พระภัทรสีลคุณ หรือ หลวงปู่เจริญ ราหุโล วัดพระธาตุเขาน้อย จังหวัดราชบุรี เมตตาเทศนาธรรมในงานบำเพ็ญกุศลหลวงปู่บุญฤทธิ์ ปัณฑิโต ในโอกาส 107 ปีชาตกาล ที่สวนทิพย์ จังหวัดนนทบุรี โดยเทศนาธรรมในหัวข้อ “ศีล สมาธิ ปัญญา” และ ความสามัคคีในพุทธศาสนิกชน “แนวหน้า ออนไลน์” นำมาเสนอเป็นตอนที่ 2 (EP.2)
การตั้งท้อง ต้องตั้งท้อง จากการทำจิต ทำใจ ต้องตั้งท้องจากปัญญา คือ ศีล สมาธิ ปัญญา ที่ท่านกล่าวไว้ว่า ศีล สมาธิ ปัญญา จำไว้หนา อย่าละเมิน พระองค์ทรงสรรเสริญว่า ทางเดินพระนิพพาน นิพพานอันที่แสนสุข พ้นจากทุกข์ในสงสาร ดับชาติไฟกันดาร แต่ใกล้ตายก็ไม่มี ถ้าใครจะใคร่รู้ ไปหาครูท่านเมธี ถ้าอยากรู้ ต้องคบบัณฑิต ถ้าอยากรู้ต้องเมธีชน ถ้าอยากดี ก็ต้องคบบัณฑิต นักปราชญ์ บัณฑิต นักปราชญ์ ชาติผู้ดีมีเยอะ ในเมืองไทย และ เป็นครูบาอาจารย์ เป็นชาติผู้ดี เรียกว่า เป็นอภิชาต ชาติหนึ่ง ได้บวช ได้ใฝ่เรียน ได้ศึกษา ญาติโยมรักษาศีล เป็นชาติของคนดี ชาติคนดีมาเกิดแล้วที่ไหน มาเกิดแล้วที่คนเขาทำบุญ รักษาศีล นั่น ชาติคนดี แต่ขอโทษเถอะ ไม่ใช่ชาติคนชั่วมาเกิด ถ้าชาติคนชั่วมาเกิดก็ทำชั่ว ถ้าชาติคนดีมาเกิดก็ใจดี ถึงพ่อแม่เราจะจนไปบ้าง บ้านนอกคอกนา แต่ลูกๆหลานๆดี มีศีลมีธรรมเกิดขึ้น ก็กลายเป็นอภิชาต เกิดชาติสูงของบุคคลผู้นั้น
อภิชาตคือ ชาติผู้ดีมาเกิด ที่เรียกว่า รูปสวย รวยทรัพย์ นับวิชา มารยาท ชาติผู้ดี มีศีลธรรม ชาติผู้ดีก็พวกโยมนั่นแหละ ชาติผู้ดีก็มีการรักษาศีล ตรงกันข้าม เลือกเอาเองก็แล้วกัน ชาติไม่ดีคืออะไร ชาติดีคือ รักษาศีล ต้องให้ทาน ต้องเจริญภาวนา นี่คือ หัวใจใหญ่ของโลกมนุษย์ ถ้านับถือครูบาอาจารย์ นับถือถือพ่อแม่ครูบาอาจารย์จริง นับถือพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ จริง เราต้องเป็นชาติของคนดี คือ รักษาศีล ๕ เป็นอย่างต่ำ เพราะศีล ๕ ราคาแพง ราคาแพงที่ประมาณไม่ได้ว่า ราคาเท่าไหร่ เช่น พระพุทธเจ้าเปรียบว่า จักรวาลนี้ โลกนี้ ชมพูทวีปนี้ ในทวีปทั้งสี่ มีมนุษย์เยอะ มีมนุษย์มากมาก ที่อยู่กัน ที่เราไม่สามารถจะรู้จักกันได้
