วันที่ 9 มิถุนายน 2568  เพจเฟซบุ๊ก ประชาคมแพทย์ เผยแพร่บทความหัวข้อ "สมศักดิ์" โยนลูกระเบิด ที่ชื่อว่า "แพทย์เวร" ให้ แพทยสภา โดยไม่ได้ตั้งใจ ซึ่งมีเนื้อหาดังนี้

การที่นายสมศักดิ์ เทพสุทิน ออกคำวีโต้ต่อมติลงโทษกรณีส่งตัวอดีตนายกฯ ออกนอกเรือนจำในคืนแรกของการถูกคุมขัง ได้โยนระเบิดลูกใหญ่กลับมายัง "แพทยสภา" อีกครั้ง เพราะคำว่า "แพทย์เวร" ได้ปรากฏอย่างเป็นทางการในเอกสารวีโต้ เป็นครั้งแรก

และคำนี้ ไม่ใช่คำลอยๆ แต่หมายถึง "แพทย์เวร" ซึ่งเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของ นพ.วัฒน์ชัย มิ่งบรรเจิดสุข ผอ.รพ.ราชทัณฑ์

นี่คือจุดเปราะบางที่สุดของทั้งคดี - เพราะแพทย์เวรคือผู้ที่ชี้ชะตาว่า การส่งตัว “ทักษิณ ชินวัตร” ออกไปรักษานอกเรือนจำในคืนนั้น เป็น "การกระทำโดยชอบด้วยกฎหมาย" หรือไม่

และนี่คือ 5 คำถามสำคัญ ที่ แพทย์เวรต้องตอบ และควรเป็นคำถามที่ กรรมการแพทยสภา ต้องสืบเสาะหาตัวแพทย์เวร ให้มาตอบ คำถาม การปล่อยผ่าน เสมือนว่าไม่มีอะไร เพราะไม่มีใครร้อง คือการเพิกเฉย ในอำนาจหน้าที่ของกรรมการแพทยสภา ที่หยิบยก กรณี จริยธรรมของแพทย์ ขึ้นมาตั้งเรื่องเองได้

1. ทำไมต้องส่งตัวตอนเที่ยงคืน?

เหตุใดจึงตัดสินใจส่งตัวผู้ต้องขังออกนอกเรือนจำในเวลาเที่ยงคืนของวันที่ 22 สิงหาคม 2566 โดยไม่ใช้ระบบฉุกเฉิน 1669?

เป็นการเห็นชอบด้วยตนเองหรือเพียงเชื่อตามที่พยาบาลแจ้ง?

และถ้าเป็นกรณีกึ่งฉุกเฉิน (Urgency) ทำไมไม่เลือกวิธีให้แพทย์เวรเดินทางเข้าเรือนจำเพื่อตรวจอาการก่อนตัดสินใจ?

2. ทำไมต้องไปโรงพยาบาลตำรวจ?

คำถามคือ แพทย์เวรเป็นคนระบุชัดหรือไม่ว่า จะต้องส่งไปยัง “โรงพยาบาลตำรวจ” แห่งเดียวเท่านั้น?

หากอ้างว่าเป็นความเห็นจากพยาบาลเวร — เชื่อมั่นได้อย่างไรว่า การวินิจฉัยจากพยาบาลนั้น “แม่นยำพอ” ที่จะทำให้ข้ามการตรวจซ้ำจากแพทย์เวรเอง?

3. ทำไมไม่ใช้ 1669?

ถ้าการตัดสินใจเร่งด่วนขนาดนั้น เหตุใดไม่เรียกรถฉุกเฉิน 1669 ที่มีทีมพร้อมช่วยชีวิต และสามารถพาไปโรงพยาบาลใดก็ได้ภายในไม่กี่นาที?

เหตุใดต้องเลือกการขนย้ายผ่านกระบวนการที่ซับซ้อนกว่า และน่าสงสัยมากกว่า?

4. มีการบันทึกการตัดสินใจหรือไม่?

มาตรฐานที่สมบูรณ์แบบ ของแพทยสภาระบุชัดว่า การวินิจฉัยหรือใช้ดุลพินิจทางวิชาชีพ ต้องบันทึกไว้เป็นลายลักษณ์อักษร

คำถามคือ แพทย์เวรได้เขียนบันทึก หรือมีหลักฐานใดรองรับการตัดสินใจในคืนนั้นหรือไม่?
หากไม่มี — เพราะเหตุใด?

5. กลัวอะไร หรือถูกสั่ง?

ถ้าไม่มีบันทึกใดๆ เลย การไม่จดบันทึกนั้นเป็นการละเลยหน้าที่ หรือมีความกังวลว่าหากเขียนแล้วจะส่งผลร้ายต่อตน?

ถ้าแพทย์เวรเป็นผู้สุจริต แต่ถูกบังคับหรือขอร้องจากผู้มีอำนาจ - ควรเข้าสู่กระบวนการ “ถูกกันไว้เป็นพยาน” ทันที

คำถามสำคัญ: แพทย์เวรถูกขอร้องหรือถูกบังคับให้ละเมิดหลักวิชาชีพหรือไม่?

ทางสองแพร่งของกรรมการแพทยสภา

เมื่อ “แพทย์เวร” กลายเป็นตัวละครที่ยืนยันว่ามีอยู่จริง คณะกรรมการแพทยสภาก็เดินมาถึงทางสองแพร่ง ที่ไม่มีเส้นทางไหนปลอดภัยจริง:

ทางที่ 1: ยืนยันว่า “ไม่มีแพทย์เวร” อยู่ในกระบวนการสอบสวน และมี คำแนบท้ายในมติ ของวันที่ 12 มิถุนายน ว่า ในกระบวนการสอบสวนไม่ปรากฏว่า มีแพทย์เวร เนื่องจาก โดยพยานและข้อเท็จจริง ไม่มีการระบุ ชื่อแพทย์เวร จึงเสมือนว่าไม่มีแพทย์เวร ผู้ให้ความเห็น ณ เวลา เที่ยงคืน ที่มีการส่งตัว

นี่อาจเป็นทางเลือกที่ “อันตรายน้อยที่สุด” — เพราะเป็นการเดินตามแนวทางเดิม ที่ลงโทษเพียงแพทย์หญิงที่เขียนเอกสารล่วงหน้า แต่ “ไม่แตะ” แพทย์เวร เพราะ ไม่มีชื่อให้สอบ
แต่หากข้อมูลจากคำวีโต้ของนายสมศักดิ์คือความจริง ก็เท่ากับว่า กรรมการ “เพิกเฉย” ต่อพยานคนสำคัญ ที่อาจเปิดโปงกระบวนการทั้งหมดได้ เราเสนอให้เลือกทางนี้ แต่ต้องมีกระบวนการเพิ่มเติม อ่านต่อข้างท้าย

ทางที่ 2: ยอมรับว่ามีแพทย์เวร และควรสอบสวนเพิ่มเติม

นี่คือทางเลือกที่เสี่ยงที่สุด — เพราะเป็นการ "ยกเลิกมติเดิม ของแพทยสภาเอง โดยปริยาย เพื่อตั้งเรื่องสอบสวนใหม่" และ หากเสียงยืนยันมติเดิมไม่ถึง 2 ใน 3 ก็ยังเปิดช่องให้ถูกฟ้องร้องจากหน่วยงานอิสระ เช่น คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนฯ ได้ทันที

แถมยังเป็นการตอกย้ำว่า ที่ผ่านมาแพทยสภาไม่ได้สอบสวนอย่างรอบด้าน และละเลยตัวแปรที่สำคัญที่สุดของคดี

