"...ผู้ที่ได้ทำบุญกุศลไว้สมบูรณ์ดีในชาตินี้ ถ้าตายไปเกิดในโลกสวรรค์ เป็นเทวบุตรเทวดาก็จะต้องได้เป็นหัวหน้า (เทวดาที่พากันมาเฝ้าพระพุทธเจ้าเป็นหมู่ๆ นั้นจะต้องมีหัวหน้าองค์หนึ่งๆ เป็นผู้นำ หัวหน้านี้เป็นผู้มีฤทธิ์กว่าคนอื่น) ถ้ายังจะต้องกลับมาเกิดในโลกมนุษย์อีก ก็จะต้องเป็นคนใหญ่คนโต มียศ มีทรัพย์ มีบริวารมาก จะได้อยู่ในตระกูลกษัตริย์ พราหมณ์หรือพ่อค้าคหบดีไม่เป็นผู้ตกต่ำ นี่เป็นอานิสงส์ของผู้มีภาวนาจิตอันสำเร็จด้วยดี

บุญกุศลที่เกิดขึ้นในจิตใจของเรานี้เหมือนกับหน่อเพชรหรือหน่อทอง ที่ผุดขึ้นในบ้านเรือนของเรา ใครจะมาขุดมาแย่งชิงเอาของเราไปไม่ได้ กฏหมายก็บังคับอะไรเราไม่ได้ เพราะมันเกิดขึ้นในที่สวนที่นาของเราเองบุญชนิดนี้จัดว่า เป็นบุญที่เลิศกว่าบุญทั้งหลาย..."

......................

คัดลอกเนื้อหาจากหนังสือแนวทางวิปัสสนา-กัมมัฏฐาน, พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร โดยชมรมกัลยาณธรรม ปี พ.ศ. ๒๕๕๒. หน้า ๓๙-๔๐ (ลานธรรมจักร)