19 เม.ย. 2568 สำนักข่าวออนไลน์ Jakarta Globe ของอินโดนีเซีย รายงานข่าว Indonesia Warns Job Seekers Against Accepting Jobs Offers in Cambodia, Myanmar, and Thailand ระบุว่า อับดุล กาเดร์ การ์ดิง (Abdul Kadir Karding) รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคุ้มครองแรงงานข้ามชาติของอินโดนีเซีย ได้ออกมาเตือนเมื่อวันที่ 18 เม.ย. 2568 ให้ประชาชนระมัดระวังการหางานทำในต่างประเทศ โดยระบุประเทศที่มีความเสี่ยง คือเมียนมา กัมพูชาและไทย โดยเฉพาะโฆษณาประกาศหางานที่เผยแพร่ทางสื่อสังคมออนไลน์

“อินโดนีเซียไม่มีข้อตกลงการจัดหางานให้กับแรงงานข้ามชาติอย่างเป็นทางการกับทั้ง 3 ประเทศ หากคุณได้รับข้อเสนองานจากประเทศเหล่านี้ โปรดใช้ความระมัดระวังอย่างยิ่ง เนื่องจากมีการค้ามนุษย์เกิดขึ้นหลายกรณี เราจำเป็นต้องมีการตระหนักรู้ของสาธารณชนที่เข้มแข็งขึ้นเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้คนตกเป็นเหยื่อของกลุ่มอาชญากรเหล่านี้มากขึ้น” อับดุล กล่าว

คำเตือนของ รมว.คุ้มครองแรงงานข้ามชาติอินโดนีเซีย อ้างถึงปัญหาการค้ามนุษย์และแรงงานทาส หลังเกิดกรณีการเสียชีวิตของชาวอินโดนีเซีย 2 คน คือ อิห์วาน ซาหับ (Ihwan Sahab) จากเมือง Bekasi และ ริซัล ซัมเปอร์นา (Rizal Sampurna) จากเมือง Banyuwangi ซึ่งถูกกล่าวหาว่าทำงานอย่างผิดกฎหมายในกัมพูชา โดยผู้เสียชีวิตทั้ง 2 ไม่มีรายชื่ออยู่ในฐานข้อมูลแรงงานข้ามชาติของรัฐบาลกัมพูชา จึงเป็นไปได้ที่ทั้งคู่ลักลอบเข้าไปในกัมพูชาและหางานทำที่นั่น

การสอบสวนของรัฐบาลกัมพูชา ระบุว่า ริซัล เดินทางเข้ากัมพูชาในเดือน ต.ค. 2567 กระทั่งในวันที่ 13 มี.ค. 2568 ได้ติดต่อครอบครัวของเขาที่เมือง Banyuwangi เล่าว่าถูกบังคับให้เข้าร่วมขบวนการฉ้อโกงทางโทรคมนาคม หรือแก๊งคอลเซ็นเตอร์ พร้อมกับโพสต์ภาพที่มือทั้งสองข้างถูกใส่กุญแจมือ ต่อมาในวันที่ 6 เม.ย. 2568 เพื่อนร่วมงานได้แจ้งข่าวการเสียชีวิตของริซัลห้ครอบครัวทราบ แต่ไม่มีการจัดเตรียมเอกสารหรือหลักฐานภาพถ่ายใดๆ ซึ่ง อับดุล กล่าวว่า กำลังประสานงานกับสถานทูตอินโดนีเซียในกัมพูชาเพื่อนำร่างของริซัลกลับสู่อินโดนีเซีย

ขณะเดียวกัน มีรายงานว่า อิห์วาน ประสบอุบัติเหตุและเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลในกัมพูชาเมื่อวันที่ 5 เม.ย. 2568 และเสียชีวิตหลังจากนั้น 9 วันจากการบาดเจ็บที่ศีรษะและมีเลือดออกภายใน ตามบันทึกทางการแพทย์ที่สถานทูตอ้างอิง ร่างของเขาถูกฝังในกัมพูชาโดยได้รับความยินยอมจากครอบครัว แต่การที่สถานทูตยอมรับว่าไม่สามารถระบุตัวนายจ้างของผู้เสียชีวิตทั้ง 2 ราย ทำให้ความพยายามในการดำเนินคดีมีความซับซ้อนมากขึ้น

ในเดือน มี.ค. 2568 ภายใต้การสนับสนุนของทางการจีนและไทย ชาวอินโดนีเซีย 550 คน ได้เดินทางกลับบ้านหลังจากถูกกังขังอยู่ในฐานปฏิบัติการแก๊งคอลเซ็นเตอร์ในเมียนมา คนเหล่านี้ตกเป็นเหยื่อโฆษณาชวนเชื่อ “งานสบายรายได้ดี” โดยอ้างว่ามีงานให้ทำในประเทศไทยหรือประเทศอื่นๆ ร่วมภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (อาเซียน) แต่เมื่อไปถึงกลับถูกบังคับให้หลอกลวงผู้อื่นทางออนไลน์

ปฏิบัติการร่วมระหว่างทางการจีน ไทย และกองกำลังติดอาวุธในเมียนมา ทำให้ผู้คนจากประเทศต่างๆ ทั่วโลกราว 7,700 คน ได้รับอิสรภาพ ซึ่งคนเหล่านี้ถูกกักตัวในฐานแก๊งคอลเซ็นเตอร์ภายในเมืองเมียวดีของเมียนมา ขณะที่ข้อมูลของทางการอินโดนีเซีย พบว่า ช่วงปี 2563 -2566  มีชาวอินโดนีเซียมากกว่า 4,700 คนได้รับการช่วยเหลือให้พ้นจากฐานปฏิบัติการของอาชญากรรมไซเบอร์ข้ามชาติ ที่ตั้งอยู่ในเมียนมา กัมพูชา ลาวและเวียดนาม

ขอบคุณเรื่องจาก

https://jakartaglobe.id/news/indonesia-warns-job-seekers-against-accepting-jobs-offers-in-cambodia-myanmar-and-thailand

043...