‘แรงงานไทย’อัดคลิปภาพเผยชีวิตแรงงานไทยสุดเสี่ยง เจอหนี้ค้ำคอ-โบนัสล่อ นายจ้างอิสราเอลสั่งทำงานใต้ดงกระสุนกับบังเกอร์ กลางสงครามที่ยังรุนแรงทุกวัน บางคนทนไม่ไหวทยอยนั่งรถขอสถานทูตฯพากลับกันเอง

17 ตุลาคม 2566 ผู้สื่อข่าว จ.พะเยา ได้รับการประสานจากนายสรชวน สุระพิชัย อายุ 43 ปี ชาว อ.หนองหาร จ.สกลนคร แรงงานไทยในอิสราเอล ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมงานกับ นายกรัชกร พุทธสอน หรือโจ้ แรงงานไทยชาวพะเยา ที่ถูกยิงได้รับบาดเจ็บ  และได้รับการช่วยเหลือพากลับมาตุภูมิแล้ว

นายสรชวน ได้อัดคลิปเหตุการณ์การสู้รบในอิสราเอล และให้สัมภาษณ์ผ่านวิดีโอคอล ว่า สถานการณ์ในอิสราเอลตอนนี้เลวร้ายขึ้นทุกวัน ยังมีกลุ่มคนงานไทยที่ยังไม่ได้กลับ และทำงานเสี่ยงตายห่างจากฮามาสไม่กี่กิโลเมตร (กม.) โดยมีคนไทยเหนือและคนอีสานที่ยังถูกนายจ้างสั่งทำงาน บางรายทนไม่ไหวทิ้งค่าจ้างเดินทางกลับทีละคนสองคน เนื่องจากอยู่ต่อก็ไม่ปลอดภัย อยากวิงวอนถึงรัฐบาลช่วยเข้ามาดูแลคนไทยที่ยังอยู่ในสงครามอิสราเอลด้วย

นายสรชวน เล่าว่า ในระหว่างตนได้มาทำงานที่อิสราเอล เกือบจะถึง 5 ปีแล้ว จะมีสงครามอยู่ตลอด แต่ครั้งนี้หนักหนาจริงๆ ตนทำงานเกี่ยวกับโรงเพาะดอกไม้ ผักต่างๆ ซึ่งมีแรงงานไทยทั้งภาคเหนือและอีสาน ทำงานด้วยกันอยู่ 14 คน และเดินทางกลับไป 2 คน ยังค้างอยู่อีก 12 คน คาดว่าน่าจะทยอยกลับกันไป อีก เพราะทนอยู่ต่อไปไม่ไหวเนื่องจากมีการสู้รบกัน รุนแรงขึ้น

“จุดที่ผมทำงานอยู่ห่างฉนวนกาซา ประมาณ 9 กิโลเมตร และมีการยิงกันทุกวันและรุนแรงขึ้นๆ ทุกวันนี้ถูกนายจ้างกดขี่ เงินค่าจ้างและโบนัส แต่ยังสั่งให้ทำงานอยู่ตลอด บางวันมีการสู้รบกันหนัก วิ่งหนีเข้าบังเกอร์เกือบไม่ทัน ต้องเอาชีวิตไปเสี่ยง แรงงานไทยที่อยู่บริเวณนี้บางรายทนไม่ไหว เก็บกระเป๋านั่งแท็กซี่เดินทางไปยังสถานทูตเพื่อขอความช่วยเหลือให้กลับไทย อยากวิงวอนให้รัฐบาลช่วยดูแลคนไทยที่ทำงานในอิสราเอล เพราะตอนนี้ยังตกค้าง และเสี่ยงตายอยู่ในสงครามอิสราเอลกันอีกมาก” นายสรชวน กล่าว 

นายสรชวน กล่าวว่า สำหรับเหตุการณ์การสู้รบในครั้งนี้ ในส่วนพื้นที่ๆตนทำงานอยู่เป็นเขตแนวป่า ที่ห่างจากฉนวนกาซา ประมาณ 9 กิโลเมตร ก่อนหน้านั้นมีทหารฮามาสเข้ามาโจมตี และทางทหารอิสราเอลได้มาช่วยสกัดไว้ ตนและพวกจึงรอด และวันที่นายโจ้ และเพื่อนถูกยิง ตนได้คุยกับเพื่อนที่ถูกยิงทางโทรศัพท์ เมื่อได้ยินเสียงปืนทางโทรศัพท์ในขณะที่ตนกำลังคุยกับเพื่อนที่ถูกทหารไล่ยิง ตนตกใจเนื่องจากที่ทำงานของตนห่างจากนายโจ้ และเพื่อนที่ถูกยิงอยู่ไม่ไกล ตนจึงพาเพื่อนร่วมงานทั้ง 14 คนวิ่งหนีเข้าไปอยู่ในป่า จนหลังจากเหตุการณ์สงบก็พาเพื่อนคนงานเข้ามาที่แคมป์ และหลบอยู่ในบังเกอร์

“ทุกครั้งที่มีการยิงจะพาคนงานวิ่งไปหลบที่บังเกอร์ ซึ่งแต่ละวันไม่ได้หลับได้นอนต้องคอยระแวงอยู่ตลอดเวลา ว่าจะถูกระเบิดหรือถูกทหารฮามาสเข้ามายิงในบังเกอร์ และตอนนี้แรงงานไทยบางคน ผลสถานการณ์ที่เลวร้ายขึ้นทุกวัน ไม่ไหวก็พากันทยอยหารถที่จะเดินทางไปสถานทูต และทำเรื่องขอกลับประเทศไทย เพราะสถานการณ์เริ่มรุนแรงขึ้นทุกวัน คาดว่าถ้าอยู่ก็จะเอาชีวิตไม่รอดชีวิตแน่ๆ” นายสรชวน กล่าว /////////-005