11 ต.ค. 68 ดี้ นิติพงษ์ ห่อนาค นักแต่งเพลงชื่อดัง โพสต์ข้อความระบุว่า 

"ไม่มีการกู้ระเบิดที่ไหนที่เลวร้าย… 
ไม่มีการช่วยชีวิตคนตกน้ำที่ไหนที่เลวร้าย…
ไม่ว่าจะเป็นเขตบ้านมึง หรือเขตบ้านกู…หรือแม้บนดาวพลูโต..
ยิ่งถ้ามึงคิดว่าเป็นเขตบ้านมึง…มึงยิ่งสมควรกราบขอบคุณ…
แต่นี่เป็นเขตบ้านกู….เฮ้ย มึงสะบัดหัวมึงหน่อย…
งงกับตรรกะไอ้พวกเหม็นนี่มาก….

แล้วยิ่งงงกับตรรกะทรัมป์ หรือ อาเซี่ยน…
ที่เห็นคนรักสงบ ใจดีคนหนึ่ง โดนไอ้เด็กดมกาวเจ้าเล่ห์ข้างบ้าน กวนตีน ขโมย ด่าทอ ตลอดเวลา….
คนรักสงบ พยายามทำตามธรรมะ ถึงตัวใหญ่กว่า มีแรงกระทืบมากกว่า ก็พยายามอดทน…..
เสียดายที่ประชาคมโลกกลับมองว่า…นี่คือการวิวาท…..
บางทีการพยายามทำทุกอย่างเพื่อปกป้องตัวเอง เต็มไปด้วยความเกรงใจ เกรงภาพลักษณ์ ว่าเราไม่ได้รังแกเด็กดมกาว…ทั้ง ๆ ที่หลักฐานก็ชัดเจนว่าเด็กดมกาวมันเอาขี้ปาใส่ แล้วขโมยของ แล้วร้องตะโกนฟ้องว่าโดนรังแก….
มันเป็นเรื่องยากสำหรับฝ่ายรัฐบาล ความมั่นคงของไทย ที่ต้องรับมือกับเกมนี้ ที่ประชาคมโลก ต่างก็คิดแบบโง่ๆ หรือแกล้งโง่ หรือไม่แคร์….แต่ฉลาดกับเรื่องการจะเอาเปรียบ เอาประโยชน์จากเหตุการณ์นี้

ขอบคุณรางวัลโนเบล ที่ตัดหน้าประกาศให้คุณน้องจากเวเนซูเอล่า เอารางวัลไปก่อน….ไอ้ทรัมป์มันจะได้จ๋อยลงมั่ง และหวังว่ามันจะไม่เข้ามาประชุมสุดยอดเอเชียนี่ด้วย…
ดูการเมืองทั้งระดับโลกและระดับประเทศ…
ไม่ได้มีความซับซ้อนอะไรเลย…ตื้นเขินมากแล้ว..
คือจะเอาแต่ใจอย่างเดียว…เอาชนะอย่างเดียว
ไม่มีกติกา… มีแต่เอากำลังเข้าข่ม เหมือนสัตว์ในป่าธรรมดาๆ นี่เอง…
เพียงแต่พูดจาให้สวยงามได้มากกว่าสัตว์ในป่า….

สันติภาพ เท่าเทียม มนุษยธรรม…จุ๊กกรู หมูสะเต๊ะ ฯลฯ อะไรก็ได้
เล่ห์เหลี่ยมก็ชิงไหวชิงพริบ เหมือนเด็กเล่นหมากฮอส….แต่ไม่แฟร์เท่าเด็กเล่นหมากฮอส….เพราะถ้ากูตัวใหญ่กว่า ต่อให้มึงเดินหมากชนะ กูก็ล้มกระดาน….
ไม่มีอะไรซับซ้อนจริงๆ…..
ถ้าการกู้ระเบิดเป็นความผิดอันร้ายแรง..ไม่ว่าที่ไหน
โลกนี้ก็ไม่มีอะไรซับซ้อนแล้ว…"