วิฤติศก.‘ศรีลังกา’กระทบชาวประมงท้องถิ่น ราคา‘น้ำมันก๊าด’พุ่งสูงลิ่ว ซื้อเติมเรือออกทะเลไม่ไหว

7 ก.ย. 2565 สำนักข่าวรอยเตอร์ เสนอข่าว No kerosene, no food, Sri Lanka's fishermen say ระบุว่า วิกฤติทางเศรษฐกิจครั้งร้ายแรงที่เกิดขึ้นในประเทศศรีลังกา ส่งผลให้ชาวประมงไม่สามารถออกทะเลไปจับสัตว์น้ำได้ เนื่องจากการขาดแคลนเชื้อเพลิงสำคัญอย่างน้ำมันก๊าดที่ใช้เติมเครื่องยนต์เรือ โดย ซูไซพิลไล นิโคลัส (Soosaipillai Nicholas) หรือชื่อเล่นคือ "ซอร์นัม (Sornam)"  ชายวัย 73 ปี กล่าวว่า ตอนนี้ทุกอย่างยากไปหมด ไม่มีน้ำมันก๊าด ที่บ้านก็ไม่มีอาหาร เพราะพวกตนจะมีงานก็ต่อเมื่อได้ออกทะเล

ขณะนี้ ซอร์นัม ไม่ได้ออกทะเลด้วยตนเองอีกแล้วด้วยอายุที่มากขึ้น แต่ก็มาที่หาดธัลวาปาดู (Thalvapadu) เพื่อช่วยคัดแยกปลาที่ชาวประมงคนอื่นๆ ออกทะเลไปจับมาได้ อย่างไรก็ตาม ด้วยความที่ชาวประมงกลุ่มที่ออกทะเลลดจำนวนลงแต่กลับมาเพิ่มในส่วนของฝ่ายคัดแยกปลา ส่งผลให้รายได้ของกลุ่มหลังนี้ลดลงด้วย ซอร์นัม เล่าว่า ในบางวันตนมีรายได้จากงานส่วนนี้ 250 รูปีศรีลังกา หรือราว 25 บาท น้อยกว่าในอดีตที่เคยได้ถึง 2 เท่า

ราชา ครูซ (Raja Cruz) เจ้าของเรือประมงที่ ซอร์นัม ไปช่วยงานคัดแยกสัตว์น้ำ กล่าวว่า พวกตนไม่ต้องการสินค้าหรูหราอย่างน้ำมันเบนซินหรือดีเซล เพราะงานที่ทำนั้นใช้น้ำมันก๊าด ซึ่งทั้ง ชอร์นัม และ ครูซ เป็นชาวประมงในเมืองมันนาร์ (Mannar) ทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือของศรีลังกา ครูซยังเปิดเผยว่า บางครอบครัวได้อพยพข้ามทะเลเข้าไปในประเทศอินเดียโดยหวังว่าชีวิตจะดีขึ้น เนื่องจากชายฝั่งของทั้ง 2 ชาติ ห่างกันเพียงราว 30 กิโลเมตร

โดยก่อนหน้านี้ ปัญหาขาดแคลนทุนสำรองระหว่างประเทศ ทำให้ศรีลังกาไม่สามารถนำเข้าน้ำมันดิบสำหรับโรงกลั่น กระทั่งเมื่อ 2-3 สัปดาห์ล่าสุดที่เริ่มกลับมามีน้ำมันขาย ราคาน้ำมันก๊าดพุ่งสูงขึ้นกว่าเดิมถึง 4 เท่า เพราะเริ่มยกเลิกมาตรการอุดหนุนราคาพลังงาน ในอดีตด้วยมาตรการดังกล่าว น้ำมันก๊าดขายในราคา 87 รูปีต่อลิตร (ราว 8.7 บาท) แต่ปัจจุบันอยู่ที่ 340 รูปีต่อลิตร (ราว 34 บาท) 

