6 พ.ค. 2568 สำนักข่าว Jiji Press ของญี่ปุ่น รายงานข่าว Japan's Job "Ice Age" Generation at Risk of Old-Age Poverty ระบุว่า ประชากรชาวญี่ปุ่น กลุ่มที่ ณ ปัจจุบันมีอายุตั้งแต่ 40 ปี ไปจนถึง 50 กว่าปี มีความเสี่ยงกับปัญหาความยากจนหลังเกษียณสูงขึ้น เนื่องด้วยจำนวนมากเป็นแรงงานนอกระบบที่รับค่าจ้างต่ำ หรือไม่ก็เป็นแรงงานในระบบแต่ได้เข้าร่วมระบบบำนาญ "โคเซเนนคิน" สำหรับลูกจ้างไม่ว่าภาครัฐหรือเอกชนเพียงระยะสั้นๆ ซึ่งเป็นระบบที่จ่ายผลประโยชน์พิเศษที่เพิ่มเข้าไปจากโครงการบำนาญขั้นพื้นฐาน "โคคุมินเนนคิน" ที่มีความคุ้มครองทั่วถึง

สำหรับประชากรช่วงวัยดังกล่าว ถูกเรียกกันว่า “คนยุคน้ำแข็ง” เนื่องจากเข้าสู่วัยทำงานประมาณปี 2536 – 2547 ซึ่งเป็นช่วงที่การหางานทำได้ยากมากหลังจากที่ฟองสบู่สินทรัพย์ขนาดใหญ่ของญี่ปุ่นแตกในช่วงต้นทศวรรษ 1990 (ปี 2533 – 2542) ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของภาวะเศรษฐกิจตกต่ำในระยะยาวของแดนอาทิตย์อุทัย สำหรับคนจำนวนมากในรุ่นนี้ บำนาญขั้นพื้นฐานจะเป็นแหล่งรายได้หลักหลังเกษียณอายุ

“เนื่องจากค่าจ้างที่ต่ำซึ่งพวกเขามักจะได้รับในช่วงวัยทำงานและการปรับเงินบำนาญที่ยืดเยื้อซึ่งสะท้อนถึงการเปลี่ยนแปลงทางประชากรของประเทศ ทำให้คนจำนวนมากในรุ่นนี้อาจต้องพึ่งพาสวัสดิการ ผู้เชี่ยวชาญเรียกร้องให้เพิ่มระดับเงินบำนาญและให้การสนับสนุนด้านที่อยู่อาศัยแก่คนรุ่นนี้” รายงานข่าวระบุ

ขอบคุณเรื่องจาก

https://jen.jiji.com/jc/eng?g=eco&k=2025050600617

043...