นายนพนันท์ อรุณวงศ์ ณ อยุธยา นักวิชาการผู้เชี่ยวชาญด้านจีนศึกษา โพสต์เฟซบุ๊กส่วนตัว Noppanan Arunvongse Na Ayudhaya โดยระบุข้อความว่า "ความช่วยเหลือทางทหารจากจีนถึงกัมพูชานั้นเริ่มมีมานานแล้ว คือ ตั้งแต่ช่วงกลางปี 2551 หลังจากที่กัมพูชาปะทะกับเราไม่กี่เดือน ความช่วยเหลือในเบื้องต้นนั้นส่วนใหญ่เป็นระบบติดตามกำลังรบข้าศึกด้วยดาวเทียม ไม่มีอาวุธทำลาย ปลายปีเดียวกัน กัมพูชาอาศัยกรณีส่งอุยกูร์กลับจีนร้องขอเฮลิคอปเตอร์โจมตีเพื่อเป็นรางวัล จีนตอบรับให้เฮลิคอปเตอร์ แต่ไม่ติดตั้งปืนให้ไปด้วย เปลี่ยนเป็นเครื่องแบบทหารและยุทธภัณฑ์พื้นฐานให้แทน

หน่วยงานสำคัญของจีนที่ช่วยเหลือทางทหารให้กัมพูชา คือ CECT รัฐวิสาหกิจยักษ์ใหญ่ของกระทรวงกลาโหมจีน จนกระทั่งกัมพูชาเริ่มหันหน้าเข้าหาจีนเต็มตัวเมื่อสหรัฐหมดยุค ประธานาธิบดีโอบามา ความช่วยเหลือทางทหารจากจีนจึงมีมากขึ้น โดยเฉพาะเมื่อกัมพูชายอมให้จีนใช้ฐานทัพเรือเรียมที่กัมปงโสมเพื่อไว้แหย่ดักหลังฐานทัพเรือสหรัฐที่ฟิลิปปินส์
อย่างไรก็ตาม อาวุธที่กัมพูชาได้รับจากจีนนั้นไม่อยู่ในระดับที่จะคุกคามหรือแม้แต่รับมือกองทัพไทย ทำได้เพียงแค่เสมือนตะกวดแลบลิ้นใส่ช้างให้รำคาญลูกตาเท่านั้น CECT และกระทรวงกลาโหมจีนนั้นมีความร่วมมือกับกองทัพไทยอย่างลึกซึ้งเช่นกันในระดับที่กองทัพกัมพูชาไม่สามารถเทียบเคียงได้

ดังนั้น เหตุที่กัมพูชาฮึกเหิมท้าทีท้าต่อยกับเรานั้นจึงไม่ใช่เพราะขนพองหางชี้เนื่องจากได้รับเศษกระดูกจากจีน แต่เป็นเพราะเหตุอื่น อีกทั้ง การเลือกตั้งของกัมพูชาจะมีขึ้นในอีก 2-3 ปี ไม่ใช่เร็ว ๆ นี้ พรรคฟุนซินเปกและสมรังสีที่เป็นคู่แข่งของพรรค CPC ของฮุนเซนนั้นก็แทบจะสูญพันธุ์ไปแล้วอีกด้วย ดังนั้นทั้งอาวุธจากจีนและการเลือกตั้งในกัมพูชาจึงไม่ใช่สาเหตุที่ทำให้กัมพูชาหาเรื่องกับเราในครั้งนี้ กำลังทหารของกัมพูชานั้นอยู่ภายใต้อิทธิพลของ 2 ตระกูล คือ ตระกูลฮุนและตระกูลเตีย โดยรวมแล้วเหมือนมีเอกภาพตามสายบังคับบัญชา คือ ตระกูลฮุนเป็นนายกฯ ตระกูลเตียคุมกลาโหม แต่จริง ๆ แล้วไม่ใช่ 

กำลังส่วนกลางจนถึงตอนเหนืออยู่ในมือตระกูลฮุน แต่ครึ่งประเทศทางใต้อยู่ในมือตระกูลเตีย ตั้งแต่เดิม ตระกูลฮุนมีความใกล้ชิดเวียดนาม ตระกูลเตียมีความใกล้ชิดกับไทย เราสังเกตได้ว่า กองทัพกัมพูชาที่มีปัญหากับไทยมาตลอดในช่วงหลังจากกัมพูชาเลิกรบกันเองแล้วนั้นเป็นส่วนทางเหนือบริเวณชายแดนสุรินทร์-ศรีษะเกษ-อุบลราชธานี แต่กำลังทหารกัมพูชาชายแดนบริเวณจันทบุรี-ตราดนั้นแทบไม่เคยมีปัญหากับไทย คนกัมพูชามีความระแวงฮุนเซน-ฮุนมาเนตเรื่องเวียดนามและระแวงเตียบัญ-เตียเซ็ยฮาในเรื่องไทย แต่หนังหน้าไฟ คือ ฮุนเซน-ฮุนมาเนตเพราะเป็นนายกฯ

