับใจในช่วงเวลา 3 ชั่วโมง ที่ได้มีโอกาสรับใช้พระองค์ 

ภูวเนศวร์ แก้วบุดดี ครูโรงเรียนพระปริยัติธรรม วัดโพนชัย อำเภอด่านซ้าย จ.เลย เป็นอีกคนที่ประทับใจพระเมตตาของพระองค์ ระหว่างเสด็จพระราชดำเนิน เป็นประธานเปิดนิทรรศการในการนำเสนอผลงานวิจัยแห่งชาติ 2552ที่ศูนย์ประชุมบางกอกคอนเวนชันเซ็นเตอร์เซ็นทรัลเวิลด์  ภูวเนศวร์ เล่าว่า ได้นำหน้ากากผีตาโขนของศิลปินในท้องถิ่น ไปถวายพระองค์ในงานดังกล่าว ซึ่งพระองค์ทรงหยิบขึ้นไปทอดพระเนตร แล้วทรงรับสั่งชมว่า “สวยงามมาก เราชอบ “แล้วพระองค์ก็ทรงเห็นชุดตาโขนที่วางไว้ในพาน ก็ทรงรับสั่งอีกว่า “ ผีตาโขนสวยงามจริง ๆ ชอบ ๆ “ตนได้ยินรับสังดังกล่าวแล้ว รู้สึกประทับใจอย่างมาก

เดชา จือเหลียง อดีตผู้ใหญ่บ้านคลองโขน จ.สมุทรสงคราม เป็นผู้โชคดีที่ได้มีโอกาสเฝ้ารับเสด็จ5 ครั้ง ได้ย้อนอดีตแห่งความประทับใจเมื่อวันที่ 7 กรกฎาคม 2542 ซึ่ง  สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เสด็จพระราชดำเนินปลูกป่าชายเลนตามโครงการขยายพื้นที่ใหม่ คลองโขนว่า ได้รับมอบหมายให้เป็นผู้ไถ่กระดานเลนให้พระองค์ประทับระหว่างเสด็จออกไปปลูกป่าชายเลน   ซึ่งรู้สึกประทับใจมากที่ชาวบ้านธรรมดาอย่างตนได้มีโอกาสถวายการรับใช้พระองค์ แต่ตนก็ไถ่กระดานแบบตัวเกร็ง ห่วงแต่จะประคับกระดานไม่ให้พลิกคว่ำ หันมาอีกทีพระองค์ไปประทับอยู่บนเก้าอี้บนกระดานแล้ว แต่เปลี่ยนไปประทับบนกระดานเลย หลังจากนั้น ก็ทรงลงมือปลูกต้นไม้กว่า 70ต้นด้วยพระองค์อีก

“หลังจากนั้น ก็ได้มีโอกาสเฝ้ารับเสด็จอีก ครั้งนี้ พระองค์ขอไถ่กระดานเองบ้าง แต่แล้วรองเท้าพระองค์หลุด ผมก็กลัวว่า ถ้าเสด็จพระราชดำเนินต่อไป อาจมีอะไรบาดเท้าพระองค์ได้  แต่ปรากฎว่า พระองค์ไม่หยุด ถอดรองเท้าอีกข้างออก แล้วไถ่กระดานต่อ  พอจะเสด็จกลับ  ทรงรับสั่งว่า ขอบใจนะผู้ใหญ่  ผมได้ฟังพระรับสังแล้ว รู้สึกตื่นตันใจไปหมด รู้สึกว่า ตัวเองมีบุญวาสนาเหลือเกินที่ได้ทำงานตรงนี้ “

อารีย์ อุ่น กระโทก ชาวเขาในจังหวัดเชียงราย ปัจจุบันปลูกดอกรักขาย ก็มีความซาบซึ่งใจเช่นกันเพราะได้มีโอกาสเฝ้ารับเสด็จใกล้ชิดเมื่อคราวเสด็จพระราชดำเนินไปทอดพระเนตรสำนักงานโครงการพัฒนาพันธ์กาแฟ จ.เชียงราย อารีย์ เล่าว่า มีคนบอกว่า จะได้มีโอกาสเฝ้ารับเสด็จฯ สมเด็จพระเทพฯ แต่แรกไม่เชื่อ เพราะคิดว่า ชาวบ้านธรรมดาอย่างเรา จะได้เข้าเฝ้าได้อย่างไร ปรากฎว่า พอพระองค์เสด็จมาจริง ก็ดีใจ ปลาบปลื้มมาก ตามเสด็จระหว่างพระองค์เสด็จพระราชดำเนินเก็บเมล็ดกาแฟ

“ตอนแรกไม่กล้ามองหน้าพระองค์เลย แต่แล้วพระองค์ก็ทรงรับสั่งถามว่าเหนื่อยมั้ย เราก็ไม่กล้าตอบ พระองค์เลยรับสั่งว่า พูดธรรมดาก็ได้ แล้วพระองค์ก็รับสั่งตามมาว่า เหนื่อยได้ ท้อได้ แต่อย่าถอย ให้สู้ต่อไป ได้จำคำนี้ของพระองค์ไว้เป็นกำลังใจ และขอให้พระองค์ทรงพระเจริญ “