ช่วยเหลือกันเป็นทอดตลอดมา
เพื่อจะพาตัวจัญไรได้กลับบ้าน
ไม่ติดคุกซุกซ่อนไว้ในอาคาร
โรงพยาบาลชั้นสิบสี่อันลี้ลับ

ตอแหลแต่ละครั้งช่างบัดซบ
ไม่เคยพบครบครันด้านสับปลับ
โกหกว่าป่วยสะสมโรคถมทับ
แต่คนจับไต๋ได้ว่าไม่เนียน

จนครบกำหนดรอขอพักโทษ
ขบวนการอันชั่วโฉดโคตรคลื่นเหียน
อุ้มคืนบ้านค้านสายตาว่าผิดเพี้ยน
ฟอกขาวเปลี่ยนชั่วเป็นดี-นี่อะไร

ถุงขนมสมประโยชน์ให้โจษจัน
อัยการขั้นแก้ต่างหวังล้างไพ่
หางจุกก้นวนลูบจูบตีนใคร
แก้ตัวให้ไอ้เหี้ยเคลียร์เส้นทาง

จนไม่ต้องติดคุกสุขสบาย
หมาในคอกออกลายล้วนส่ายหาง
เห่าหอนต้อนรับนายไม่จืดจาง
ช่วยกันสร้างทางสบายให้เหี้ยเดิน

ให้วิบัติฉิบหายไปทั้งโคตร
คลื่นความโกรธสะสมถมนานเนิ่น
เหมือนยกตีนถีบใจให้เผชิญ
เพราะนี่เกินกว่าทำใจให้ยอมรับ !!!
“เจริญขวัญ”