(ต่อจากอาทิตย์ที่แล้ว)

6.ประการที่หก การสั่งให้ออกจากราชการเพื่อรับบำเหน็จบำนาญเหตุทดแทน

มาตรา 110 ผู้บังคับบัญชาซึ่งมีอำนาจสั่งบรรจุตามมาตรา 57 มีอำนาจสั่งให้ข้าราชการพลเรือนสามัญออกจากราชการ เพื่อรับบำเหน็จบำนาญเหตุทดแทนตามกฎหมายว่าด้วยบำเหน็จบำนาญข้าราชการได้ในกรณี ดังต่อไปนี้

(3) เมื่อข้าราชการพลเรือนผู้ใดขาดคุณสมบัติทั่วไปตามมาตรา 36 ก. (1) หรือ (3) หรือมีลักษณะต้องห้ามตามมาตรา 36 ข. (1)(3)(6) หรือ (7)

มาตรา 110 วรรคสาม บัญญัติให้ผู้บังคับบัญชาซึ่งมีอำนาจสั่งบรรจุตามมาตรา 57 สั่งให้ข้าราชการลพเรือนสามัญผู้ใดออกจากราชการตามมาตรานี้แล้วให้รายงาน อ.ก.พ.กระทรวง หรือ ก.พ.แล้วแต่กรณีและให้นำมาตรา 103 มาใช้บังคับโดยอนุโลม

7.ประเด็นที่เจ็ด การสั่งให้ข้าราชการพลเรือนสามัญออกจากราชการกรณีขาดคุณสมบัติทั่วไปหรือมีลักษณะต้องห้ามนั้น กฎก.พ.ว่าด้วยการสั่งให้ข้าราชการพลเรือนสามัญออกจากราชการกรณีขาดคุณสมบัติทั่วไปหรือมีลักษณะต้องห้ามฯ พ.ศ.2556 ข้อ 2 กำหนดว่าเมื่อมีกรณีที่จะสั่งให้ข้าราชการพลเรือนสามัญผู้ใดออกจากราชการเมื่อรับบำเหน็จบำนาญเหตุทดแทนตามกฎหมายว่าด้วยบำเหน็จบำนาญข้าราชการเพราะเหตุดังต่อไปนี้ ผู้บังคับบัญชาซึ่งมีอำนาจสั่งบรรจุตามมาตรา 57 ต้องให้ผู้นั้นมีโอกาสได้ทราบข้อเท็จจริงอย่างเพียงพอและมีโอกาสได้โต้แย้งและแสดงพยานหลักฐานของตน

(1) ขาดคุณสมบัติทั่วไปเนื่องจากไม่มีสัญชาติไทยตามมาตรา 36 ก. (1)

(2) มีลักษณะต้องห้ามเนื่องจากดำรงตำแหน่งทางการเมืองตามมาตรา 36 ข. (1)

(3) เป็นบุคคลล้มละลายตามมาตรา 36 ข. (6)

(4) ต้องรับโทษจำคุก.....

(อ่านต่ออาทิตย์หน้า)