ด้วยความที่ชอบและอยากทานขนมหน้านวล ทำให้อดีตทันตแพทย์หญิง “พิมสวาท วัฒนศิริโรจน์” ดั้งด้นค้นหาสูตรและฝึกปรือฝีมือจนสำเร็จ ทำขนมออกมาขึ้นชื่อลือชาในกลุ่มเพื่อนๆ และเป็นที่กล่าวขานถึงความอร่อย รายการ “ผู้หญิงแนวหน้ากับคุณแหน” ทุกวันอาทิตย์ เวลา 16.00-16.25 น.ทางสถานี TNN2 ช่อง 784 ช่วง Focus onพิธีกร “ขิม-ทิพย์ลดา พูนศิริวงศ์” ได้ตามไปถึงบ้านเพื่อไปพูดถึงวิธีการทำขนมหน้านวล

ทญ.พิมสวาท วัฒนศิริโรจน์ เล่าว่า “จริงๆ แล้วอาชีพเป็นทันตแพทย์ ทำอาชีพทันตแพทย์มาประมาณ 25 ปี ตอนนี้ไม่ได้ทำมาเป็น 10 ปีแล้ว ก่อนหน้าก็ช่วยงานสามี ซึ่งนำเข้าเฟอร์นิเจอร์ แต่ตอนนี้ก็ปิดไปแล้ว เพราะหมดยุคเรา ก็อยู่กับบ้าน จังหวะที่มีหลานยาย ก็ได้มีเวลากับหลานบ้าง เพราะคุณพ่อ-คุณแม่เขาก็ไปทำงานแต่ก็ไม่ได้ถึงกับเอามาเลี้ยง

ทีนี้พอว่างเข้าก็เลยมีเวลามาคิดทำโน้นทำนี่ ไม่เคยเป็นคนทำอาหาร ไม่ใช่เป็นลักษณะแม่บ้าน ก็ลุกขึ้นมาหัดทำขนม หัดทำอะไรไปก็สนุกดี แล้วสมัยนี้มีอินเตอร์เนต เราอยากทำอะไรเราก็เสิร์ชกูเกิ้ลดู ไม่ได้ไปเรียนที่ไหนหัดทำกันเอง ตัวเองเป็นคนทำกับข้าวไม่ได้ เพราะเป็นคนใจร้อน มันจะมีถ้าไม่ไหม้ ก็ไม่สุก แต่ขนมนี่ก็ทำเล่นๆ พอดีมีแม่บ้านชอบทำ ก็มาทำด้วยกัน เรียนถูกเรียนผิดไปเรื่อยๆ

และก็ต้องขอเอ่ยถึงคุณแม่คนสำคัญ คือคุณวิสวาท อัศวนนท์ สกุลเดิมเป็นทางสายบุนนาค คุณแม่คงจะได้เลือดเนื้อทางขนมมา คุณแม่เป็นคนทำกับข้าวอร่อยมาก คุณแม่ไม่ได้มีชื่อที่จะไปเปิดร้านหรืออะไรนะ แต่คุณแม่ทำกับข้าวอร่อย คุณแม่แค่ตำน้ำพริกก็อร่อยแล้ว แต่พี่ไม่เคยเข้าครัวช่วยคุณแม่ทำ เพราะเป็นเด็กซน

สมัยก่อนคุณพ่อปลูกต้นสาเกข้าวเหนียวไว้เราก็ไปเก็บมา แม่ครัวที่บ้านก็เริ่มเชื่อมสาเก เชื่อมเท่าไหร่ก็ไม่เข้าเนื้อ เพราะพวกเราไม่เคยไปเรียน มันไม่เข้าเนื้อ มันจะเป็นไตๆ ไม่ฉ่ำ เชื่อมทิ้งเชื่อมขว้าง จนกระทั่งวันหนึ่งเราก็ไปนั่งดู เราก็เรียนวิทยาศาสตร์มาหน่อย ก็นึกถึงหลักออสโมซิสขึ้นมาเล่นๆ เลยอ่ะ ปิดฝาดีมั้ย พอปิดฝา เปิดฝามาสาเกฉ่ำเป็นน้ำเชื่อมสวยงาม เป็นแก้วใสเลยนั่นก็เป็นการหัดลองเพราะความซน นิสัยนี้มันติดตัวมาตลอดเวลา

แล้วคุณแม่แป็นครอบครัวที่ต้องทานข้าวแช่หน้าร้อน ข้าวแช่อาหารโบราณ พอพวกเราโตคุณแม่ก็ไปตามป้าผ่อน ซึ่งเมื่อก่อนป้าผ่อนจะเป็นแม่ครัวอยู่ในบ้านของเรา เรียกว่า คุณยายในวัง เจ้าจอมเลียมในรัชกาลที่ 5 ป้าผ่อนก็มาสอน คุณแม่ก็จะเรียนทำ แล้วก็มาปรับรสชาติ

