1.เรื่องการเบิกค่าใช้จ่ายในการฝึกอบรมหลักสูตรกฎหมายปกครอง และวิธีพิจารณาคดีปกครองตามมาตรฐานที่ก.ศป.รับรอง เราได้นำเสนอไปกรณีหนึ่งแต่เป็นกรณีที่เกิดจากการสอบความรับผิดทางละเมิดตามพระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิด พ.ศ.2539

2.แต่ครั้งนี้เป็นประเด็นเริ่มจากสำนักงานปลัดกระทรวงแห่งหนึ่ง มีหนังสือถึงกรมในสังกัดแห่งหนึ่งให้ตรวจสอบการเบิกจ่ายค่าใช้จ่ายในการฝึกอบรมหลักสูตรกฎหมายปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครองตามมาตรฐานที่ก.ศป.รับรองของข้าราชการในสังกัด ซึ่งพบว่า
มีข้าราชการจำนวนสี่รายได้เบิกค่าใช้จ่ายในการลงทะเบียนเข้ารับการอบรมในหลักสูตรดังกล่าวตามระเบียบกระทรวงการคลังว่าด้วยค่าใช้จ่ายในการฝึกอบรมการจัดงานและการประชุมระหว่างประเทศ พ.ศ. 2549 และที่แก้ไขเพิ่มเติม

3.ส่วนราชการเจ้าสังกัดได้ดำเนินการเรียกเงินดังกล่าวคืนจากข้าราชการทั้ง 4 รายซึ่งข้าราชการทั้งสี่รายดังกล่าวมีหนังสือขออุทธรณ์ เพราะว่าการฝึกอบรมดังกล่าวมีวัตถุประสงค์เพื่อให้ข้าราชการนำความรู้มาใช้ในการปฏิบัติงานพร้อมกับอ้างคำพิพากษาศาลขอนแก่น (คดีหมายเลขดำที่ 782/2556 คดีหมายเลขแดงที่ 463/2557)เพื่อให้ส่วนราชการเจ้าสังกัดมีคำสั่งทุเลาการบังคับฯ

4.ส่วนราชการจึงได้หารือปัญหาดังกล่าวต่อกรมบัญชีกลาง จำนวน 2 ประเด็น

5.กรมบัญชีกลางได้พิจารณาปัญหาดังกล่าวแล้ว มีความเห็นโดยสรุปดังนี้

1) โดยที่ระเบียบกระทรวงการคลังฯฉบับ พ.ศ.2549 ดังกล่าวข้างต้นในข้อ 4กำหนดคำนิยาม “การฝึกอบรม” หมายความว่า การอบรม การประชุมวิชาการหรือเชิงปฏิบัติการฯ ที่มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาบุคคลหรือเพิ่มประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานโดยไม่มีการรับปริญญาหรือประกาศนียบัตรวิชาชีพ กรณีตามประเด็นนี้ตามประกาศก.ศป.กำหนดว่า ผู้ผ่านการอบรมหลักสูตรดังกล่าวจะมีคุณสมบัติในการได้รับแต่งตั้งเป็นตุลาการในศาลปกครองชั้นต้น และผู้ผ่านการอบรมที่จะได้รับประกาศนียบัตรจึงเป็นการฝึกอบรมที่ได้รับประกาศนียบัตรวิชาชีพ จึงไม่สามารถเบิกจ่ายค่าลงทะเบียนของหลักสูตรนี้ได้

2) โดยที่แนวคำพิพากษาศาลปกครองที่กล่าวอ้างนั้น เป็นเรื่องการเบิกค่าใช้จ่ายในการฝึกอบรมตามระเบียบของกระทรวงมหาดไทย ซึ่งใช้กับราชการส่วนท้องถิ่นเท่านั้น ประกอบกับพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครองพ.ศ.2542 มาตรา 70 บัญญัติให้คำพิพากษาของศาลปกครองผูกพันคู่กรณีเท่านั้นไม่มีผลผูกพันข้าราชการรายอื่นที่ไม่ใช่คู่กรณีแต่อย่างใด (รายละเอียดดูได้จากหนังสือกรมบัญชีกลางที่กค 0408.4/40447 ลงวันที่ 19 กันยายน 2560)

6. เรามีข้อสังเกตว่า การพิจารณาให้ความเห็นในกรณีดังกล่าวข้างต้นได้พิจารณาถึงข้อเท็จจริงที่ว่า หลักเกณฑ์เรื่องคุณสมบัติที่จะนำไปใช้แต่งตั้งเป็นตุลาการศาลปกครองชั้นต้นนั้นได้มีการชะลอการใช้บังคับตั้งแต่พ.ศ.2544-2558 แล้วหรือยังก็ไม่รู้นะ