ดังนั้น การเปิดศึกหาเรื่องไทยแล้วปลุกกระแสรักชาติต่อต้านสยามผู้รุกรานโดยฮุนเซ็น-ฮุนมาเนตจึงทำให้กลบเรื่องญวนของตัวเองและกดดันทหารเขมรฝ่ายตระกูลเตียไปด้วยในตัว
แต่ก็ยังไม่ใช่สาเหตุเหตุหลักที่นำไปสู่ความฮึกเหิมหาเรื่องเราในครั้งนี้ดังที่ได้กล่าวมาแล้ว เป้าหมายสำคัญของกัมพูชา คือ เงิน สิบกว่าปีก่อน เมื่อคิมจองอืนขึ้นสู่อำนาจใหม่ ๆ เกาหลีเหนือทดลองระเบิดนิวเคลียร์ใต้ดินใกล้ชายแดนจีนโดยไม่มีปีมีขลุ่ย ฝ่ายที่เดือดดาลที่สุด คือ จีน ไม่ใช่สหรัฐ นายกฯ จีนบินด่วนไปกรุงเปียงยางเพื่อด่าเกาหลีเหนือ เมื่อจีนด่าเสร็จแล้วเกาหลีเหนือก็ขอเงินจากจีน จีนก็ต้องให้ อุปมาเหมือนเด็กแวนซ์หาเรื่องชาวบ้านเพื่อเรียกร้องความสนใจแล้วขอเงินจากแม่ แม่ก็ด่าแต่ก็ต้องให้เงินลูกอยู่ดี แม้จีนจะขยายอิทธิพลเข้าไปในกัมพูชาแทบจะหมดประเทศแล้วในปัจจุบัน แต่จีนไม่มีทางปล่อยให้กัมพูชาเกิดความสั่นคลอนด้านความมั่นคงระหว่างประเทศ ไม่มีทางที่จะปล่อยให้กัมพูชามีเรื่องลุกลามใหญ่โตกับไทย

เรากลัวตะวันตกจะแทรกแซงความขัดแย้งระหว่างไทย-กัมพูชา จีนก็กลัวเช่นกันและกลัวยิ่งกว่าเรา เพราะทั้งไทยและกัมพูชา คือ พื้นที่หลังบ้านจีน ไม่ว่าอย่างไรจีนจะต้องคอยเบรคศึกไทย-กัมพูชา กระทรวงการต่างประเทศจีนจะต้องแถลงขอให้เลิกรบกันทุกครั้ง กัมพูชารู้ดีในข้อนี้ ไม่ต่างอะไรจากปี 2551 กัมพูชาจึงหาเรื่องพี่ข้างบ้านแล้วแบมือขอเงินจากแม่ใหม่ แม่ใหม่ก็หย่าศึกแล้วให้ขนมลูกตามระเบียบ 

เหตุผลอีกข้อสำคัญ คือ รัฐบาลไทยในปัจจุบันนั้นอยู่ในสภาพเป็ดง่อยที่ขยับแทบไม่ได้เพราะเปลือกหอยติดคอ หอยที่จุ่มหน้าลงไปจิกกินในโคลนตมเขมรตั้งแต่ยุคหนีคมมีดจากศาลไทย ทำให้กลืนไม่เข้าคายไม่ออกจนถึงปัจจุบัน ต่างกับยุคลุงตู่ที่เขมรไม่กล้าแม้แต่จะแลบลิ้น 2 แฉกสักแผลบกับไทยตลอดระยะเวลา 8 ปี เพราะรู้ดีว่ามีสิทธิโดนช้างไล่กระทืบหนัก ๆ จนเละคาตีนแน่

ดังนั้น เมื่อรัฐบาลไทยกลายเป็นเป็ดง่อย ทหารไทยจึงขยับลำบาก อีกทั้งมีแม่จีนเป็นตัวจบรอให้ถูกตบทรัพย์ แถมเสริมบารมีให้ฮุนมาเน็ตขี่คือเตียเซ็ยฮาตามรอยพ่อได้อีกด้วย
ตะกวดจึงเดินอาด ๆ ออกมาเพ่นพ่านในครั้งนี้

หากคุณอุ๊งอิ๊งรักชาติ (มากกว่าพ่อ) ขอให้ทำในสิ่งที่ถนัด คือ แต่งหน้าทาปาก ใส่กุชชี่ชาแนลทำตัวสวย ๆ ไปวัน ๆ พูดจาอ่อนหวานมือไม้อ่อน ไหว้สวย ๆ รวย ๆ 

ทำไม่รู้ไม่ชี้ ให้กินขนมแมวเลียแล้วเก็บคุณภูมิธรรมใส่ตะกร้าไว้ก่อน ปล่อยให้ทหารทำงาน ปิดด่าน ซ้อมรบ เคลื่อนกำลังพล ยิงโน่นนี่สักตู้มสองตู้มเป็นระยะก็ปล่อยให้ทหารทำไป อย่าให้แมวไปยุ่งเรื่องของเสือ

ขณะที่ให้กระทรวงการต่างประเทศพรรณนาความสัมพันธ์ฉันท์มิตรกับเขมรต่อไปเรื่อย ๆ ในเวลาเดียวกัน แต่ไม่ไปศาลโลก เขมรกะล่อนตีสองหน้าได้ เราก็กะล่อนตีสองหน้าเป็น หากคุณอุ๊งอิ๊งทำไม่เป็นก็ให้ปรึกษาพ่อ ไม่อย่างนั้นคุณอุ๊งอิ๊งก็ไปเดินเล่นชอปปิ้งแถว ๆ สยามบริเวณถนนพระราม 1 ตั้งชื่อตามสมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึกหรือรัชกาลที่ 1 ในเวลาต่อมา
เมื่อครั้งที่กองทัพสยามหันหัวกลับจากศึกกัมพูชายาตราผ่านถนนพระราม 1 แล้วทำรัฐประหารเข้ายึดกรุงธนบุรีเสียเองในท้ายที่สุด 

นพนันท์ อรุณวงศ์ ณ อยุธยา
3 มิถุนายน 2568"

ขอบคุณข้อมูลจาก : Noppanan Arunvongse Na Ayudhaya

.-008