“ผม” จำได้ว่า คุณศตายุ วาดพิมาย เป็นนักประชาสัมพันธ์ สพป.ตาก เขต 2 เคยมาอบรมเรื่องการเขียนข่าว บทความ และสารคดี โดยมี “ผม” เป็นวิทยากรคนหนึ่งในห้าวิทยากร จากหนังสือพิมพ์ชื่อดังๆ หลายเล่ม อาทิ ไทยรัฐ ข่าวสด คม ชัด ลึก แนวหน้า และสยามรัฐ เป็นต้น
ผมจำได้ว่าเมื่อครั้งแรกๆ คุณศตายุเขียนคำถามขึ้นมาถามผม บ่นว่าเขาเป็นครูโรงเรียนกันดาร เป็นครูในท้องถิ่นห่างไกลความเจริญ โชคไม่ดี ไม่ค่อยมีผู้หลักผู้ใหญ่มาสนใจจึงไม่ค่อยมีข่าวที่จะเขียน ทำให้ขาดทักษะในด้าน “งานเขียน”ไม่เหมือนคนอื่นๆ ที่เขามีข่าวมาป้อนให้เขียนทุกวัน
ดูเหมือนผมจะไม่ได้ตอบให้เขาสบายใจกับความวิตกกังวลของเขา เพียงแต่บอกว่าเมื่อไม่มีใคร “พาคุณไปเดิน”คุณก็ไปเดินดูด้วยตนเองสิ คือ แทนที่คุณจะเป็นคนทำข่าวเชิงรับคุณเปลี่ยนเป็นทำข่าวเชิงรุกที่มีอยู่ข้างหน้า ไม่ใช่เอาแต่เดินตามข่าว แต่เรากลับรุกไปหาข่าว ซึ่งในสถานที่เขาอยู่นั้นทุกอย่างเป็นข่าวได้ทั้งนั้น เพราะมันเต็มไปด้วยปัญหา หากคุณนำเอามาบอกให้คนภายนอกรับรู้ ใครๆ ก็อยากจะเห็นอยากจะติดตาม อยากจะแก้ไขปรับปรุง ขออย่าคิดว่า “เป็นคนโชคร้ายแต่เขาคือคนโชคดีที่สุดเป็นหนึ่งในหลายๆ พันคนที่ไม่มีโอกาสเยี่ยงนี้”
เห็นหน้าเขายิ้มแห้งๆ แต่ดูเหมือนจะมีแววตาบางอย่างที่แผ่รัศมีออกมา วันนี้ข่าวของคุณศตายุมีแต่คนอยากรู้ อยากเห็นของจริง จนโรงเรียนกันดารหลายแห่งได้รับการช่วยเหลือ จนคนที่เคยดูแคลนเริ่มอิจฉา
มันทำให้ผมนึกถึงประกายจากแววตาในวันนั้นของเขาได้ว่า“หมายถึงอะไร” วันนี้ เขาเริ่มมองเห็นแสงสว่างโดดเด่นขึ้นเรื่อยๆ โดยผมคงขอร้องว่า “นักบริหาร” ส่วนกลางอย่าเพิ่งย้ายเขาไปทำงานในที่เจริญเพื่อเป็นการให้รางวัลในการทำงานของเขานะครับ เพราะเขาเกิดมาเพื่อลุย ขอให้ข้าราชการไทยสร้างคนแบบนี้เอาไว้มากๆ ดีกว่า จับขึ้นมา นั่งอยู่บนหอยคอยงาช้าง แล้วก็เที่ยวนินทาคนอื่น หรือค้นคิดวิธีกลโกงที่แนบเนียน โดยไม่สร้างประโยชน์ให้กับแผ่นดินไทยเลยนะครับ
วันนี้ผมขอนำเอาบทความของเขาล้วนๆ มาลงให้อ่านกันตั้งแต่ต้นจนจบโดยไม่ตัดตอนเลย ลองอ่านดูนะครับ
รำพึงถึงโดย ชนิตร ภู่กาญจน์
…………………….................
