ถ้าวาทกรรมลิเก‘ทหารมีไว้ทำไม รบกับใครก็ไม่ชนะ’เป็นความจริง ‘พิธา’คงอยู่ยาก

16 สิงหาคม 2568 เพจเฟซบุ๊ก “กวีเหลวไหลแท้” โพสต์ข้อความ ระบุว่า...

ถ้าเรื่องที่ทหารถูกเหยียดหยามว่า “ทหารมีไว้ทำไม รบกับใครก็ไม่ชนะ” เป็นความจริง(ซึ่งเริ่มมีข้อมูลมาสนับสนุนในทำนองนั้นมากขึ้น)

พิธา ผู้ผลิตวาทกรรมลิเกนี้อยู่ยากแล้วครับ เพราะแสดงว่าคำพูดนี้กลายเป็นความเกลียดชังฝังอยู่ในใจทหารมานานแล้ว ก่อนจะระเบิดออกมาเมื่อคืน

ความผูกพันเป็นเพื่อนระหว่างกัน เกิดจากการกระทำร่วมกันในสังคมเดียวกัน แต่จะมีความเป็นเพื่อนแบบไหนเหนียวแน่นเหมือนเพื่อนที่เป็น “สหายร่วมรบ” นับว่ายาก

การฝากฝังชีวิตตัวเองอย่างวางใจไว้กับเพื่อนขณะสาดกระสุนในสมรภูมิรบ หากรอดชีวิตกลับมา จะเป็นเพื่อนรักกันจนวันตาย

พิธา เคยเห็นทหารผ่านศึกอายุ 90 เจอกันก็ทักทายกันอย่างคิดถึงสนิทสนมมั้ย

หรือว่านักเรียนนอกอย่าง พิธา เคยดูหนังไทยที่เมื่อเพื่อนทหารกลับจากรบแล้วพบว่า พ่อแม่ถูกกำจัด น้องสาวถูกย่ำยีจากเจ้าพ่อที่ต้องการจะได้ที่ดินของครอบครัวพวกเขา พระเอกเลยขอความช่วยเหลือจากเพื่อนทหารด้วยกัน ซึ่งเมื่อปัดฝุ่นหลังจากลงจากรถสองแถวก็ชกต่อยจนนักเลงหัวไม้ลูกน้องเจ้าพ่อแตกกระเจิงไป บ้างมั้ย

แม้จะเป็นแค่บทภาพยนตร์ แต่ก็นำมาจากเรื่องจริงนะพิธา ไม่งั้นเขาจะสร้างหนังพลอตคล้ายกันเป็นสิบๆ เรื่องเหรอ?

ทหารเป็นอาชีพมีอาวุธ หรืออย่างน้อยก็เข้าถึงอาวุธได้ง่าย ทั้งสามารถใช้ได้อย่างเชี่ยวชาญ การรบครั้งนี้ทหารเขมรที่ตุยไป ไม่ได้เอาอาก้าติดมือไปด้วยนะพิธา ทหารไทยเก็บได้เป็นร้อยกระบอก คิดว่าพวกเขาจะส่งมอบทั้งหมดเหรอ?

อาก้าเป็นปืนที่มีแรงปะทะสูง ยากที่ผู้ถูกกระสุนจะปลอดภัยรอดมาได้

ทหารมีกำลังพลเป็นแสนนาย ขอเพียงมีคนเจ็บแค้นแทนเพื่อนจนทนไม่ไหวแค่สิบคน พิธาก็จะพูดม้วนลิ้นโชว์หล่อไปวันๆ บนเวทีปราศรัยยากแล้วครับ

แนะนำให้ไปต่างประเทศ อย่ากลับมาเมืองไทยจนกว่าเพลิงแค้นจะลดลง หรือจนกว่าพรรคถูกยุบไปตลอดกาลแล้ว ซึ่งน่าจะใช้เวลาไม่ต่ำกว่า 20 ปี

แต่ถ้าเป็นลูกผู้ชายชื่อไอ้แผนไม่กลัวคน ก็ต้องหาบอดี้การ์ดคุ้มกันมากๆ แต่รับรองได้ว่า ไม่มีความสุขหรอก เพราะต้องคอยระแวงตลอดเวลา

ประเมินสถานการณ์แล้วเป็นห่วงครับ ขอให้ตระหนักไว้ด้วย อย่ามั่นใจว่ารูปหล่อปากดีแล้วจะปลอดภัยนะครับ

สมัยเด็กๆ ผมตกปลาหมอที่ขึ้นบ้วนเหนือน้ำได้หลายมื้อแล้วครับ…

-005