แต่มนุษย์ที่ชาติดีเกิดในชมพูทวีป ชาติดีต้องเกิดในประเทศไทย ไปเกิดที่ประเทศอิสลามนี่ผิดพลาดอย่างหนัก เพราะไม่มีคำสอนของพระพุทธเจ้ามาปะปนเลย มีแต่เรื่องฆ่าสัตว์ตัดชีวิตไปวันๆ แต่ถ้าชาติดีเกิดในเมืองไทย เกิดในภาคไหนก็ได้ เพราะเมืองไทยเป็นดินแดนแห่งพระพุทธศาสนา เป็นดินแดนแห่งพุทธภูมิ ไปที่ไหน ก็มีครูบาอาจารย์ ไปที่ไหนก็มีคนทำบุญ ไปที่ไหนก็มีคนทำบุญกันหมดทั่วประเทศ ประเทศเรานี่ ที่ไหนยังทำบุญ ที่ไหนยังให้พระ นั่นเป็นการร่วมพจสมัยกับพระพุทธเจ้า เมื่อมีพจสมัย ก็เกิดธรรมะพิสมัยขึ้นมา เกิดมีคนภูมิใจสูง เรียกว่า พุทธภูมิ พุทธภูมิจึงให้ว่า สุวรรณภูมิ สุวรรณภูมิจึงว่า เมืองเงินเมืองทอง ทรัพย์ในดิน สินในน้ำ ประเทศเราเมืองเรา ไม่ต้องไปไหน หากินได้ อยู่ได้ แต่หากินด้วยสุจริต ไม่ผิดศีลผิดธรรม มีกันทั่วบ้านทั่วเมือง ไม่ต้องบ่นว่า จนๆ ทางออกของชีวิตในประเทศไทยมีเยอะ ที่เราต้องกิน ต้องอยู่ ต้องหลับ ต้องนอน ต้องพักผ่อน ต้องสบายอกสบายใจ หาได้ กัลยาณมิตรของเรายังมีเยอะ ถึงไม่ใช่ญาติ ญาติมิตรข้องญาติ แต่คนใดรักเรา เราต้องรักคนนั้น คนใดหวังจะคบเรา เราก็คบคนนั้น
ญาติโยมทั้งหลาย เราอยู่เมืองไทย เราอยู่ในเขตดินแดนที่ดี มีศาสนา วัดวาอาราม มากมาย ครูบาอาจารย์ก็เยอะ ผู้หลักผู้ดี ได้เป็นพระอรหันต์ไปแล้วก็เยอะ ยังเป็นอีกก็เยอะ ลูกๆหลานๆยังทำงานสานต่อ ยังปฏิบัติบูชากันมากมาย เราเดี๋ยวนี้ อายุก็ผ่านเข้าไป เป็นชั้นพ่อชั้นแม่ ชั้นปู่ย่า ตายาย เห็นปู่ย่าตายายเข้าวัดรักษาศีล ลูกหลานก็จะติดเป็นสันดาน ที่ไหนมีการประพฤติอบายมุข เห็นความสนุกเพลิดเพลินทางโลก ที่นั้น หายนะ แต่ที่บางอย่าง สมบูรณ์ไปด้วยศีล ด้วยธรรม มีครูบาอาจารย์สั่งสอนแนะนำเราก็เอาตัวเอย่าง พอเอาตัวอย่าง เราก็กลายเป็นคนดี เมืองไทยดีที่สุดญาติโยม แต่เราก็ไม่ได้ถือว่าของเราน่ะ เมืองไทยอยู่เถอะ ไม่ต้องไปไหน อยู่ทำมาหากินบนสิ่งนี้ ทรัพย์ในดิน สินในน้ำก็มีเยอะ ถ้ามีปัญญาก็หาได้ ทรัพย์ในดิน สินในน้ำ เมืองไทยยังมีของขลัง อิทธิฤทธิ์อันเกรียงไกรเยอะ
เช่น หนึ่ง พระแก้วมรกต หรือ พระตามวัดตามวา หลวงปู่หลวงพ่อ ที่คนไปกราบไหว้ ยังมีฤทธิ์ อิทธิฤทธิ์อยู่ในตน ใครไปกราบไปไหว้ ขอพรชัยจากพระพุทธรูป ก็จะทำงานสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี คนเป็นผู้ใหญ่ คนมีบุญในประเทศไทย ถามว่า เขามาจากไหนกันแน่ เขามาจาก ศีล สมาธิ ปัญญา เขามาจากการประกอบกรรมดี แต่มาจากคนขี้เกียจไม่ดี มาจากคนพาลไม่ดี คนขี้เกียจไหนเลยจะเป็นนักปราชญ์ได้ คนขี้เกียจขี้คร้านไหนเลยจะเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ที่นับน่าถือตาของคน คนจะเป็นหัวหน้าคนต้องมีศีล มีธรรม เช่น พระราชา มหากษัตริย์ รัฐบาลบางคนที่เขาก่อตั้งหลักกฎหมายขึ้น และก็มีวิวัฒนาการ แปรรูปให้ต่างๆให้เป็นของดี ก็มีอยู่ให้เห็นตำตา
