คำสอนของพระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ) อดีตเจ้าอาวาสวัดท่าซุง อ.เมือง จ.อุทัยธานี เกี่ยวกับอานิสงส์การสร้างพระพุทธรูปชำระหนี้สงฆ์ (คัดลอกบางตอนจาก หนังสืออ่านเล่นเล่ม 11 เรื่องการสร้างพระชำระหนี้สงฆ์) มีเนื้อหาดังนี้

...ฯลฯ เวลานั้นก็ปรากฏว่า มีคนถามว่า การที่เป็นหนี้สงฆ์ในชาติก่อนๆ เราจะทำอย่างไร จึงจะชำระให้หมดได้ เพราะการเป็นหนี้สงฆ์นี่โทษมาก หลวงปู่ก็ไม่ตอบ แต่ว่าพอรุ่งขึ้นเช้า ท่านตอบท่านบอกว่า เมื่อคืนนี้ มีพระมาบอกว่า ถ้าจะชำระให้หมดได้ต้องสร้างพระพุทธรูปชำระหนี้สงฆ์ หน้าตัก 4 ศอก โตกว่าได้ แต่เล็กกว่านั้นไม่ได้ แล้วอุทิศถวายสงฆ์ไปเป็นการชำระหนี้สงฆ์ที่เคยติดค้างมาในชาติก่อน ท่านบอกว่า ถ้าอย่างนี้ พระท่านบอกนะ เป็นการชำระหนี้สงฆ์เสร็จ ไม่เป็นหนี้ติดค้างกัน 

และต่อมาก็ปรากฏว่า มีท่านบางท่านได้สร้างมาแล้ว และก็ปรากฏจุดหนึ่งว่า นิมิตจากองค์สมเด็จพระประทีปแก้ว คือ นิมิตเห็นพระพุทธเจ้า ไม่ใช่ เพราะตาทิพย์ ป้าน้อยว่าอย่างนั้นนะ คนนี้เขาป่วยหนักมาก พูดไม่มีเสียง แต่ยกมือไหว้นิด ๆ ขยับมือนิด ๆ ยกก็ไม่ได้ เขาป่วยหนักก็ปรากฏว่า ทุกคนไปเยี่ยมกัน เวลานั้น พระท่านก็ไปเยี่ยม ท่านก็ถามว่า โยม รู้จัก อาตมาไหม ถามว่า จำได้ไหม โยมก็ตอบ ทำปากพะงาบ ๆ แสดงว่า จำได้ เสียงออกจากปากไม่มี หลังจากนั้นได้เวลาพอสมควร พระท่านก็กลับ

ในเมื่อพระท่านกลับไปแล้ว ท่านบอกว่า ตอนกลางคืน ขณะที่ท่านพักอยู่ในห้องอันสงัด เป็นห้องเจริญกรรมฐาน เวลานั้นท่านนั่งกรรมฐาน ก็ยังไม่ปรากฏภาพอันใด คือ ท่านไม่มุ่งถึงภาพ ต้องการทำจิตเป็นสมาธิเฉย ๆ ระงับอารมณ์ของกิเลส เห็นท่าจะเมื่อยหนักก็เอนกาย คิดว่า จะนอนภาวนาให้หลับไป แต่พอเอนกายลง เริ่มนอนภาวนา จิตก็เริ่มเบาตัว เวลานั้นเห็นภาพพระพุทธเจ้า หน้าตักประมาณสัก 8 ศอกเศษ สวยสดงดงามมาก เหลืองอร่ามทั้งองค์ ยิ้ม แล้วก็มีหนังสือปรากฏข้างหน้า เขียนตัวใหญ่มาก หนังสือตัวสูงประมาณ 1 ศอกเศษ เขียนบอกว่า พระชำระหนี้สงฆ์เขาสร้างแล้ว ก็เป็นอันว่า คนป่วยนี่เขาเคยสร้างพระชำระหนี้สงฆ์แล้ว

