ศาลอาญากรุงเทพฯใต้ยกฟ้องคดี"บิ๊กโจ๊ก"ฟ้องหมิ่น"บิ๊กเต่า"กรณีให้สัมภาษณ์สื่อกล่าวหาทรยศ สตช.-ผู้บังคับบัญชา ศาลบอกคดีไม่มีมูลเพียงพอ ให้ยกฟ้อง

เมื่อวันที่ 9 กันยายน 67ที่ศาลอาญากรุงเทพใต้  ถ.เจริญกรุง ศาลนัดอ่านคำพิพากษาหรือคำสั่งคดีหมายเลขดำอ631/2567 ที่ พล.ต.อ.สุรเชษฐ์ หักพาล หรือ บิ๊กโจ๊ก อดีตรอง ผบ.ตร.เป็นโจทก์ยื่นฟ้อง  พล.ต.ต.จรูญเกียรติ ปานแก้ว  หรือ บิ๊กเต่า  อดีตผู้บังคับการป้องกันปราบปรามการทุจริตและประพฤติมิชอบ (ผบก.ปปป.) ปัจจุบันเป็นรองผบช.ก.เป็นจำเลยในความผิดฐานหมิ่นประมาทผู้อื่นโดยการโฆษณาฯ

โดยโจทก์ยื่นฟ้องระบุพฤติการณ์สรุปว่า เมื่อวันที่ 22 กุมภาพันธ์ 67 จำเลย ซึ่งขณะนั้น ดำรงตำแหน่ง ผบก.ปปป. ได้ให้สัมภาษณ์สื่อมวลชน กรณีที่ได้รับเเต่งตั้งเป็นรองหัวหน้าพนักงานสอบสวนคดีเว็บพนันออนไลน์มีอำนาจสอบสวนคดีที่มีการกล่าวหาโจทก์ โดยลักษณะคำให้สัมภาษณ์ของจำเลยเป็นการใส่ร้ายโจทก์ทำนองว่า โจทก์ทรยศสำนักงานตำรวจแห่งชาติและทรยศผู้บังคับบัญชามาแล้วหลายคน นอกจากนี้จำเลยยังสรุปและวินิจฉัยว่าโจทก์ได้สั่งการให้ผู้ใต้บังคับบัญชากระทำผิดอาญา ทั้งๆ ที่คณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ(ปปช.)ยังไม่ได้รับเรื่องดังกล่าวไว้พิจารณาและศาลอาญาคดีทุจริตและประพฤติมิลิบกลาง ยังไม่ได้มีคำพิพากษาเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทำให้ประชาชนที่ได้รับชมและรับฟังเข้าใจว่าโจทก์เป็นคนชั่ว เป็นคนไม่ดี ทำร้ายและทรยศแม้แต่สำนักงานตำรวจแห่งชาติที่เป็นองค์งค์กรต้นสังกัดและทรยศผู้บังคับบัญชามาแล้วหลายคน

การกระทำของจำเลยดังกล่าวข้างต้นเป็นการจงใจหมิ่นประมาทโจทก์ด้วยการโฆษณาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 328 ทำให้ประชาชนทั่วไปที่ได้รับฟังคำสัมภาษณ์จำเลยเข้าใจว่าโจทก์เป็นคนชั่ว คนเลว ทุจริตประพฤติมิชอบ เป็นคนเนรคุณทรยศองค์กรและผู้บังคับบัญชา

โดยปัจจุบันคณะกรรมการปปช.ยังไม่ได้ชี้มูลความผิดโจทก์และศาลยังไม่ได้มีคำพิพากษาว่าโจทก์เป็นผู้กระทำผิดในเรื่องที่จำเลยใส่ความโจทก์แต่อย่างใด ทำให้โจทก์เสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่น หรือถูกเกลียดชัง นอกจากนี้จำเลยไม่อาจหยิบยกอำนาจหน้าที่ในฐานะรองหัวหน้าคณะพนักงานสอบสวนและโฆษกคณะพนักงานสืบสวนสอบสวนมากล่าวอ้างในการเปิดเผยข้อเท็จจริงในสำนวนและวินิจฉัยว่าโจทก์กระทำผิดตามข้อกล่าวหาเพราะการสืบสวนและสอบสวนกรณีกล่าวหาว่ามีความผิดอาญาเกิดขึ้นมีวัตถุประสงค์เพื่อการ แสวงหาข้อเท็จจริงและหลักฐาน ตลอดจนรวบรวมพยานหลักฐานเพื่อที่จะทราบข้อเท็จจริงหรือพิสูจน์ความผิดซึ่งจะต้องดำเนินการไปตามลำดับขั้นตอนของบทกฎหมายที่เกี่ยวข้องจนนำไปสู่การวินิจฉัยชี้ขาดความผิดโดยศาลที่มีอำนาจ หาใช่เป็นอำนาจหน้าที่ของเจ้าพนักงานผู้มีอำนาจสืบสวนหรือสอบสวนที่จะแถลงข้อเท็จจริงหรือวินิจฉัยความผิดเสียเอง อันมีลักษณะเป็นการชี้น้ำสังคมแต่อย่างใด

อย่างไรก็ตาม ศาลพิเคราะห์คำเบิกความและพยานหลักฐานโจทก์ในชั้นไต่สวมูลฟ้องแล้ว เห็นว่า ฟ้องโจทก์ไม่มีมูลเพียงพอ ที่จะประทับฟ้องคดีไว้พิจารณาพิพากษายกฟ้อง.