ป่วยอัลไซเมอร์หายไป 4 วัน เจออีกทีเป็นศพลอยน้ำ ญาติเชื่อวิญญาณดลใจ ลุ้นเลขฝาโลงเผื่อหมาน

23 กรกฎาคม 2568 เวลาประมาณ 17.00 น. พ.ต.ต.จำรัส ศรีหาตา สารวัตรสอบสวน สภ.เมืองนครพนม ได้รับแจ้งจากศูนย์วิทยุ 191 ว่า มีผู้พบศพชายจมน้ำตายอยู่ในลำห้วยผึ้ง บ้านนาโพธิ์ หมู่ 5 ต.บ้านผึ้ง อ.เมืองนครพนม จึงประสานแพทย์เวร รพ.นครพนม กู้ภัยศรีสัตตนครพนม สมาคมวี.อาร์.กู้ภัยลำโขงเฟรนด์ชิพนครพนม และกู้ชีพ อบต.บ้านผึ้ง เดินทางไปยังที่เกิดเหตุ ซึ่งเป็นถนนลูกรังเชื่อมต่อระหว่างหมู่บ้าน สายบ้านนาโพธิ์-บ้านผึ้ง ใกล้ลำรางส่งน้ำชลประทาน โดยร่างของผู้เสียชีวิต ญาติได้นำขึ้นจากลำห้วยมาวางไว้ริมถนน เพื่อรอเจ้าหน้าที่ชันสูตรพลิกศพ

ทราบว่าผู้ตายชื่อนายใจ อายุ 55 ปี สภาพขึ้นอืดลิ้นจุกปากตาถลน เนื้อหนังซีดจากการจมน้ำเป็นเวลาหลายวัน และบางแห่งหนังหลุดลอก ส่งกลิ่นเหม็นคลุ้งทั่วบริเวณ ในสภาพสวมเสื้อยืดสีเทา กางเกงเอวยืดขาสั้นสีน้ำเงิน ตามร่างกายไม่มีบาดแผลถูกทำร้าย ญาติไม่ติดใจในการเสียชีวิต หลังชันสูตรพลิกศพแล้ว ก็มอบร่างให้นำไปบำเพ็ญกุศลตามประเพณีต่อไป

เบื้องต้นทราบว่านายใจผู้ตาย พื้นเพเดิมเป็นคนบ้านนาโพธิ์ หมู่ 5 ต.บ้านผึ้ง ภายหลังแต่งงานมีครอบครัวก็ย้ายไปอยู่กับเมียที่ ต.บ้านผึ้ง หมู่ 15 ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากหมู่บ้านของตนเอง โดยมีลูกชาย 2 คน และเป็นคนขยันทำมาหากิน ทั้งเปิดร้านขายของในหมู่บ้าน ร้านอาหารตามสั่ง และลาบ ก้อย ต้ม เป็นต้น

นายวิชัย อายุ 37 ปี ลูกชายคนโต เปิดเผยว่าพ่อป่วยด้วยโรคอัลไซเมอร์ หรือสมองเสื่อมได้ประมาณปีเศษ ความจำจะไม่ปกติตามอาการ บางครั้งปั่นจักรยานนำอาหารไปส่งน้องชายที่อยู่บ้านนาโพธิ์ กลับมาถึงบ้านบอกว่ายังไม่ได้เอาข้าวไปส่งน้องชายเลย ก็ให้เมียจัดสำรับใหม่อีกครั้งแล้วก็ปั่นจักรยานไปส่งใหม่ ส่วนถนนลูกรังสายนี้ ถือว่าพ่อใช้สัญจรเป็นประจำอยู่แล้ว แต่ไม่มีใครคาดคิดว่าพ่อจะมาจมน้ำตายในลำห้วย ส่วนรถจักรยานหาไม่เจอ คงจมอยู่ในน้ำนั่นแหละ

ด้าน นายทองพล อายุ 57 ปี และนายสุริยา อายุ 42 ปี ซึ่งญาติฝ่ายเมียของนายใจ เล่าว่านายใจหายตัวไปพร้อมรถจักรยานสีชมพูคู่ชีพ เมื่อเวลาประมาณ 08.00 น. วันที่ 20 กค.ที่ผ่านมา ญาติรวมทั้งผู้นำชุมชน ระดมตามหากันวุ่น เพราะนายใจไม่เคยหายไปอย่างนี้มาก่อน พร้อมประกาศตามหาในโลกโซเชียล รวมทั้งนางเตือน ตะวงค์ อายุ 54 ปีผู้เป็นเมียถึงขั้นกินไม่ได้ นอนไม่หลับ จึงไปแจ้งความคนหายที่ สภ.เมืองนครพนม ตนและญาติก็ตามหาไปทุกหนทุกแห่งที่คาดว่านายใจจะไป แต่ไม่มีใครเห็นวี่แววใดๆ

วันพบศพตนกับนายสุริยา ออกตามหานายใจเป็นวันที่สี่ จนมาถึงลำห้วยผึ้ง เหมือนมีอะไรดลใจให้หยุด ก็คุยกันว่าเรายังไม่ได้มาหาทางนี้เลย จึงเดินลุยน้ำที่เอ่อมาจากทุ่งนา จากอิทธิพลของพายุวิภา ถึงริมห้วยก็เห็นร่างคล้ายคนสภาพคว่ำหน้าติดอยู่กับกิ่งไผ่ เชื่อทันทีเลยว่าร่างนั้นต้องเป็นนายใจที่ตนตามหาแน่นอน จึงช่วยกันลากศพเข้าฝั่งหามขึ้นมาวางไว้ที่ริมถนน พร้อมกับแจ้งผู้นำหมู่บ้าน และตำรวจมาตรวจที่เกิดเหตุ

หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่กู้ชีพ ก็นำโลงศพมาใส่ร่างนายใจ เพื่อไปบำเพ็ญกุศลที่ป่าช้าวัดป่าบ้านผึ้ง แต่จากสภาพขึ้นอืดมาก เจ้าหน้าที่ต้องยกมือไหว้ขออนุญาตวิญญาณผู้วายชนม์ เพื่อใช้เชือกมัดมือมัดขาที่กางหุบเข้าให้มากที่สุด บรรจุร่างลงไปขอบโลงก็ยังปริออก โดยมีเลขฝาโลง 678 เผื่อผู้สนใจในศาสตร์ตัวเลข จะนำไปเสี่ยงโชคลอตเตอรี่กัน.

012