‘นฤมล-ลิณธิภรณ์-เทวัญ’ เข้ารับตำแหน่งสันแรกในศธ. ผู้บริหารองค์กรหลักหน่วยงานในกำกับให้การตอนรับ

วันที่ 8 กรกฎาคม 2568 เวลา 08.19 น. ที่กระทรวงศึกษาธิการ (ศธ.) นางนฤมล ภิญโญสินวัฒน์ รัฐมนตรีว่าการศึกษาธิการ พร้อมด้วย  น.ส.ลิณธิภรณ์ วริณวัชรโรจน์ รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงศึกษาธิการ และ นายเทวัญ ลิปตพัลลภ รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงศึกษาธิการ ในโอกาสเข้ารับตำแหน่งอย่างเป็นทางการ ที่ ศธ.วันแรก โดยมีผู้บริหารระดับสูงของ ศธ., เลขาธิการองค์กรหลัก และหน่วยงานในกำกับ บุคลากรของศธ.ให้การต้อนรับ จากนั้น นางนฤมล พร้อมด้วย น.ส.ลิณธิภรณ์ และ นายเทวัญ ได้ไปสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำกระทรวง “พระพุทธบารมีศักดิ์สิทธิ์ สยามิศรจักรีสัฏฐีอนุสรณ์ ศึกษาทรรังสรรค์“ ศาลพระภูมิ และศาลปู่เจียม พระพุทธรูป บริเวณด้านหน้าสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา (สอศ.) และสักการะพระบรมราชานุสาวรีย์ พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 6 พร้อมทำพิธีบวงสรวงในโอกาสเข้ารับตำแหน่งอย่างเป็นทางการ ก่อนเดินทางเข้าสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิภายในห้องทำงาน

จากนั้น เข้าพบปะผู้บริหารระดับสูงของ ศธ.ที่ห้องประชุมราชวัลลภ อาคารราชวัลลภ โดย นางนฤมล กล่าวตอนหนึ่งว่า อะไรที่เป็นเรื่องดีๆที่รัฐมนตรีท่านก่อนๆทำไว้ก็พร้อมที่จะสานต่อ เรา ไม่ได้เข้ามาแล้วเอาตังในการดำเนินงานของกระทรวงศึกษาธิการก็ขอให้ทุกท่านสบายใจว่า งานต่างๆที่กำลังขับเคลื่อนอยู่จะเกิดปัญหาสะดุดหรือไม่ ไม่ต้องกังวล  ทราบว่าหลายท่านมีความกังวล เล็กน้อย  มีความกังวลว่าคนของใครของใคร  ซึ่งตนไม่ถือว่าใครเป็นคนของใคร  ท่านเป็นข้าราชการ ของในหลวง  และเป็นคนของกระทรวงศึกษาธิการ ฝ่ายการเมืองเข้ามาบริหารเรามาเป็นวาระ เรามาแล้วเราก็ไป ท่านก็ต้องปฏิบัติตามนโยบายของฝ่ายการเมืองตนเข้าใจดี เพราะฉะนั้นทุกที่ที่ตนไปไม่ว่าจะเป็นที่กระทรวงเกษตรและก่อนหน้าหน้านั้นที่กระทรวงแรงงานและในในกระทรวงเราก็ทำงานร่วมกันกับข้าราชการประจำพยามที่จะขับเคลื่อนไปด้วยกัน อยากให้เราเป็นครอบครัวเดียวกันไม่อยากจะให้ทุกท่านเกิดความกังวลใจใดๆ

