นี่เรื่องจิตของเราก็เหมือนกัน ถึงจะออกจากร่างนี้แล้วไปเกิดที่ใด ก็คือ จิตดวงนี้ ไม่มีคำว่าฉิบหายไปเข้าร่างใด ก็คือ จิตอันนี้อยู่นั่นแล จึงต้องได้ระวัง ให้เราได้เห็นนรกทั้ง 25 หลุม แล้วออกจากนั้นมาแล้วก็เห็นเปรต เห็นผี สัตว์ประเภทต่างๆที่เสวยกรรมตามอำนาจแห่งวิบากกรรมของตนที่สร้างเอาไว้นั้นน่ะสัก 5 นาทีๆ

เปิดดูให้ชัดเจนตั้งแต่นรกหลุมแรกขึ้นมา สัตว์ตกนรกนั้นเสวยกรรมอย่างไรประเภทที่หนึ่ง เสวยกรรมทำยังไง นรกที่หนึ่ง ไฟนรกเผา ประเภทที่หนึ่งนั้นเผาแบบไหน  มีความร้อนชนิดไหน มีความร้อนประมาณเท่าไร แล้วคำว่าลงนรกขุมที่หนึ่งนั้นเป็นหลุมประเภทใดให้เห็นอย่างชัดเจนในเวลา 5 นาที แล้วก็ย้อนดูขึ้นมาๆ นรกจนกระทั่งถึงมนุษย์เราได้ 5 นาที

แล้วก็ให้ดูตั้งแต่มนุษย์นี้ขึ้นไปสวรรค์ 6 ชั้น พรหมโลก 16 ชั้น ตลอดถึงนิพพานให้เห็นประจักษ์เช่นเดียวกับฝ่ายชั่ว 5 นาทีแล้วก็ปิดกึ๊กเลย เหมือนกระทะครอบหัวนั่นแหละ พอปิดดึกแล้วประหนึ่งว่าสะดุ้งตัวกลับฟื้นขึ้นมา เพราะตอนนั้นหยั่งทราบเปิดโอกาสให้โลกธาตุได้เปิดเผยหมด ให้เราเห็นตามสิ่งที่มีที่เป็นทั้งหลาย ที่โลกว่า ไม่มีๆนั่นน่ะ ให้ได้เห็นประจักษ์กับตาของเรา แต่ละดวงๆอย่างละ 5 นาทีตีทั้งฝ่ายดีฝ่ายชั่ว แล้วตัวของเราจะเป็นยังไง อย่างน้อยต้องสลบ ดีไม่ดีตายเพราะไม่เคยเห็นประเภทอย่างนั้น  ถ้าว่าสัตว์นรกก็สงบไปเลยแหละ เมื่อไปเห็นแล้วมันไม่เหมือนกับที่เราคาดเอาไว้

คาดเอาไว้ส่วนมาก ว่านรกไม่มี หรือคาดเอาไว้ นรกจะเหมือนเรือนจำ เขาขังนักโทษในเรือนจำเท่านี้ ไม่ได้เห็นว่าเป็นความทุกข์ความทรมานขนาดไหน พอจะถึงใจ ต่อเมื่อเราไปเจอด้วยตาของเราจริงๆ ๆแล้วเป็นอย่างนั้นสัก 5 นาที แล้วก็ดูตั้งแต่มนุษย์เราถึงพวกรุกขเทวดา อากาศเทวดาจนกระทั่งเทวดา 6 ชั้น ถึงพรหม 16 ชั้น ตลอดถึงนิพพานให้ประจักษ์ใจอีก 5 นาที

พอกลับมาแล้วคนๆ ที่เห็นนั้นแล้ว จ้างให้ทำบาป ทำกรรมอีกก็ไม่ทำ คอขาดก็ยอมตาย ถึงใครๆ เขาจะค่าว่าถ้าไม่ทำบาปเสียอย่างเดียวเท่านั้น เขาจะฆ่าก็ยอมตายไปเลย ยังไงก็ไม่ยอมทำบาป เพราะได้เห็นแล้วโทษแห่งการทำบาปนั้นเป็นอย่างไรๆ ได้เห็นแล้วในแดนนรก ทุกชั้นทุกภูมิมาโดยลำดับลำดาแล้ว ตัวของเราเองจะไปเป็นตัวประกันในนรกเหล่านั้นเป็นไปไม่ได้ ถึงตายในชีวิตนี้ก็ชั่วระยะคอขาดเท่านั้น 1 นาทีไม่นาน ความทุกข์ทรมานในเวลาคอขาด เพราะถูกเขาตัดคอ คอขาด เพียงหนึ่งนาทีก็หมดปัญหาไป

ส่วนจะไปจมอยู่ในนรกนั้นกี่กัป กี่กัลป์ไม่มี หมดปัญหา ไม่ให้ตายด้วยนะจะตายก็ไม่ให้ตาย ให้ทรมานอยู่อย่างนั้น เหมือนจะตาย แต่ไม่ตายอยู่ตลอดเวลากี่กัป กี่กัลป์ จนกว่าจะสิ้นโทษ สิ้นกรรมนั้นเมื่อไรแล้ว ก็เลื่อนขึ้นมานรกอันดับสอง อันดับสามเลื่อนขึ้นมาเรื่อยๆ ไม่ใช่จะโผล่ขึ้นมาทีเดียวเลยนะ

ไม่เหมือนคนติดคุก ติดตะราง ติดกี่ปี กี่เดือนก็ตาม เมื่อหมดโทษแล้ว เขาตัดออกจากเรือนจำทันทีถึงบ้านเลย ไม่ต้องไปติดอยู่ที่ไหนอีก แต่ส่วนสัตว์ทั้งหลายที่ตกนรกนี้ ตกในชั้นนี้แล้ว ภูมินี้แล้ว ก็เลื่อนขึ้นมาตามอำนาจแห่งกรรมของตน จนกระทั่งถึงมาเป็นเปรต เป็นผีอีก เป็นลำดับลำดาจนกว่าจะมาเป็นมนุษย์นี้นานแสนนานขนาดไหน

นี่แหละเราได้เห็นประจักษ์ในตาของเราในเวลา 5 นาที ที่ท่านเปิดโลกธาตุให้เห็นแล้ว กลับไปดูทางสิ่งที่เลิศเลอทั้งหลาย ตั้งแต่สวรรค์ พรหมโลก ท่านถึงนิพพานแล้วประจักษ์ใจ ทั้งสองอย่าง ถึงใจทั้งสองอย่าง การทำดีก็ถึงใจเพราะได้เห็นแล้ว ความดียังสัตว์ให้ได้รับความสุข ความเจริญขนาดไหนเห็นประจักษ์กับใจแล้ว ความชั่วทำสัตว์ให้ได้รับความทุกข์ ความทรมานขนาดไหน ประจักษ์ใจทั้งสองอย่างนี้ เข้าถึงใจแล้ว ตายก็ยอม การทำความชั่วนี้ ทำไม่ลง ถึงจะคอขาดก็ยอมขาด แต่การทำความดีไม่ถอย  ถึงจะตายก็ไม่ยอมเหมือนกัน

นี่แหละอำนาจแห่งธรรมของพระพุทธเจ้าที่ทรงรู้ ทรงเห็น แล้วนำมาสอนโลก ดังที่ว่าเปิด 10 นาทีนี้แล นี่พระพุทธเจ้าเปิดตลอดเวลา ตั้งแต่วันตรัสรู้แล้วเห็นแดนนรก เห็นตลอดเวลามาจนกระทั่งวันนิพพานแล้ว แต่นรกก็มีอยู่อย่างนั้น นิพพานก็เหมือนกัน ตั้งแต่มนุษย์มีขึ้น ถึงนิพพานพระองค์ก็ทรงไว้หมดทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว นำมาสอนโรคด้วยความรู้แจ้ง เห็นจริง ท่านเรียกว่าโลกะวิทู เป็นผู้รู้แจ้ง เห็นจริงในโลกทั้งหลาย นำมาสอนด้วยความสัตย์ความจริง เราทั้งหลายได้รับคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าจึงควรจะถึงใจ อย่าถึงใจแต่เรื่องกิเลส

..............
คัดลอกจากหนังสือ "เทวดา" หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน