nn ดินถล่มคนบริสุทธิ์เสียชีวิตที่จังหวัดภูเก็ต (กะรน)เมื่อเร็วๆ นี้ ต้องบอกว่าเป็นเรื่องใหญ่ เพราะชีวิตที่ต้อง“ชะตากรรมชะตาทราม” เกิดจากความมักง่ายมักได้ของบุคคล 2 ฝ่าย ฝ่ายแรกคือผู้อนุญาตให้เอกสารสิทธิบนภูเขา ฝ่ายที่สองคนที่ขึ้นไปสร้างบ้านพักอาศัยทั้งให้เช่าและอยู่เองล้วนเป็นเชื้อมรณะ เหตุการณ์ฟ้าดินพิโรธในจังหวัดภูเก็ตครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกและครั้งนี้ก็ไม่ใช่ครั้งสุดท้าย หากตราบใดที่หน่วยงานรับผิดชอบยังไม่คิดนึกว่าคนเสียชีวิตกับความสุกดิบนั้นสำคัญเท่ากับเครือญาติตัวเอง 

nn ที่แม่ฮ่องสอน,เชียงใหม่, เชียงราย ก็เคยอุบัติวินาศดินถล่มเจ็บหัวใจมาแล้วมูลเหตุใหญ่มาจากการถากถางป่าบุกรุกผืนป่า จนหมดป่าสำหรับอุ้มน้ำ สุดท้ายเมื่อมีฝนตกหนักดินก็ไม่สามารถเกาะตัวเองรวมกันอยู่ต่อไปได้จึงถล่มลงมา ปัญหาดังกล่าวส่วนสำคัญมาจากหน่วยงานรับผิดชอบทำงานสุกเอาเผากินปล่อยให้มีการบุกรุกป่าแบบหน้าด้านๆ ทั้งนายทุนและพวกมักง่ายเห็นแก่ตัว 

nn เมืองน่านเมื่อ 30-40 ปีที่แล้วภูเขาเต็มไปด้วยไม้เบญจพรรณ วันนี้เหลือเขาหัวโล้น ประจานทั่ว เวลาเกิดน้ำท่วมก็ท่วมหนักจนชาวบ้านหนีตายขนข้าวของขึ้นไปอยู่บนหลังคาบ้าน เห็นแล้วน่าสมเพชเหลือหลาย ขณะเดียวกันบางจังหวัดนอกจากเห็นคนหนีตายแล้วอนิจจา พ่อเมืองยังหนีหายไปอีกต่างหาก ดังนั้น เรื่องที่เกิดขึ้นหากผู้มีอำนาจทางนิตินัย รวมทั้งผู้มีอำนาจชี้เป็นชี้ตายของบ้านเมืองยังคิดว่าความ “อัปมงคล” ที่ว่าแค่ธรรมชาติผิดปกติโดยไม่รู้สึกรู้ว่าอาการผิดปกติต้นเหตุใหญ่มาจาก “สัตว์มนุษย์”เห็นแก่ตัวเห็นแก่ได้ แน่นอนเครื่องบูชายัญครั้งต่อไปเป็นประชาชนเหมือนเดิม 

nn สำหรับจังหวัดภูเก็ต เมืองท่องเที่ยวซึ่งโหมกระพือมุ่งเน้นกันที่ตัวเศรษฐกิจ โดยไม่พูดถึงการป้องกันป่า หรือถ้ายังบ้าจี้อนุญาตออกเอกสารสิทธิให้คนขึ้นไปเสพสุข ก่อสร้างอยู่บนภูเขาอย่างไม่สำนึก ฟ้าถล่ม ดินถล่มต้องเกิดขึ้นอีกอย่างไม่ต้องสงสัย โดยเฉพาะบนภูเขาต่างๆที่พอลงจากเครื่องที่สนามบินภูเก็ต แล้วมองไปข้างหน้าจะเห็นเขาหัวโล้นดินแดงสุดหวาดเสียว หนำซ้ำดินภูเขายังถูกขุดเอาไปขายอีกต่างหาก คำถามคือทำกันได้อย่างไร หรือว่าภูเขาทุกลูกในจังหวัดภูเก็ตวันนี้ล้วนมีเจ้าของหมดแล้ว ถ้าปล่อยไว้อย่างนี้ ไม่นานเมื่อหมดภูเขา หมดป่าอุ้มน้ำ ภาพน้ำท่วมภูเก็ตครั้งใหญ่เกิดแน่นอนชนิดหลีกเลี่ยงไม่ได้เลย nn

ไผ่ฎำ