“ห้องเรียน มิใช่เพียงแค่จำกัดอยู่ภายห้องสี่เหลี่ยมที่มีกำแพงมาโอบล้อมไว้ เราในฐานะ “ครู” สามารถนำเทคโนโลยีมาทลายกำแพงทางการเรียนรู้และเปิดโลกกว้างให้เด็กนักเรียนบนพื้นที่สูงและทุรกันดาร ได้เรียนรู้...อย่างไร้พรมแดน”
จารุพร จะนะ หรือชื่อที่นักเรียนเรียกกันสั้นๆ ว่า“ครูนู” เธอสอนอยู่โรงเรียนบ้านแม่ระเมิง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาตาก เขต 2 ตั้งอยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติแม่เมย ตำบลแม่สอง อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก เป็นโรงเรียนขยายโอกาสขนาดใหญ่ เปิดสอนตั้งแต่ระดับชั้นอนุบาลถึงชั้นมัธยมศึกษาศึกษาปีที่ 6 และมีโรงเรียนสาขาที่อยู่ในความรับผิดชอบอีก 1 แห่ง คือ โรงเรียนสาขาบ้านตะพิเดอ และห้องเรียนสาขาที่กระจายอยู่ตามหย่อมบ้านอีกจำนวน12 แห่ง บริบทของโรงเรียนอยู่ในพื้นที่สูง ทุรกันดารและตั้งอยู่กลางหุบเขา ไม่มีไฟฟ้าใช้ ใช้กระแสไฟฟ้าผ่านพลังงานทดแทน รวมถึงการใช้สัญญาณอินเตอร์เนตผ่านดาวเทียม นักเรียนเป็นชนเผ่าปกาเกอะญอร้อยเปอร์เซ็นต์
จารุพร ได้นำนวัตกรรม KRUDOIS Model (ครูดอย โมเดล) เข้ามาช่วยจัดการเรียนการสอนให้กับนักเรียน เพื่อพัฒนาทักษะของผู้เรียนในศตวรรษที่ 21 ระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายของโรงเรียนบ้านแม่ระเมิง เป็นกระบวนการเรียนการสอนที่มีการบูรณาการระหว่างรายวิชาในแต่ละกลุ่มสาระการเรียนรู้เข้าด้วยกัน ประกอบไปด้วย รายวิชาชีววิทยา ภาษาอังกฤษ ภาษาไทย สังคมศึกษา และคอมพิวเตอร์ โดยใช้เทคโนโลยีเป็นสื่อกลางในการประสานอย่างสร้างสรรค์ในการขับเคลื่อนกิจกรรม สร้างนวัตกรรมผ่านเทคโนโลยีใกล้ตัว และยังถือเป็นการร่วมมือกันในการพัฒนาการเรียนรู้ระหว่างครูผู้สอนด้วยกระบวนการสร้างชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ PLC (Professional Learning Community) ที่ต้องอาศัยความร่วมมือกันของครูและผู้บริหาร ทั้งนี้เพื่อเป็นการกระตุ้นให้ผู้เรียนเกิดความสนใจ ในการเรียนรู้รูปแบบใหม่ นักเรียนมีทัศนคติและแรงจูงใจในการเรียนที่ดี จนนำไปสู่การแลกเปลี่ยนเรียนรู้แบบห้องเรียนไร้พรมแดน โดยมีครูจากต่างประเทศเป็นผู้ประสานงานและอำนวยความสะดวกในการเรียนรู้ หนึ่งในนั้นคือ คุณครูไซนุดดิน ซึ่งเป็น ครูรางวัลเจ้าฟ้ามหาจักรี (ประเทศมาเลเซีย)
การจัดการเรียนรู้แบบห้องเรียนไร้พรมแดนโดยใช้นวัตกรรม KRUDOIS Model เพื่อพัฒนาทักษะของผู้เรียนในศตวรรษที่ 21 โดยมีกระบวนการเป็นลำดับขั้นตอน 6 ขั้นตอน คือ
K : Knowledge Construction สร้างความรู้ความเข้าใจ ICT
ขั้นตอนนี้เป็นการสอนเสริมโปรแกรมพื้นฐานต่างๆรวมถึงเทคนิค การใช้ ICT การสร้างชิ้นงานการพัฒนาผลงาน ของนักเรียน เพิ่มเติมนอกเหนือจากในชั่วโมงเรียน เป็นการใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ โดยอาศัยความร่วมมือจากครูในรายวิชาคอมพิวเตอร์ และครูที่มีความถนัดในการใช้ ICTเป็นผู้จัดกิจกรรมการเรียนรู้