ส่วนโรคภัยไข้เจ็บไม่ต้องไปคิดถึง นั่นเป็นเรื่องของโรคที่ต้องมีไฟอันร้ายกาจเกิดขึ้น ไฟร้ายกาจก็เกิดจากกิเลสของคนที่ทำพิษร้ายขึ้นมา กิเลสของคนยังดับได้ ความป่วยไข้นี้ดับได้ แต่ถ้าทำไม่ดี ป่วยไข้นี่มันยืดยาวน่ะ มันต้องรักษาศีลให้ได้ เพราะศีลนี้เป็นวิตามิน เป็นสมุนไพรอย่างเอก ที่คนต้องดื่มด่ำ ต้องอบรมด้วยกลิ่นร่ำของศีล ให้เอาตัวศีลมาเป็นตัวกลิ่น ให้เอาตัวศีลมาเป็นตัวยา คำว่า กลิ่นร่ำในศีลนี้ คือ ศีลมีรสชาติอันเอร็ดอร่อย คือ สีลังโลเก อนุตตโร ศีลเป็นกลิ่นหอมที่สุดในโลก การหอมทุกชนิด เช่น มะลิซ้อน มะลิลา มหาชงโค ที่หอมๆกันนี้ ก็หอมกันได้แต่ทวนลม หอมแล้วก็จืดจางไป แต่กลิ่นของศีลหอมไม่มีวันจืดจาง หอมทวนลมได้ หอมลงใต้ดินได้ หอมขึ้นฟ้าเบื้องบนได้ ศีลยังเป็นรสชาติอันเลอเลิศ ไม่มีอะไรจะเหนือศีลจากโลกนี้ได้ ดังคำที่ว่า ธัมมาราโม ธัมปรโต ธัมมัง อนุวิติงคะยัง ธัมมัง อนุตตะรัง ภิกขุ นะปะริหายัง แปลว่า เรามาเพื่อเพลิดเพลินกันด้วยธรรมะกันเถิด อย่าไปเพลิดเพลินทางโลกให้มากนัก เพราะทางโลกไม่เคยแต่งให้คนเป็นคนดี นอกจากจะหลงเพ้อ ด้วยการนุ่งการห่ม ได้ท่องเที่ยวไปในที่ต่างๆ ซึ่งเป็นการขัดต่อหลักศาสนาโดยตรง
เพราะฉะนั้น เรามาเพลิดเพลินในธรรมกัน เพลินเพลินกันเหลือเกินที่ได้รักษาศีล เพลิดเพลินเหลือเกินที่ได้ฟังเทศน์ ฟังธรรม เพลิดเพลินเหลือเกินที่ได้นั่งกัมมัฎฐาน เพลิดเพลินเหลือเกินที่ได้สนทนาธรรมกัน ก็เรียกว่า ธัมมา ราโม ราโม แปลว่า เพลิดเพลิน ธัมโม ธัมมรโต เรามายินดีในธรรม เพื่อจะแก้ความยินดีทางโลก คนดีทางโลกจนลืมศาสนานี่ ไม่ดี อย่าลืมทางธรรม คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ถ้าเอารสชาติของโลกมาใช้กัน บ้านเมืองวิบัติฉิบหายวายป่วงแน่นอน ต้อง “ธัมมรโต” เอาธรรมะเป็นรสชาติในหัวใจ ธรรมะที่รักษาได้อยู่ในตา ก็มีรสชาติดีอย่างหนึ่ง ทุกอย่างในโลกนี้ มีรสชาติในตัวเอง
เช่นว่า ดินก็มีรสชาติ มีรสชาติตรงไหนล่ะ เราปลูกอะไร ดินมันจะให้รสชาติ เป็นดอก เป็นใบได้ เพราะดินนี้มีรสชาติเกื้อกูลพวกต้นหมากรากไม้ พวกติณชาติ พฤกษานานาพรรณ ฉันใดก็ดี ดินมีรสชาติให้คนได้ทำดีฉันใด รสชาติของร่างกายจิตใจเรา ทำขึ้นแล้ว จะมีรสชาติในตัวเอง ไม่มีรสชาติไหนจะเลอเลิศ ธัมราโม ธัมมรโต ธัมมังนุวิทินตะยัง