เมื่อวันที่ 6 ธ.ค. 2566 ที่ตลาดนัดชุมชน ต.ตาตุม อ.สังขะ จ.สุรินทร์ ผู้สื่อข่าวได้บังเอิญไปพบกับพ่อค้าตัวน้อย ปูเสื่อเปิดแผงนั่งขายของเล่น ของสะสม ทั้งที่ยังสวมชุดนักเรียน จากนั้นผู้สื่อข่าวจึงเข้าไปสอบถามจึงทราบว่า พ่อค้าตัวน้อยชื่อ ด.ช.ณัฏฐวี กล้วยทอง ( น้องนาวี ) อายุ 7 ขวบ เรียนอยู่ชั้น ป.2 โรงเรียนบ้านขนาดมอญ ต.ตาตุม อ.สังขะ จ.สุรินทร์

แต่เนื่องด้วยพ่อค้าตัวน้อยนั้นเกิดอาการเขินอาย กลัวกล้อง ผู้สื่อข่าวจึงได้เข้าไปสอบถามผู้เป็นแม่ซึ่งเปิดร้านขายหม่าล่าอยู่ข้างๆ คือ น.ส.สมฤดี กล้วยทอง อายุ 37 ปี ได้ให้ข้อมูลว่า ลูกชายได้บอกกับตนว่า หนูอยากเป็นเศรษฐี อยากมีเงินเยอะๆ แม่ลงทุนขายของให้หนูหน่อย หนูอยากขายของเล่น ของสะสมที่คนชอบ ตนคิดว่าลูกตัวแค่นี้มีความคิดอยากจะช่วยแม่หาเงิน ตนจึงอยากสนับสนุน สร้างลูกตั้งแต่เล็ก สอนอาชีพให้ลูก ตนจึงทำตามที่ลูกร้องขอ จึงซื้อมาให้ลูกวางขายข้างๆ แผงขายหม่าล่าของตน

ซึ่งทุกๆ เย็น วันจันทร์ และวันพฤหัสบดี จะมีตลาดนัดชุมชนของตำบลตาตุม ลูกชายก็จะรีบกลับมาจากโรงเรียน และรีบมาขายของ ดูมีความรับผิดชอบมากๆ ลูกสามารถทอนเงินเองได้ แม่คอยดูอยู่ห่างๆ บางครั้งลูกทอนไม่ถูกก็จะถามแม่ พอหลังจากที่ขายของหมดแล้ว น้องก็จะนำเงินส่วนหนึ่งไปเดินซื้อขนมในตลาดมากิน อีกส่วนก็เก็บไว้ไปโรงเรียน ---017