ทุกวันที่ 16 พฤษภาคม วันเกิดคุณแม่ทุกคนจะรอคอยทานข้าวแช่ เพราะการทานข้าวแช่สมัยนั้นมันทำยากมาก มันยุ่งหลายเรื่อง ต้องละเมียดละไม จนกระทั่งทำอร่อย พี่พรทิพย์ อารียา ก็เป็นคนบอกว่าเราต้องเรียนไว้บ้างนะ เพราะป้าพร เธอก็แก่แล้วตอนนั้น

พี่พรทิพย์ก็เรียน ก็ทำไอ้ตัวลูกกะปิเนี่ยตัวยาก กว่าจะได้รสชาติ กว่าจะไม่เหม็นคาวทำทีไรคุณแม่ซึ่งเป็นคนโบราณเก่าแก่บอกไม่อร่อย อยู่อย่างนั้น พี่พรทิพย์บอกไม่เป็นไร คุณแม่ไม่อร่อย คนอื่นเขาอร่อย เพราะข้าวแช่ที่อร่อยอยู่ที่ลูกกะปิ บางบ้านเขาจะออกหวาน บางบ้านก็ออกเค็ม ก็แล้วแต่ใจชอบ สรุปแล้วพี่พรทิพย์ก็เป็นคนได้ตำรานั้นมา เขาก็เริ่มทำข้าวแช่ของเขาไปเรื่อยๆ

มาถึงเราที่อยากกินขนมหน้านวล สมัยนั้นจะมีคุณยายอีกคนทางสาย ณ ป้อมเพชรคุณยายเล็กคือ นางศรีราชบุรุษ ภรรยาคุณหลวงศรีราชบุรุษ คุณยายเล็กทำกับข้าวเก่ง แต่คุณยายเล็กท่านอายุสั้นหน่อย ก็ไม่มีใครเรียนขนมหน้านวลมาเลย พี่พรทิพย์แอบไปเรียนมาพักหนึ่ง แต่พอเราไปถามพี่พรทิพย์บอกว่าทำไม่ได้หรอกเธอ มันยาก ฉันทำทีไรก็เสียทุกที เราก็บอกลองดู

ก็เปิดกูเกิ้ลหาที่สั่งทำพิมพ์อะลูมิเนียมสำหรับทำขนมหน้านวล เจอแล้วโทร.ไปสั่งบอกให้ส่งไปรษณีย์มา พอสั่งมาเสร็จ เราก็เปิดกูเกิ้ลดูตำรา เอามาผสมกัน อันโน้นอันนี้ คนโน้นคนนี้เขาว่าอย่างนั้นอย่างนี้ แต่พี่พรทิพย์ก็เตือนบอกว่าเธอระวังนะ เขาบอกว่าขนมหน้านวลมันเกี่ยวกับเรื่องความชื้น

เราก็เอ๊ะจะเกี่ยวกันตรงไหน อย่างไร แบบดื้อไง เราต้องลอง แม่บ้านก็บอก เราไปลองทำกัน พอทำออกมาเออมันดีแฮะ ไม่เห็นมันเสียเลย พี่พรทิพย์ก็ขำนะ ส่งไปให้กินเขาก็ถามเธอทำเองเหรอ บอกทำเอง อ้าวทำไมมันดีล่ะ ฉันทำมาตั้งนานแล้วมันแตก คือ หน้ามันจะยุบไม่สวย

สำหรับวัสดุอุปกรณ์ในการทำขนมหน้านวล ที่สำคัญที่สุดคือพิมพ์ เคยพยายามใช้พิมพ์ที่เป็นตัวสัตว์ หรือ ตัวอะไรต่ออะไร พอออกมามันไม่ใช่ขนมหน้านวล พิมพ์รูปเรือนี้สมัยโบราณ เขาเรียกขนมหน้านวลหรือขนมเรือ พอคนเห็นปุ๊บ ก็อุ๊ยขนมเรือ อุ๊ยขนมหน้านวล เราก็เลยต้องคงพิมพ์เรืออันนี้เอาไว้

ซึ่งร้านที่ขายพิมพ์นี้ก็ไม่ได้มีเยอะ ก็ต้องเปิดกูเกิ้ลเอา แล้วโทร.ไปสั่งเขา เขาก็ดีนะส่งมาให้ พิมพ์มันก็จะมีหลายขนาด ขนาดใหญ่ ขนาดกลางขนาดเล็ก ของเราเอาขนาดกลาง พอเตรียมพิมพ์เสร็จก็เตรียมส่วนผสมมีไข่ ไข่นี่ใช้แต่ไข่แดงสูตรของเราเริ่มที่ 4 ลูก แป้งสาลีนิดหน่อยแล้วก็ไอซิ่งปนกับน้ำตาลทรายละเอียด

สิ่งเหล่านี้ปรับตาม เราเอาสูตรมาจากในกูเกิ้ลก็จริง แต่ว่ามาปรับ ปรับไปปรับมาเพราะว่าเราก็ไม่รู้ว่ามันจะออกมาดีหรือไม่ดีจนกระทั่งได้อย่างที่เราต้องการ แล้วก็เข้าใจแล้วว่าเหมือนมันเป็นทริก ซึ่งเราจะบอกก็บอกไม่ถูก คือถ้าใครอยากทำ ลองเปิดอินเตอร์เนตดู เลือกสูตรดีที่สุด แล้วก็ลองปรับลองผิดลองถูก

แล้วอีกอย่างหนึ่งเห็นเขาบอกว่า เราก็ไม่รู้นะ เราก็ไม่เข้าใจ เพราะว่าในสูตรเขาบอกให้เอาน้ำมันพืชธรรมดานี่แหละทาพิมพ์ก่อน แต่เขาไม่ได้ทาเฉยๆ ทาแล้วต้องเอาเข้าไปอบให้ร้อนแล้วถึงเอาออกมา จะว่าเขาเหมือนจะทอดไข่มันก็ไม่ใช่ พอเอาออกมาแล้วค่อยมาหยอด

ที่เขาบอกว่าขนมหน้านวล ต้องระวังเรื่องความชื้นนั้น เราก็พยายามตัดตรงนั้นออกไปไม่คิดถึง แล้วก็ทำไปตามเรื่องราว มันก็ได้ แต่มา 2-3 วันนี้ที่นี่มันร้อนมากเลย พอทำขนมออกมาแล้วมันยุบ หรือไม่ก็หน้าแตก หรือไม่ก็ดี ก็เลยเออช่างมันเถอะ มันคงร้อนเกินไปมั้ง

แล้วอีกอย่างหนึ่งของเราพอเราทำไปทำมา พวกคนรุ่นเดียวกันกับเราเขาบอกว่ามันอร่อย แล้วก็ทานแบบหยุดไม่ได้ เพราะมันไม่ค่อยหวาน หวานน้อย แล้วขนมนี้พอทานกับชาร้อนๆ ที่ไม่ใส่น้ำตาลหรือกาแฟที่ไม่ใส่น้ำตาล มันจะพอดีเลย เหมือนกับมันไปเป็นน้ำตาลให้เสร็จ แต่ต้องระวังเรื่องเบาหวานกันหน่อย ก็ทานกันพอหอมปากหอมคอ ให้หายอยาก

ส่วนขั้นตอนในการทำ ก็ต้องตีไข่แดงก่อน จนกระทั่งมันเนียน เหมือนกับมันจะฟูนิดๆ ตีไข่แดงด้วยเครื่อง สปีดก็กำลังดี ไม่ต้องแรงมาก ตีไข่เสร็จก็เริ่มใส่ไอซิ่งค่อยๆ โรยใส่ ตีไปเรื่อยๆ มันจะเริ่มฟูสวย สีมันจะได้คล้ายๆ กับสีที่ทำเสร็จแล้ว ระหว่างนั้นก็เริ่มอบพิมพ์เปล่ากับน้ำมัน ให้มันเริ่มร้อน

หลังจากตีส่วนผสมของน้ำตาลกับไอซิ่งหมดแล้ว มันก็จะฟู เนื้อหรือความเหนียวมันจะกำลังดี ก็เอาแป้งสาลีค่อยๆ ใส่ แล้วก็คนเบาๆ มีความรู้สึกว่าถ้าเราทำเบาๆ มันจะขึ้นดี ขนมทุกอย่างคนที่เขาทำขนมเค้กจะทราบว่า มือมันต้องไม่หนัก พอเสร็จแล้วก็เอามาหยอดลงพิมพ์ อบประมาณ 10 นาที ในอุณหภูมิ 150 องศา

พอทำจนเชี่ยวชาญแล้ว ก็แจกให้เพื่อนๆ ทาน ตอนแรกยังไม่กล้าขาย คือคนที่ทานขนมหน้านวล พวกวัยพี่นะ พอกัดไปก็จะถามว่าข้างในเยิ้มมั้ย ของเราเยิ้มนะ เยิ้มทุกอัน เราก็เลยรู้สึกว่า เรากล้าหาญว่าเราทำได้ถูกนะ แล้วทุกคนทานก็บอกเออมันหอม ขนมหน้านวลที่ไม่มีวางขาย เพราะอะไรรู้มั้ย ถ้ามันขายไม่ได้วางอยู่นานๆ มันไม่อร่อย เก็บไว้นานไม่ดี ทำเสร็จแล้วควรจะทานเลย ยิ่งออกจากเตายิ่งขนมเลย มันจะหอม แล้วแบบทานแล้วหยุดไม่ได้

ตอนเราทำแรกๆ ไม่มีใครเชื่อว่าพี่ทำได้ เพราะพี่ไม่ได้เป็นคนที่ทำอาหาร ทุกคนไม่เชื่อ เราก็ทำแจก ที่ แจกนี่ไม่ใช่อะไร แจกเพราะว่าเราอยากทำเป็น แล้วเราฝึกทำออกมาก็ไม่รู้จะให้ใครทาน ก็เลยแจกให้เพื่อนๆ ทานกัน ตอนนี้เราทำขายได้แล้ว ใครที่สนใจอยากสั่งก็โทร.มาได้ที่ 081-9874662 ค่ะ”