nn หลังจากที่ นายวัชรพงษ์ อำนวยรักษ์สกุล เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลดังแห่งหนึ่งย่านถนนสุขุมวิท โดยผ่าตัดแก้ไขปัญหาการได้ยินเอาหินปูนซึ่งเกาะกระดูกโกลนหูชั้นกลางอันเป็นอุปสรรคกับการได้ยินออก (ตามการตรวจของแพทย์ผู้เชี่ยวชาญประจำโรงพยาบาล) ปรากฏว่าเมื่อการผ่าตัดเสร็จสิ้นลง การได้ยินของหูซ้ายดับสนิท เดิมทีก่อนการผ่าตัดหูข้างซ้ายได้ยิน 55 เดซิเบล ข้างขวา 50 เดซิเบล ครั้นเมื่อผ่าตัดเสร็จหูข้างซ้ายกลับไม่ได้ยินเลย ส่วนหูด้านขวาได้ยินลดลงเหลือแค่ 45 เดซิเบล กรณีที่หูด้านซ้ายไม่ได้ยิน และหูด้านขวาได้ยินลดลง แม้จะมีการผ่าตัดครั้งที่สอง เพื่อแก้ไขปัญหา “น้ำรั่วในหูด้านซ้าย” อันเกิดจากการผ่าตัดครั้งแรก ก็มีการพูดกันในบริษัทรวมถึงคนรู้จัก ตลอดทั้งผู้ที่เคารพนับถืออย่างกว้างขวางว่า เรื่องนี้เกิดจากความบกพร่องและประมาทของแพทย์ และแน่นอนได้ส่งผลให้การทำงานของ นายวัชรพงษ์ อำนวยรักษสกุล ในฐานะประธานกรรมการบริษัททริโอไบรท์ จำกัด และบริษัท เค.จิรกิตต์ จำกัด นอกจากกระทบต่อสุขภาพรุนแรง (ต้องกลายเป็นคนพิการตลอดชีวิต) แล้ว โครงการงานที่ตั้งใจจะเข้าไปทำนิติกรรมสัญญาต่างๆ หลายโครงการสะดุดลงไปด้วย ไม่อาจกระทำได้เหมือนปกติ บางโครงการที่จะเข้าไปเจรจาต่อรองก็ทำไม่ได้ ต้องบอกเลิกไป เพราะตัวเองต้องใช้เวลาไปกับการรักษาอยู่ตลอดเวลาหลายที่หลายแห่งโรงพยาบาลทุกแห่งที่ไปตรวจพร้อมเช็คสุขภาพประจำปีคำตอบเหมือนกันตรงกัน “หูข้างซ้ายพิการ หูข้างขวาการได้ยินเหลือ 45 เดซิเบล”...

nn ดังนั้นทางออกจึงมีทางเดียวคือ การฟ้องร้องเรียกค่าเสียหายเพราะปัจจุบัน ถ้าไม่ใช้เครื่องประสาทหูเทียมที่มีราคาแพง ก็เหมือนคนตายทั้งเป็น แต่การใช้เครื่องช่วยข้างต้นก็สุดลำบากมาก ที่สำคัญเรื่องดังกล่าวถ้าเกิดกับคนธรรมดาทั่วไปที่ไม่มีเงิน คนเหล่านั้นจะไม่ต่างซากปรักหักพัง...

nn ดังนั้นการฟ้องศาลเพื่อเรียกหาความเป็นธรรมให้ชดใช้ค่าเสียหาย 61.90 ล้านบาท จึงเป็นทางออกทางเดียวที่ยุติธรรมที่สุด...

nn ลือหึ่งจากโรงพยาบาลที่ นายวัชรพงษ์ อำนวยรักษ์สกุล ไปผ่าตัดรับการรักษาว่า สิ่งที่เกิดขึ้นคนป่วยได้เซ็นชื่อยอมรับความเสี่ยงครบหมด แต่ก็มีเสียงแย้งโต้ว่า นี่มันเกิดจากความประมาท ความบกพร่อง เพราะต้องผ่ากันถึงสองครั้ง หนำซ้ำผ่าครั้งสุดท้ายแพทย์เจ้าของไข้ยอมรับน้ำรั่วในหู นั่นแปลว่าอาจเป็นที่มาของความบกพร่องชัดเจน (มีต่อ)...nn
 

ไผ่ฎำ