2 มีนาคม 2568 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ที่วัดเขาแก้ว ต.นาเมืองเพชร อ.สิเกา จ.ตรัง มีฝูงผึ้งหลวงนับล้านล้านตัว มาทำรังอยู่บนหน้าผาภายในวัด ซึ่งมีความสูงจากพื้นดินประมาณ 15 เมตร ชาวบ้านและพระสงฆ์ช่วยกันนับได้ทั้งหมดรวม 12 รัง แต่ละรังมีความยาวไม่ต่ำกว่า 1-2 เมตร ซึ่งที่วัดแห่งนี้จะพบฝูงผึ้งหลวงชักชวนกันมาทำรังในช่วงหน้าแล้งเป็นประจำทุกปียาวนานมาตั้งแต่ปี 2548 หรือ 20 ปีมาแล้ว

โดยฝูงผึ้ง จะกลับมาทำรังใหม่ที่เดิมทุก ๆ ปี ในช่วงระหว่างเดือน กุมภาพันธ์-เมษายน แต่ปีนี้ ผึ้งหลวงมาทำรังเร็วกว่าเดิมเกือบ 1 เดือน อาจเนื่องมาจากสภาพอากาศที่แห้งแล้งเร็วกว่าปีที่แล้ว  ปีนี้พบว่าฝูงผึ้งหลวงทำรังใหญ่กว่าเดิม ประกอบกับไม่มีชาวบ้านมารบกวนและไม่มีการตีผึ้งเพื่อเอาน้ำผึ้งไปขาย ทำให้ผึ้งหลวงรู้สึกว่าปลอดภัย และกลับมาทำรังที่เดิม จนสร้างความตื่นตาตื่นใจให้กับชาวบ้าน และผู้พบเห็นได้เป็นอย่างมาก อีกทั้งยังไม่เคยไล่ต่อยชาวบ้านที่มาทำบุญในวัดแต่อย่างใด

สำหรับผึ้งหลวงที่มาทำรังในปีนี้ คาดว่าจะได้น้ำผึ้งประมาณ 200 ขวด ราคาขายขวดละ 500 บาท โดยมีนักล่าผึ้งพยายามเข้ามาติดต่อกับเจ้าอาวาสเพื่อจับเอาน้ำผึ้ง แต่เจ้าอาวาสไม่อนุญาต เพราะเป็นเขตอภัยทาน เชื่อว่าเป็นการหนีร้อนมาพึ่งเย็น ซึ่งในอดีตเคยมีคนมาลักลอบจับผึ้งหลวงในเขตวัด แต่พลาดตกลงมาเสียชีวิต หรือไม่ก็พิการ  ต่อมาจึงมีการทำ MOU กับผู้นำชุมชน ห้ามไม่ให้มีใครจับผึ้งในเขตวัด เพื่อต้องการอนุรักษ์ไว้ให้เยาวชนรุ่นหลังได้ดูเป็นตัวอย่าง ถึงความรัก ความสามัคคี  ซึ่งปัจจุบันหาดูได้ยากแล้ว จึงช่วยกันอนุรักษ์ไว้  จนพบว่าฝูงผึ้งหลวงได้กลับมาทำรังเพิ่มมากขึ้น

ด้านพระครูศรีรัตนาภิวุฒิ เจ้าอาวาสวัดเขาแก้ว อ.สิเกา จ.ตรัง กล่าวว่า “ฝูงผึ้งหลวงมาทำรังตั้งแต่ปี 2548 หลังจากนั้นได้คุยกับญาติโยมว่า ถ้าเขามาแล้วอาตมาขอบิณฑบาตไม่ต้องมาพูดมาคุย มาขอว่าจะจับ ขอให้เขาอยู่อย่างปลอดภัย และสังเกตเห็นว่าทุกปีตั้งแต่ปี 48 จนถึงปี 68 รังผึ้งจะเพิ่มจำนวนมากขึ้น จาก 5 รังเป็น 12 รัง โดยมองว่าส่วนหนึ่งเป็นเพราะพื้นที่ป่าหายไปจึงมาอยู่ที่วัด แต่ในมุมมองของพระเชื่อว่า ถ้าอยู่แล้วเขาปลอดภัย เขาก็มาอยู่มากขึ้น ถามว่าป่ามีไหม มีแต่ในวัดปลอดภัยมากขึ้น และเป็นเขตอภัยทาน จึงมาอยู่เพิ่มมากขึ้น ซึ่งแต่ละปีก็มีคนพยายามมาขโมย แต่ขึ้นไปแล้วก็เอาไปไม่ได้ เพราะเกิดอุบัติเหตุ โน่น นี่ นั่นสารพัด จึงมีการบอกต่อ เลยไม่พบเจอว่ามีคนมาจับผึ้งที่หน้าผา อาตมาจึงขอความอนุเคราะห์ให้ญาติโยมช่วยกันดูแลรักษาไว้”

.025