กัญชนะ วิเชษเกระ (Kanchana Wijesekera) รัฐมนตรีกระทรวงพลังงานของศรีลังกา กล่าวว่า การปรับราคาน้ำมันก๊าดจำเป็นต้องทำเป็นเวลาหลายปี แต่รัฐบาลได้เสนอมาตรการช่วยเหลือโดยตรงไปยังครัวเรือนรายได้น้อย ชาวประมง และเกษตรกรที่การเพาะปลูกต้องพึ่งพาน้ำมันก๊าด ถึงกระนั้น สำหรับเจ้าของเรืองประมงอย่าง ครูซ เขายังไมได้รับเอกสารอธิบายมาตรการดังกล่าว รวมถึงตั้งข้อสังเกตด้วยว่า กังหันลมบริเวณริมชายหาด ทำให้สัตว์น้ำไม่เข้าใกล้ฝั่ง แต่เมื่อชาวประมงออกทะเลไปไกลไม่ได้ ก็ต้องทำใจยอมรับกับจำนวนสัตว์น้ำที่จับได้น้อยลง

สารัช จันทรานยกะ (Sarath Chandranayaka) เจ้าหน้าที่กรมประมงในเมืองแมนนาร์ กล่าวว่า ทางการทราบข้อกังวลดังกล่าวแล้วและกำลังรวบรวมข้อมูล แต่ยังไม่มีข้อพิสูจน์ใดๆ ทั้งนี้ ร้อยละ 60 ของความต้องการในแมนนาร์ได้รับการตอบสนองแล้วหลังจากที่การจัดหาน้ำมันก๊าดกลับมาดำเนินการอีกครั้ง แต่ก็อาจเกืดภาวะขาดแคลนได้อีกในช่วงปลายปี เพราะเป็นฤดูกาลทำประมงซึ่งความต้องการเชื้อเพลิงจะพุ่งสูงขึ้น
รายงานข่าวกล่าวต่อไปว่า นอกจากราคาน้ำมันก๊าดที่แพงขึ้นอย่างมาก ดังที่ ครูซ เปิดเผยว่า หากหาซื้อกันแบบส่วนตัว ราคาจะยิ่งพุ่งไปสูงถึง 1,800 รูปีต่อลิตร (ราว 180 บาท) และแม้จะมีการแจกจ่ายน้ำมันก๊าด แต่ชาวประมงก็ยังมีภาระค่าครองชีพจากค่าอาหารและสินค้าจำเป็นอื่นๆ จากภาวะเงินเฟ้อ อนึ่ง ชาวประมงเริ่มปรับตัวหันไปใช้การพายเรือในบางช่วงเพื่อประหยัดพลังงาน เช่น ช่วงกลับเข้าฝั่ง

ปีเตอร์ จาเยม อลัน (Peter Jayem Alan) เล่าว่า ในอดีตตนกับเพื่อนๆ ชาวประมงด้วยกันเคยทำมาหากินด้วยเรือที่ขับเคลื่อนด้วยน้ำมันก๊าด แต่วันนี้ต้องหันมาดิ้นรนเพื่อให้อยู่รอดด้วยการพายเรือ เช่นเดียวกับ อีเบิร์ท รจีวัน (Ebert Rajeevan) ชาวประมงวัย 35 ปี ต้องผันตัวเป็นแรงงานพายเรือ รวมถึงเป็นแรงงานในภาคบนบกเพื่อความอยู่รอด เขากล่าวว่า หากมีน้ำมันก๊าดก็คือมีงาน แต่ถ้าไม่มีก็ต้องคอยถามคนอื่นๆ ว่ามีงานอะไรให้ช่วยบ้าง ซึ่งชาวประมงที่ไม่มีเรือเป็นของตนเอง จะทำแบบนี้เพื่อรับส่วนแบ่งกำไรมาเป็นรายได้

“หากวันไหนลูกเรือเต็มแล้ว ก็ทำได้เพียงอยู่บ้าน และหางานทุกอย่างทำเพื่อให้มีรายได้วันต่อวัน” รจีวัน กล่าว

ที่มา reuters