คณะนักวิจัยมหาวิทยาลัย Johns Hopkins ในรัฐแมริแลนด์ของสหรัฐฯ ค้นพบดาวฤกษ์ที่อยู่ห่างไกลที่สุดเท่าที่เคยบันทึกไว้ ด้วยกล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล ซึ่งควบคุมโดยองค์การบริหารการบินและอวกาศแห่งชาติของสหรัฐฯ หรือนาซา คาดการณ์ว่าดาวฤกษ์นั้นมีมวล 50 ถึง 100 เท่าของดวงอาทิตย์ และสว่างกว่าดวงอาทิตย์หลายล้านเท่า อีกทั้งต้องใช้เวลาหลายพันล้านปีกว่าที่แสงจากดาวฤกษ์ที่อยู่ห่างไกลนั้นจะเดินทางมาถึงโลก เชื่อกันว่าแสงของดาวฤกษ์นี้เดินทางมาเป็นเวลานาน 12,900 ล้านปีแล้วก่อนที่จะมาถึงโลกของเรา ซึ่งหมายความว่าดาวฤกษ์ดวงนี้มีมาตั้งแต่เอกภพมีอายุเพียงเจ็ดเปอร์เซ็นต์ของอายุปัจจุบัน

หนึ่งในนักวิจัยในทีมนี้ได้ตั้งชื่อดวงดาวที่มีความร้อนแรงและสว่างไสวนี้ว่า Earendel ซึ่งเป็นชื่อภาษาอังกฤษโบราณที่หมายถึงดาวรุ่งอรุณ หรือแสงที่เจิดจ้า และว่าถึงแม้ว่าตอนนี้นักวิทยาศาสตร์บนโลกจะสามารถมองเห็นแสงของมันได้ แต่ดาว Earendel เองก็ไม่มีอยู่จริงอีกต่อไปแล้ว เนื่องจากดาวฤกษ์ขนาดมหึมามักจะมีอายุสั้น ทั้งนี้ดาวฤกษ์อาจมีอายุสองถึงสามร้อยล้านปีก่อนที่จะดับสูญไปในการระเบิดของซูเปอร์โนวา หรือการระเบิดของดาวฤกษ์

โดยเจ้าของสถิติก่อนหน้านี้คือ Icarus ดาวฤกษ์ขนาดใหญ่ที่มีลักษณะคล้ายคลึงกันที่ถูกค้นพบโดยกล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล ซึ่งเชื่อกันว่าก่อตัวขึ้นเมื่อ 9,400 ล้านปีก่อน