‘อ.สุวินัย’ผ่า‘ชู3นิ้ว’...‘พังทั้งประเทศ’คือMindset ของ‘พวกเขา’ สักวันเด็กผู้ใหญ่จะกอดกันร้องไห้

18 สิงหาคม 2563 รศ.ดร.สุวินัย ภรณวลัย อดีตอาจารย์ประจำคณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ โพสต์ข้อความลงในเฟซบุ๊ก Suvinai Pornavalai ในหัวข้อเรื่อง” แผ่นดินไหวเชิงวัฒนธรรมที่เกิดขึ้นแล้วในเมืองไทย” (อ่านข่าวที่เกี่ยวข้อง : 'อ.สุวินัย'วิเคราะห์ 10 ข้อม็อบปลดแอกเมื่อคืนนี้ มีทั้ง'ชัยชนะ-หมาหัวเน่า-พวกโดนเท') มีเนื้อหาดังนี้

แผ่นดินไหวเชิงวัฒนธรรมที่เกิดขึ้นแล้วในเมืองไทย / สุวินัย ภรณวลัย

//////

กระแสที่เด็กมัธยมพร้อมใจกันชูสามนิ้วในโรงเรียนต่างๆหลังเพลงเคารพธงชาติ ...

สถานการณ์แบบนี้ ปลายทางย่อมเหมือนกับฮ่องกงอย่างแน่นอน

สถาบันที่เรียกว่า "โรงเรียน" เพิ่งถูกท้าทายเชิงสัญลักษณ์เมื่อวานนี้ โดยพวกเด็กๆที่ยังอ่อนต่อโลก

ผมมองว่านี่คือการท้าทายต่อเนื่องจากการท้าทายสถาบันกษัตริย์ในวันที่ 10 สิงหาคมที่ธรรมศาสตร์รังสิตอย่างเปิดเผยด้วยข้อเสนอ 10 ข้อ ... โดยทำอย่างเป็นขบวนการและวางแผนเอาไว้แล้ว

นี่คือการเขย่าฐานรากของบ้านเมืองนี้ราวกับโดน "แผ่นดินไหวเชิงวัฒนธรรม" ติดต่อกัน

คนรุ่นใหม่วัยทำงานคล้อยตามพวกเขา

พวกนักศึกษาคล้อยตามพวกเขา

มาตอนนี้พวกเด็กมัธยมคล้อยตามพวกเขาแล้ว

คลื่นกระแสที่เกรี้ยวกราดชิงชังระหว่างคนต่างวัย ... ได้เกิดขึ้นจริงและรุนแรงมาก

นี่คือรูปแบบหนึ่งของ "ขบวนการปฏิวัติวัฒนธรรม" ที่เคยเกิดขึ้นที่ประเทศจีนในช่วงปลายทศวรรษ 1960 ซึ่งกินเวลายาวนานเกือบสิบปีเต็มกว่าจะคลี่คลาย ... บัดนี้เริ่มสำแดงตัวที่ประเทศไทยแล้ว ผ่านแผ่นดินไหวเชิงวัฒนธรรม

พังทั้งประเทศ ... ต้องพังกันไปข้างหนึ่ง ... นี่คือ Mindset ของพวกเขา ซึ่งพวกเขาทำสำเร็จไปแล้วในขั้นปลูกฝังความคิดใส่สมอง

เรื่องเศรษฐกิจไม่ต้องพูดถึง ทั้งโลกแย่อยู่แล้ว ทั้งเศรษฐกิจถดถอย ทั้งโควิด19 แต่เศรษฐกิจไทยจะแย่กว่าเพราะสถานการณ์นี้ที่ซ้ำเติมเข้ามา ไม่ต่างจากโดน "แผ่นดินไหวเชิงวัฒนธรรม" ถล่มซ้ำแล้วซ้ำเล่า

เตรียมหาทางเอาตัวรอดกันไว้เลย ที่ว่าอดอยากปากแห้งอยู่แล้วจะลำบากยิ่งขึ้นไปอีก

เมื่อใดก็ตามที่ปัญหานี้ถูกยกระดับเป็นลัทธิที่เป็นภัยความมั่นคงของประเทศแล้ว

เด็กๆจะไม่สนุกไม่สะใจอีกต่อไป

เชิญเลย เชิญทำทุกอย่างที่อยากทำตามสิทธิเสรีภาพที่เรียกร้องต้องการ แต่ก็ต้องยอมรับผลของมันด้วยครรลองตามกฎหมาย เหมือนที่ฮ่องกง

ที่สำคัญ ต่างชาติที่หนุนหลังการเปลี่ยนแปลง เขาอาจไม่เข้ามาช่วยตามที่ฝากความหวังไว้

ที่แน่ๆที่สุดจะพากันลำบากทั้งเด็กทั้งผู้ใหญ่ เหมือนเวลาที่ไฟไหม้บ้านหมดทั้งหลัง แล้วนั่งกอดกันร้องไห้ขอโทษกันพากันสำนึกได้คิดกันในวันนั้นก็คงไม่มีประโยชน์แล้ว เพราะมันสายไปแล้ว

ถ้าสังคมไทยและทางการยังไม่ตระหนักว่าได้เกิด แผ่นดินไหวทางวัฒนธรรมหลายลูกขึ้นแล้วในประเทศนี้ ผมก็ไม่รู้จะเตือนยังไงแล้วครับ

อนึ่ง ผมไม่ได้มองว่าลูกหลานเราเป็นศัตรูของเรานะครับ แต่ผมกำลังชี้ว่า การปฏิวัติวัฒนธรรมแบบไทยๆมันเกิดขึ้นแล้ว เมื่อต่อจิ๊กซอว์ภาพใหญ่ทั้งหมด