บทสรุป

แพทย์เวร ไม่ใช่แค่คนหนึ่งในเวรคืนนั้น — แต่คือพยาน หรือจำเลยสำคัญของคดี

กรรมการแพทยสภาไม่สามารถทำเหมือนไม่มีตัวตนของบุคคลนี้ได้อีกต่อไป

การ “เงียบ” ไม่ใช่ความเป็นกลาง — แต่กำลังจะกลายเป็นการสมยอมให้ความยุติธรรมถูกทำลายลงอย่างเงียบๆ

และหากปล่อยให้คำว่า “มาตรฐานวิชาชีพ” ถูกใช้เป็นเกราะกำบังให้กับอำนาจที่ไม่สุจริต — อนุกรรมการและคณะกรรมการแพทยสภาทั้งคณะ อาจเป็นผู้ทำลายชื่อเสียงของวงการแพทย์ในระยะยาว?

ตอนนี้ ทางเดียวที่จะ รักษา องค์กรของวิชาชีพแพทย์ คือแพทยสภา ต้อง รวมกันเป็นหนึ่ง ทำหน้าที่ ที่ถูกต้อง ที่มากกว่าความเป็น Routine

และต่อไปนี้คือข้อเสนอแนะ

เรา ประชาคมแพทย์เสนอให้ กรรมการแพทยสภา ดำเนินการ 3 ประการดังนี้

1. ในการประชุมวันที่ 12 มิถุนายน 2568 ขอให้ มีมติยืนยันตามมติเดิม ของวันที่ 8 พฤษภาคม 2568 ด้วยเหตุผลว่าตัดสินไปตาม ข้อมูลข้อเท็จจริงพยานหลักฐานที่ปรากฏ ณ เวลานั้น

2. ตั้งชุดอนุกรรมการสอบสวน ชุดใหม่ เนื่องจาก เชื่อว่า สภานายกพิเศษ ได้รับข้อมูลใหม่ จาก กลุ่มแพทย์ บางท่าน ซึ่งรวมทั้งหมอราชทัณฑ์ ที่ขอความเป็นธรรม จนเป็นที่มาในเอกสารสำนวนของการวีโต้ที่มีการระบุว่า แพทย์เวร เป็นผู้ให้ความเห็น เนื่องจากเอกสารในคำวีโต้นี้ถือเป็นข้อมูลใหม่ และอาจไม่เคยส่งให้อนุกรรมการสอบสวน

แพทยสภาจึงมีหน้าที่ในการ สอบสวนจริยธรรม แพทย์เวร ทันที โดย

เชิญตัว "สภานายกพิเศษ" มาให้ข้อมูลว่า การระบุถึงข้อเท็จจริง ที่มีคำว่าพยาบาลโทรศัพท์ปรึกษากับ"แพทย์เวร" นั้น "แพทย์เวร" ที่ระบุในเอกสารของนายสมศักดิ์คือใคร โดยเฉพาะถ้าสภานายกพิเศษ ขอเข้าฟังการประชุมซึ่งก็เป็นสิทธิ์ของท่าน ก็จะยิ่งเป็นโอกาสอันดี

ให้นายกแพทยสภา เรียนสอบถามชื่อแพทย์เวร โดยตรง จากท่านสมศักดิ์ ในที่ประชุม วันที่ 12 มิถุนายน 2568 โดยตรง

หรือต้องการจะสอบถามเป็นทางการก็ย่อมได้

3. เมื่อทราบว่าแพทย์เวรคือใครแล้ว ให้ดำเนินการสอบสวน แพทย์เวรท่านนั้นทันที อนุกรรมการสอบสวน สามารถพิจารณาใช้แนวทางตามข้อเสนอแนะของ ประชาคมแพทย์ที่กล่าวมา 5 ประเด็นได้ โดย โดยเราไม่ได้สงวนลิขสิทธิ์แต่ประการใด.

บทความโดย Admin ประชาคมแพทย์
9 มิ.ย.68

#แพทยสภา #ประชาคมแพทย์ #คดีชั้น14