“สิ่งที่อยากจะทำให้เป็นรูปธรรมได้บอก สพฐฐ ไปแล้วว่าเราจะช่วยครูมีสวัสดิการมีกำลังใจในการทำงานที่ดีขึ้นด้วยการลดภาระงานต่างๆให้กับครู และเรื่องวิทยฐานะครู ระบบการโยกย้ายครูให้มีหลักเกณฑ์ที่เป็นธรรม และสอดคล้องกับสถานการณ์ปัจจุบันมากที่สุดเพื่อให้เป็นขวัญและกำลังใจให้กับครูสาระสำคัญคืออยากดูแลครู สับปะรดเข้าว่ากระทรวงศึกษาธิการมาก็เห็นป้ายอยู่ข้างหน้าว่า ”เรียนดีมีความสุข“ ดูเหมือนว่าจะโฟกัสที่ตัวเด็กเป็นหลักว่าให้เด็ก แต่อาจจะลืมองค์ประกอบสำคัญคือที่ตัวครูและบุคลากรทางการศึกษาอีกกว่า 500,000 คนถ้ารวมกับอาชีวะด้วยก็เกือบ 600,000 คน ว่าทำอย่างไรให้บุคลากรของเรา มีความสุขด้วย จะทำให้คุณภาพของเด็กและคุณภาพการศึกษาไทยดีขึ้นด้วย นอกจากนั้นก็อยากจะส่งเสริมเรื่องวิทยาศาสตร์พื้นฐาน เพื่อให้เป็นรากฐานสำคัญก่อนที่จะนำไปสู่วิทยาศาสตร์ประยุกต์ ซึ่งตรงนี้ก็ต้องไปดูกันถึงเรื่องหลักสูตรหรือสิ่งที่ตนรับฟังมาจากผู้หลักผู้ใหญ่ของบ้านเมืองหลายท่านที่อยากจะให้เราให้ความสำคัญกับหลักสูตรแกนกลางในเรื่องของวิชาประวัติศาสตร์ และหน้าที่พลเมือง ยกระดับขึ้นมาให้ชัดเจนว่าประวัติศาสตร์ชาติไทย ระบอบการปกครองของไทย ที่มีรูปแบบไม่เหมือนประเทศอื่นเราเป็นระบอบประชาธิปไตยที่มีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข และหน้าที่พลเมืองจะเป็นอย่างไรบ้างซึ่งตรงนี้อยากเห็นให้พัฒนาเป็นรูปธรรมและเป็นแบบเรียนที่หลายฝ่ายให้การยอมรับและใช้แพร่หลายกันต่อไปในอนาคต ซึ่งตนอยากจะวางรากฐานตรงนี้เอาไว้เพื่อให้เยาวชนคนหลังเข้าใจรากเหง้าของตัวเองและหน้าที่ที่ตัวเองมีภายใต้ระบอบประชาธิปไตยที่มีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข ซึ่งตรงนี้ก็เป็นเรื่องหลักๆที่อยากจะทำงานร่วมกันกับทุกท่าน

ด้าน น.ส.ลิณธิภรณ์  กล่าวว่า ตนรู้สึกตื่นเต้นแต่เมื่อเข้ามาเป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการศธ.แล้วก็อยากเข้ามาช่วยเสริมในเรื่องของการพัฒนาการศึกษาและอยากเติมเต็ม ซึ่งเท่าที่พูดคุยกับรัฐมนตรีว่าการศธ. แล้วก็เห็นพ้องกันในเรื่องของการลดภาระครู อีกส่วนที่ไม่ควรละเลยคือการอาชีวศึกษา ซึ่งจะเป็นกำลังสำคัญในการขับเคลื่อนประเทศ ในอนาคต ภาพลักษณ์ของการเรียนอาชีวะไม่ใช่แค่เรื่องการนักเรียนนักเลงตีกัน แต่ต้องทำให้เห็นว่าเรียนอาชีวะแล้วสามารถช่วยพัฒนาประเทศทั้งหมดนี้จะมีการหารือร่วมกันอย่างต่อเนื่องเพื่อจัดทำนโยบายที่ตอบโจทย์ ทั้งนี้ตนต้องขอความร่วมมือจากทุกคนเพื่อให้เกิดการทำงานที่เป็นรูปธรรม ซึ่งจะเกิดขึ้นได้เลยหากทุกคน ไม่ได้ร่วมมือกัน

ใขณะที่ นายเทวัญ กล่าวว่า ตนรู้สึกภูมิใจและรู้สึกเป็นเกียรติ ที่สุดในชีวิตที่ได้ไปทำงานร่วมกับทุกคนในศธ. ตนไม่เคยมีความรู้ในเรื่องนี้มาก่อน แต่อยากเห็นการการศึกษาไทยพัฒนาขึ้น เด็กไทยพัฒนาขึ้น เพราะเชื่อว่าหากเด็กทุกคนในประเทศได้รับการศึกษาที่ดีก็จะทำให้เศรษฐกิจของประเทศเป็นไปด้วยดี ดังนั้น การศึกษาถือเป็นพื้นฐานที่สำคัญที่สุดที่จะนำพาความเจริญมาสู่ประเทศ