ศาลปกครองกลางยกคำขอ ก.คมนาคม-รฟท.ระงับจ่ายค่าโง่โฮปเวลล์ 2.4 หมื่นล้าน ชี้คำพิพากษาถึงที่สุดแล้ว แม้อ้างกำลังฟ้องถอนทะเบียนบริษัท - และขอศาลรธน.วินิจฉัยมติที่ประชุมใหญ่ ชี้ไม่เข้าเงื่อนไขให้งดการบังคับคดี รวมทั้งไม่มีกฎหมายให้อำนาจศาลทุเลาการบังคับคดีได้

เมื่อวันที่ 21 เมษายน 2564 ศาลปกครองกลางมีคำสั่งยกคำขอทุเลาการบังคับคดี ในคดีที่กระทรวงคมนาคมและการรถไฟแห่งประเทศไทย (รฟท.) ขอชะลอการจ่ายค่าเสียหายราว 2.4 หมื่นล้านบาท แก่บริษัท โฮปเวลล์ (ประเทศไทย) จำกัด ตามคำพิพากษาศาลปกครองสูงสุด ที่ให้กระทรวงคมนาคมและ รฟท.ต้องปฏิบัติตามคำชี้ขาดของคณะอนุญาโตตุลาการ เมื่อวันที่ 8 พ.ย 51 ที่ให้ 2 หน่วยงานรัฐ ต้องจ่ายค่าเสียหายจำนวนดังกล่าว

ส่วนเหตุผลที่ศาลมีคำสั่งดังกล่าวระบุว่าเมื่อคดีนี้ศาลปกครองสูงสุดได้มีคำพิพากษาในคดีหมายเลขดำที่อ.410-412/2557 คดีหมายเลขแดงที่ อ.221-223/2562 พิพากษาให้บังคับตามคำชี้ขาดของคณะอนุญาโตตุลาการข้อพิพาทหมายเลขดำที่ 119/2547 ข้อพิพาทหมายเลขแดงที่ 64/2 551 โดยให้กระทรวงคมนาคมและรฟท.ปฏิบัติตามคำชี้ขาดของคณะอนุญาโตตุลาการดังกล่าวให้แล้วเสร็จภายในกำหนด 180 วันนับแต่วันที่คดีถึงที่สุด ผลแห่งคำพิพากษาดังกล่าวจึงผูกพัน ทั้ง 2 หน่วยงานต้องปฏิบัติตามคำชี้ขาดของอนุญาโตตุลาการดังกล่าว ตามในมาตรา 70 วรรคหนึ่ง พ.ร.บจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง 2542 แม้กระทรวงคมนาคมและรฟท.จะอ้างว่าได้ดำเนินการทางศาลโดยยื่นคำร้องต่อศาลรัฐธรรมนูญผ่านผู้ตรวจการแผ่นดินว่ามติที่ประชุมใหญ่ของตุลาการในศาลปกครองสูงสุดครั้งที่ 18 /2545 เมื่อวันที่ 27 พ.ย.2545 ขัดต่อรัฐธรรมนูญและพรบจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง 2542 หรือไม่ และรฟท.ยื่นฟ้องต่อศาลปกครองให้เพิกถอน ทะเบียนบริษัท โฮปเวลล์ (ประเทศไทย) จำกัด รวมทั้ง 2 หน่วยงาน ได้ดำเนินการสอบสวน เพื่อหาผู้รับผิดชอบทางแพ่งและทางวินัยจากการกระทำความผิดในโครงการนี้ก็ตาม

แต่ในชั้นนี้กรณีดังกล่าวไม่เป็นเหตุที่จะเข้าเงื่อนไขในการงดการบังคับคดี ตามข้อ 131 แห่งระเบียบของที่ประชุมใหญ่ตุลาการในศาลปกครองสูงสุดว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีปกครอง 2543 ส่วนการทุเลาการบังคับคดีนั้นไม่มีกฎหมายให้อำนาจศาลในการทุเลาการบังคับคดีประกอบกับคดีนี้ศาลมีคำพิพากษาถึงที่สุดแล้วตามมาตรา 73 วรรค 4 พ.ร.บ.จัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง 2542 ศาลจึงไม่อาจมีคำสั่งให้ทุเลาการบังคับคดีได้เช่นกัน