สักครู่หนึ่งท่านก็หายไป ไม่ได้พูดอะไร หลังจากนั้น พระท่านบอกว่า หลังจากนั้นก็ปรากฏว่า มีภาพของ ท้าวมหาราชทั้ง 4 คือ ท้าวธตรฐ ท้าววิรุฬหก ท้าววิรูปักข์ และท้าวเวสสุวัณ ปรากฏขึ้นแทน พระท่านก็ถามว่า เมื่อกี้นี้เห็นนิมิต คือ พระพุทธเจ้า ท่านชี้ไปที่หนังสือว่า พระชำระหนี้สงฆ์เขาสร้างแล้ว นั่นหมายความว่าอย่างไร ท่านท้าวเวสสุวัณ ท่านเป็นคนตอบ บอกว่า พระชำระหนี้สงฆ์เขาสร้างแล้ว นี่หมายความว่า คนป่วยนี่ เขาสร้างพระชำระหนี้สงฆ์แล้ว แล้วคนป่วยคนนี้จะตกนรกไม่ได้ เพราะว่าเวลานี้กำลังใจเขาจับเห็นภาพพระนี้ ชัดเจนแจ่มใสมาก พระติดตาเขา ทั้งนี้เพราะอะไร เพราะการสร้างพระใหญ่ ต้องใช้สตางค์มาก กำลังใจก็ฟูมาก มีปีติมาก ภาพพระก็จับตา จับใจ เวลานี้เห็นภาพพระแจ่มใสมาก

แต่ว่าอาการตายของเขา เขาต้องตาย คำว่า ตาย ถ้าจะพูดว่า ตายจริง มันก็ไม่ถูก จะต้องบอกว่า เขาไป เขาจะต้องไปจากร่างกายนี้ ไปสู่ร่างกายใหม่ แต่ไม่ใช่เกิดในร่างกาย คือ ธาตุ ๔ เป็นร่างกายทิพย์ วิเศษ ที่ไม่มีการเคลื่อนไหวต่อไปทางไหนอีก อยู่ที่นั่นเลย เป็นความสุข แล้วท้าวเวสสุวัณท่านก็บอกต่อไปว่า ในวันพรุ่งนี้ อาการเขาจะดีขึ้น ทุกสิ่งทุกอย่างที่คิดว่า เป็นไปไม่ได้ มันจะเป็นไปได้ทุกอย่าง

แล้วท้าวเวสสุวัณท่านอธิบายบอกว่า คนที่สร้างพระชำระหนี้สงฆ์ คือ พระพุทธรูปหน้าตัก 4 ศอก แล้วชำระหนี้ของสงฆ์ที่เคยเป็นหนี้มาในกาลก่อน บุญมหาศาลมาก คนนี้มีอานุภาพคล้าย ๆ กับ พระโสดาบัน นั่นคือ ไม่ใช่เหมือนพระโสดาบัน คล้ายกัน พระโสดาบัน ท่านตายไม่ตกนรกฉันใด คนที่สร้างพระพุทธรูปขนาดนี้แล้ว กำลังใจมีปีติมาก ตายชาตินี้ไม่ลงนรก แต่ว่าชาติต่อไป ถ้าเกิดทำกรรมใหญ่ คือ บาปใหม่ นี่จะลงนรกได้ แต่พระโสดาบันไม่ลงนรกต่อไป ขึ้นชื่อว่า เป็นการยันตนเอง ไม่ให้ลงนรกชาตินี้ไว้ได้ ถ้าชาติต่อไปได้มีโอกาสพบองค์สมเด็จพระจอมไตร หรือพระอรหันต์ ได้ฟังเทศน์แล้ว ก็สามารถจะต่อเดินทางไปได้ ไม่ลงนรกต่อไป ก็รวมความแล้วเป็นอันว่า เมื่อท่านบอกอย่างนี้แล้ว ท่านก็หายไป จับใจความได้ว่าคนที่สร้างพระชำระหนี้สงฆ์ และชำระแล้ว เป็นอันว่า ชาตินี้ลงนรกยาก เพราะกำลังปีติที่สร้างพระใหญ่ ปีติจะฟูอยู่ในใจ ภาพพระจะดำรงใจ เวลาใกล้จะตาย จะนิมิต คือ พระพุทธรูป