1.โดยที่กรณีมีผู้เสียหายเกิดจากการกระทำละเมิดของบุคลากรของหน่วยงานของรัฐ เช่นนี้ ผู้เสียหายควรจะดำเนินการประการใดนั้น เรามาดูกันตามพระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ.2539 จะพบว่า มาตรา 5 วรรคหนึ่งกำหนดว่าหน่วยงานของรัฐต้องรับผิดต่อผู้เสียหายในผลแห่งละเมิดที่เจ้าหน้าที่ของตนได้กระทำให้การปฏิบัติหน้าที่ ในกรณีนี้ผู้เสียหายอาจฟ้องหน่วยงานของรัฐดังกล่าวได้โดยตรง แต่จะฟ้องเจ้าหน้าที่ไม่ได้

มาตรา 11 วรรคหนึ่ง กำหนดว่าในกรณีที่ผู้เสียหายเห็นว่าหน่วยงานของรัฐต้องรับผิดตามมาตรา 5 ผู้เสียหายจะยื่นคำขอต่อหน่วยงานของรัฐให้พิจารณาชดใช้ค่าสินไหมทดแทนสำหรับความเสียหายที่เกิดแก่ตนได้ เมื่อหน่วยงานของรัฐมีคำสั่งเช่นใดแล้วหากผู้เสียหายยังไม่พอใจในผลการวินิจฉัยของหน่วยงานของรัฐก็ให้มีสิทธิร้องทุกข์ต่อคณะกรรมการวินิจฉัยร้องทุกข์ตามกฎหมายว่าด้วยคณะกรรมการกฤษฎีกาได้...

2.ครั้งนี้ประเด็นเกี่ยวกับการขอให้หน่วยงานของรัฐชดใช้ค่าสินไหมทดแทนในขณะที่คดียังอยู่ระหว่างการพิจารณาของศาลยุติธรรมเช่นนี้ จะต้องดำเนินการประการใดจึงจะชอบด้วยกฎหมาย

3.กรณีเรื่องนี้มีข้อเท็จจริงโดยสรุปดังนี้

1) นาย ด. พนักงานราชการ ของส่วนราชการตำแหน่งพนักงานขับรถยนต์ได้ขับรถยนต์ของส่วนราชการไปราชการโดยมีข้าราชการ 2 คนนั่งโดยสารไปด้วยเพื่อไปสืบเสาะหาข้อเท็จจริงในต่างจังหวัด ปรากฏว่านาย ด.ได้ขับรถยนต์ด้วยความเร็วประมาณ 60 กิโลเมตร/ชั่วโมง บนถนนสี่ช่องทางหลังจากนั้นก็พ้นถนนสี่ช่องจราจร ปรากฏว่ารถยนต์คันดังกล่าวมีอาการเอียงไปทางซ้ายอย่างรวดเร็วและแล่นลงไปที่ไหล่ทางแล้วกระดอนขึ้นลงตลอดทาง พุ่งเข้าหาเสาไฟฟ้าและต้นมะขามข้างทางแล้วแล่นผ่านเสาไฟฟ้าและต้นมะขามจนพุ่งเข้าชนบ้านของนาย ผ. และนาง ฉ. เป็นเหตุให้บ้านและรถยนต์ดังกล่าวได้รับความเสียหาย

2) พนักงานสอบสวนได้เปรียบเทียบปรับ นาย ด. จำนวน400 บาท ข้อหาขับรถยนต์โดยประมาทเป็นเหตุให้ผู้อื่นได้รับบาดเจ็บและทรัพย์สินเสียหาย

(อ่านต่ออาทิตย์หน้า)