R : Related Information Work Shop จัดว่าดีมี Work Shop ก่อนหรรษา
ขั้นตอนนี้เป็นการจัดอบรมเชิงปฏิบัติการด้าน ICTในหัวข้อต่าง ๆ เช่น การใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร, เทคนิคการถ่ายภาพ ตัดต่อวีดีโอ ด้วย Smart Phone, การปลูกฝังการใช้ ICT ให้เกิดประโยชน์อย่างมีประสิทธิภาพ เพื่อให้นักเรียนตระหนักถึงความสำคัญของเทคโนโลยี ที่เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวัน โดยเน้นให้นักเรียนได้ลงมือปฏิบัติจริง
U : Union For Development ชวนมาเลย์ อินโด ร่วมพัฒนา
เข้าร่วมโครงการห้องเรียนไร้พรมแดน ร่วมกับประเทศมาเลเซีย และอินโดนีเซีย ได้รับเกียรติจาก คุณครูไซนุดดิน ซึ่งเป็นครูรางวัลเจ้าฟ้ามหาจักรี เป็นผู้ก่อตั้งและร่วมประสานงาน โดยผ่านช่องทาง FaceBook กลุ่ม และทางสื่อ Social Media ต่างๆ
D : Design By OneNote ใช้ OneNoteให้มาติดต่อกัน
ครูผู้ประสานงานประชุม Conference เพื่อคิด Mission ต่างๆ เพื่อท้าทายความสามารถของนักเรียน โดยแบ่งนักเรียนเป็นกลุ่ม 19 กลุ่ม กลุ่มละ 3 คน 1 กลุ่มมีนักเรียนจากทั้ง 3 ประเทศ ทำความรู้จักกันผ่านสื่อ Social Media มอบหมายงานและตรวจชิ้นงานจาก OneNote
O : Our Team Our Group พี่สอนน้อง เพื่อนสอนเพื่อน ช่างสุขสันต์
คนที่สามารถใช้โปรแกรมต่างๆ ได้อย่างคล่อง จะทำหน้าที่ช่วยสอนและแนะนำเพื่อน นอกเหนือจากเพื่อนในห้องแล้ว สร้างเป็นเครือข่ายขยายผลในโรงเรียน ให้นักเรียนในระดับชั้นอื่นๆ สามารถใช้ ICT ให้เกิดประโยชน์ คนที่สอนคนอื่นได้จะเห็นคุณค่าและเกิดความภาคภูมิใจในตัวเอง ในโรงเรียนลดภาระงาน โดยการบูรณาการให้เข้ากับรายวิชาในกลุ่มสาระต่างๆ เช่น วิทยาศาสตร์ ภาษาอังกฤษ ภาษาไทย สังคมศึกษา และคอมพิวเตอร์ จะใช้ชิ้นงานของหลังเรียน 1 ชิ้นงานเพื่อประเมินในหลายสาระวิชา
IS : Interactive & Skillful Communication สร้างสัมพันธ์ แลกเปลี่ยนไกล ไร้พรมแดน
ขั้นตอนนี้เป็นการ Up level โดยการนำชิ้นงานที่ได้รับมอบหมายแบ่งปัน เรียนรู้ซึ่งกันและกันกับเพื่อนต่างชาติ แลกเปลี่ยนเรียนรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่น เผยแพร่ความรู้ และผลงานระหว่างกัน โดยผ่านเทคโนโลยี ซึ่งเพื่อนนักเรียน ครู และผู้ที่สนใจสามารถเข้ามาร่วมศึกษา ติชม ให้คำแนะนำ และร่วมแสดงความคิดเห็น โดยไม่มีข้อจำกัดด้านเวลาและสถานที่ในการเรียนรู้ การแลกเปลี่ยนเรียนรู้เป็นส่วนสำคัญที่ทำให้นักเรียนได้เรียนรู้จากแนวคิดและผลงานของผู้อื่น ซึ่งจะส่งเสริมลักษณะแห่งการแบ่งปันความรู้
KRUDOIS Model (ครูดอย โมเดล) เป็นเพียงส่วนหนึ่งของการขับเคลื่อนการเรียนรู้ของโรงเรียนในพื้นที่สูงถิ่นทุรกันดาร สู่โลกภายนอก เพื่อทลายกำแพงการเรียนรู้ที่ปิดกั้นคนในพื้นที่สูง และก้าวข้ามขีดจำกัดต่างๆ สู่ห้องเรียนไร้พรมแดนดังที่กล่าวมา
เขียนโดย....ศตายุ วาดพิมาย เรื่อง/ภาพ
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี