สาวน้อยใจแฟนทิ้งหนีมาหวังกระโดดสะพานน้ำชี โชคดีจนท.ช่วยกันเกลี่ยกล่อมจนเปลี่ยนใจ

เมื่อเวลา 17.00 น ของวันที่ 23 กรกฎาคม 2567 ผู้สื่อข่าวของเรารายงานเข้ามาว่า ได้มีพลเมืองดีโทรแจ้งศูนย์วิทยุพญาแถน ว่า มีหญิงสาว นั่งอยู่ริมสะพานแสนสุขสะพานข้ามลำน้ำชีอยู่ตามลำพัง ซึ่งเกรงว่าจะไม่ปลอดภัย ผู้สื่อข่าวของเราก็เลยรีบรุดไปยังที่เกิดเหตุ พบหญิงคนดังกล่าว กำลังนั่งร้องให้หน้าตาแดงกล่ำ กำลังดูโทรศัพท์มือถือ อยู่ริมถนนติดกับราวสะพานข้ามน้ำชี ระหว่างเทศบาลเมือง ยโสธร กับบ้านท่าวารี ตำบลกุดน้ำใส อำเภอพนมไพร นั่งยู่คนเดียว และดูมือถือนั่งน้ำตามซึม หน้าแดงกล่ำ บางครั้งร้องให้สะอึกสะอื้น

จากการเข้าไปสอบถามได้ความว่า ถูกแฟนชายที่ทำงานอยู่ร้านอาหารคาเฟ่แห่งหนึ่งอยู่ฝั่งอำเภอพนมไพรบอกเลิก น้อยใจตัวเองหนีออกมานั่งริมสะพานโทรหาแฟนหวังให้แฟนหนุ่มตามมาง้อ แต่แฟนหนุ่มกลับไม่รับสาย แถมปิดโทรศัพท์มือถือ ไม่สามารถติดต่อได้

ขณะสอบถามดูเหมือนจะกระโดดสะพานน้ำชีเพราะบางครั้งยืนขึ้นเกาะราวสะพาน แต่ผู้สื่อข่าวได้ใช้แขนมือจับราวสะพานกันเอา และกอดน้องไว้นานกว่า 20 นาที ก่อนหน้านี้ที่น้องจะไปนั่งที่สะพาน โดยชาวบ้านที่นั่งตกปลาอยู่ข้างเคียง เล่าว่า ได้ยินเสียงทะเลาะกับแฟนชาย ก่อนประมาณ 1 ชั่วโมง 

ต่อมาได้มีเจ้าหน้าที่ตำรวจสายตรวจรถยนต์ ร.ต.ต.วรายุทธ โคตรชุม จาก สภ.เมือง ยโสธร มาดูเหตุการณ์พร้อมช่วยกันเกลี่ยกล่อมสร้างความเข้าใจ และนำตัวมาที่สถานีตำรวจ ขอดูบัตรประชาชน ชื่อ น.ส.วรรณวิภาภรณ์ อายุ 28 ปี เป็นชาวจังหวัดอุบลราชธานี เมื่อสอบถามความเป็นมาไม่ยอมบอก มีแต่เพียงส่ายหัว กับร้องให้ จากนั้นเจ้าหน้าที่ตำรวจ ได้ประสานแม่ของแฟน และนำตัวมาส่งที่บ้านของแม่แฟนชายที่จ.ยโสธร ทราบว่า ก่อนหน้านี้น้องมาอยู่ที่บ้านนานร่วม 6 เดือน แต่แม่ของแฟนหนุ่มก็ไม่ทราลทั้งคู่ทะเลาะอะไรกัน