คุณป้าวัย 60 ปีชาวอำเภอนาโยง จังหวัดตรัง เก็บดอกหญ้าหรือดอกยูงที่มีทั้งขึ้นเองและปลูกไว้ในสวนยางพารามาทำไม้กวาดดอกหญ้าขาย สร้างรายได้เฉพาะช่วงหน้าแล้วปีละไม่ต่ำกว่า 30,000 บาทผลงานประณีต ทำลูกค้าแห่ซื้อถึงบ้าน จนผลิตแทบไม่ทัน

วันนี้ (23 มี.ค.66) นางพักตร์ตรา สังยวน อายุ 60 ปีชาวบ้านหมู่ที่ 9 ต.ละมอ อ.นาโยง จ.ตรัง นำผู้สื่อข่าวไปดูดอกหญ้าหรือดอกยูงที่ปลูกไว้ตามร่องสวนยางพารา และที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติรอบ ๆ บ้าน โดยได้เก็บดอกหญ้าที่แก่จัด นำมาเคาะเอาดอกและเมล็ดออก ก่อนจะนำไปตากแดดให้แห้งนาน 2 วันจากนั้นจึงนำมาเรียงร้อย ถักทอด้วยฝีมือที่ประณีต งดงาม โดยใช้ก้านหวายมามัดแต่ละชั้นให้หนาแน่น เป็นลวดลายไทย เพื่อป้องกันการหลุดร่อนระหว่างใช้งาน ส่วนด้ามจับเป็นหวายแท้จากธรรมชาติ จึงทำให้ไม้กวาดของคุณป้ามีความเหนียว แน่น แข็งแรง ทนทาน และมีอายุการใช้งานนานกว่า 1 ปี

ลูกค้าที่เคยซื้อไปใช้มีการบอกต่อแบบปากต่อปาก ทำให้ไม้กวาดดอกหญ้าของคุณป้าขายดีขึ้น ไม่กระทบแม้แต่ในช่วงของโควิด-19 โดยนับตั้งแต่ปี 2563 เป็นต้นมา มีเจ้าหน้าที่ อบต.ละมอ อ.นาโยง มาช่วยรับไปขายตรงและขายทางออนไลน์ ทำให้มีลูกค้าแห่มาซื้อถึงบ้านโดยที่ไม่ต้องนำออกไปขายข้างนอกแล้ว คุณป้าจึงต้องเร่งมือผลิตไม้กวาดดอกหญ้าให้ได้ไม่ต่ำกว่าวันละ 10 อันต่อวัน ราคาขายอันละ 80 บาท สร้างรายได้ในช่วงหน้าแล้งของแต่ละปีไม่ต่ำกว่า 30,000 บาทเลยทีเดียว ส่วนไม้กวาด 1 อันใช้เวลาทำประมาณ 30 นาที

นอกจากนี้ คุณป้ายังขยายพื้นที่ปลูกดอกหญ้าเพิ่ม ด้วยการนำแขนงไปปักชำ ก็จะได้ต้นหญ้าต้นใหม่งอกออกมา ซึ่งชาวบ้านในหมู่บ้านได้หันมาทำไม้กวาดดอกหญ้ากันมากขึ้น แต่ทำอยู่ได้ไม่นานก็หายไป เนื่องจากเป็นงานที่ต้องใช้ฝีมือ ความใส่ใจในทุกขั้นตอน บวกกับความอดทน จึงทำให้ในหมู่บ้านนี้มีคุณป้า เพียงคนเดียวที่ทำไม้กวาดดอกหญ้าขายมานานกว่าใคร ๆ

นางพักตร์ตรา สังยวน เจ้าของไม้กวาดอกหญ้า กล่าวว่า เรียนรู้มาจากคนข้างบ้านที่มาสอนให้ และดอกหญ้าจะปลูกตามสวนยางพารา แต่ละปีได้ดอกหญ้าไม่แน่นอน ถ้าเยอะก็จะทำไม้กวาดได้ 100-200 อัน  ถ้าไม่เยอะก็ได้ 70-80 อัน ขายอันละ 60 บาทจน แต่ 2 ปีหลังขายอันละ 80 บาท ขายหมดไม่พอ จุดเด่นไม่เหมือนกับคนอื่นคือผูกแล้วดึงให้แน่น เวลาใช้งานจะไม่หลุดร่อน ทำให้แข็งแรง ทนทานกว่า - 003