ไม่มีสิ่งไหนจะคิดดี เท่ากับคิดถึงธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า คิดถึงคุณพ่อ คุณแม่ คิดถึงคนดีที่ล้มหายตายจากไปแล้ว ได้ทำปุพพเปตพลีนิกธรรมแล้ว อุทิศส่วนบุญไปให้ ใครล่ะได้ ตัวเอง คนทำเป็นตัวได้ แต่คนรับก็อย่างหนึ่ง คนให้เป็นคนได้ แต่คนรับก็ธรรมดา แต่คนให้นั่นล่ะ ตัวมีบุญ ให้อะไร ให้ของดีจะได้ของดี ให้ของเลิศจะของเลิศ ให้ของเลวจะได้ของเลว เพราะว่า กรรมนี่ยุติธรรม กรรมไม่มีตัวตนจริง แต่มันอยู่คู่กับโลก อยู่กับการเวียนว่ายตายเกิดของพวกเรา
เพราะฉะนั้น เรามาสร้างกรรมดีกันเถิด หนึ่ง ให้เพลิดเพลินในธรรมะ สองให้ยินดีในธรรมะ ถ้ายินดีในธรรมะแล้ว จะไม่ยินดีในกามรมณ์ ถ้าไม่มีธรรมะก็ยินดีในกามรมณ์ รักรูป รักเสียง รักกลิ่น รักรส ขึ้นหน้า ขึ้นตา เพ้อฝันอยู่ร่ำไป เพราะฉะนั้นเรามายินดีในธรรม เพลิดเพลินในธรรม แล้วก็พูดแต่เรื่องธรรม เมื่ออยู่ในธรรม เพลิดเพลินในธรรม ผู้นั้นก็จะมีสัทธรรม มีสัทธรรมอะไรล่ะ ปริยัติสัทธรรม จะได้เรียนได้ศึกษาจดจำดี ปฏิบัติสัทธรรม ก็จะแตกฉานในธัมโม ธัมมะ ปฏิเวธสัทธรรม ก็จะเยือกเย็นด้วยอำนาจปฏิบัติธรรม ท่านสาธุชนคนดีทั้งหลาย รอบของปีนี้เรามาสร้างความดีร่วมกัน บวกกับวันเก่าและวันต่อไป
ตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่ ศีลธรรมเราละทิ้งไม่ได้ ความกตัญญูกตเวที อย่าไปทิ้งจากสันดานคนดี ต้องทำให้หนักหน่วงไปข้างหน้า วันปีหน้าจะให้ดีกว่าปีนี้ ปีต่อไปจะดีกว่าปีเก่า เพราะเราต้องพัฒนาตัวเองให้สูงส่งร่ำไป เพราะความสูงส่งรอเราอยู่คือ พระนิพพาน ทางนี้มันทางนิพพานทั้งนั้น แต่ว่าเพียงแค่ว่า ตั้งท้องก่อน เมล็ดพืชมีเมล็ดนี่ ในข้างในมันก็มีใบอยู่ มีราก มีกระพี้อยู่ มีเปลือกอยู่ มีแก่นอยู่ ฉันใดก็ดี รากแก้วของชีวิตต้องไปจากศีล ที่บุคคลจะต้องเอาใจใส่เป็นพิเศษ เมื่อมีศีลแล้ว โรคภัยไข้เจ็บนี่จะไม่กล้าเข้าใกล้ เรียกว่า หน้ากากไม่ต้องปิดจมูกก็ได้ เพราะเอาศีลมาปิดใจ ปิดกาย วาจา ใจ ไม่ให้ทำชั่ว โรคไหนจะมาเกี่ยวข้องทำลายผู้คนได้ จะไม่ตายด้วยโรคนี้ แต่เราตายตามวิสัยของมรณเราเอง สุดท้ายนี้ข้ออ้างเอาคุณพระศรีรัตนตรัย คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสากลโลก จงมาดลบันดาลให้ท่านทั้งหลาย สุขสมบูรณ์... (สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิคะ)
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี