พระพุทธเจ้าเป็นผู้ชี้หนทางเท่านั้นนะผู้ที่จะเดินตามหรือผู้ที่จะปฏิบัติตามคือพวกเรา พระพุทธเจ้าไม่ใช่จับมือพวกเราให้ทำ พวกเราทำเอง เมื่อเรารู้เห็น ตามความเป็นจริง อย่างที่พระพุทธเจ้าอบรมแนะนำสั่งสอนแล้ว พวกเราก็ปฏิบัติตามที่พระพุทธเจ้าแนะนำ แล้วก็ผลที่เราจะได้รับก็มาสู่พวกเราเอง พระพุทธเจ้าไม่ได้แบ่งสันปันส่วนผลบุญ หรือว่าผลคุณงามความดีจากเรา เราเป็นผู้ได้รับทั้งนั้น

เพราะฉะนั้นให้พวกเราตั้งอกตั้งใจ ประพฤติปฏิบัติ พระพุทธเจ้าท่านเห็นแล้ว ท่านรู้แล้ว โลกอันนี้ไม่น่าอยู่ ท่านจึง ยกมือเลย ลาแล้ว ไปแล้ว ไม่เอาแล้ว แต่พวกเรานี้เอามัน สู้มัน อยู่อย่างนั้น 

กิเลส ผลที่สุดก็ไม่เห็นใครได้ซักคน ใครว่าจะเอามัน เก่งกว่ามัน ผลที่สุดก็ถอยหลังทุกคน กระดูกตัวเองยังเอาไปด้วยไม่ได้ ทิ้งอยู่ในกองเมรุอย่างนั้น ผลที่สุดเอาไปลอยอังคารจนไม่หวาดไม่ไหวว่างั้นเถอะ ไม่รู้ว่ากี่ภพกี่ชาติมาแล้ว เพราะฉะนั้นให้พวกเรา พิจารณานะ พิจารณาร่างกาย สังขาร ร่างกายของเรา ไม่ใช่ตัวตนของเราจากนั้นก็พยายามปล่อยวาง ไม่ยึดมั่นถือมั่น อย่างที่พระพุทธเจ้า ครูบาอาจารย์ที่ท่านสอนเอาไว้ 

พยายามทำหนทางให้สั้นเข้านะ ให้ภาวนานะ อย่ามาเกิดอีก ในวัฏฏะสงสารตามแนวแถวที่พระพุทธเจ้าท่านสอนเอาไว้ ใจมันมีเชื้อคือกิเลส ราคะ โทสะ โมหะ กำจัดด้วย ศีล สมาธิ ปัญญา จากนั้นเชื้อมันก็จะหมด ถ้าพอเชื้อกิเลส ราคะ โทสะ โมหะหมดแล้วนั้นล่ะ ใจหมดเชื้อแล้วมีแต่นิพพานัง ปรมัง สุญญัง นิพพานสูญเชื้อมัน นิพพานัง ปรมัง สุขัง นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง ไม่ต้องถามใครล่ะ อยู่ในตัวของเรา พวกเราท่านทั้งหลายทุกๆ คน

.......................................

โดย หลวงพ่ออินทร์ถวาย สันตุสสโก จากพระธรรมเทศนา "วิบากกรรมของเปรต" แสดงธรรมเมื่อวันที่ ๓ กันยายน ๒๕๔๘  ขอบคุณภาพและข้อมูลจาก "ฟังธรรมะเตือนสติ"