18 เมาายน 2567 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า จากกรณี นายสมควร จันทรเสนา หรือตาควร อายุ 60 ปี ชาวบ้านโนนสมบูรณ์ หมู่ 5 ต.นาชุมแสง อ.ทุ่งฝน จ.อุดรธานี และหลานชายชื่อน้องม่อน อายุ 6 ขวบ นั่งรอรถโดยสารอยู่ข้างทางตลาดหนองบัว อ.เมือง จ.อุดรธานี มีกระเป๋าเสื้อผ้าและจักรยานคันเก่าๆ อีก 1 คัน

พลเมืองดีพบเห็นจึงเข้าไปสอบถาม ทราบว่ารอรถโดยสารประจำอำเภอและจะพาหลานชายกลับบ้านที่ อ.ทุ่งฝน แต่ไม่มีเงิน พลเมืองดีจึงมอบเงินให้จำนวน 200 บาท และพาไปส่งขึ้นรถโดยสารสายอุดรธานี-คำตากล้า นับเป็นเรื่องราวดีๆ ดูแล้วใจฟูทั้งคนมีน้ำใจมอบเงินให้คุณตาและหลานชาย และเรื่องราวน่ารักๆของคุณตาที่พาหลานเข้ามาในเมือง หลังจากถูกแรงอ้อนของหลานไม่ไหว อยากเข้ามาในเมือง มาดูรถไฟมาดูสวนหนองประจักษ์ เห็นรถยนต์วิ่งขวักไขว่ เพราะน้องม่อนหลานชายวัย 6 ขวบ ไม่เคยเข้ามาในเมืองอุดรธานีเลย

ล่าสุดวันนี้ผู้สื่อข่าวเดินทางไปที่บ้านเลขที่ 189 หมู่ 5 บ้านโนนสมบูรณ์ ต.นาชุมแสง อ.ทุ่งฝน จ.อุดรธานี พบกับคุณตาสมควรและน้องม่อน หลบอยู่ในบ้านท่ามกลางอากาศที่ร้อนจัด จากสภาพบ้านที่เห็นเป็นบ้านปูนชั้นเดียวหลังเก่าๆ และมีเป็นกระท่อมหลังเล็กมุงด้วยสังกะสีเก่าอยู่อีกหลัง  โดยคุณตาเมื่อเห็นผู้สื่อข่าวดีใจ พร้อมบอกว่า ผมกลับมาถึงบ้านแล้วครับ กลับมาถึงบ้านเมื่อวานประมาณ 1 ทุ่ม ขอบคุณน้ำใจคนไทยที่มอบเงินช่วยเหลือ 200 บาทพาหลานกลับมาถึงบ้าน

ตาสมควร บอกว่า บ้านหลังนี้เป็นบ้านของภรรยาคือนางคำมวน เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งเมื่อ 6 ปีที่แล้ว ก็เลยอาศัยอยู่กับหลานชายคือน้องม่อน อายุ 6 ขวบเพียง 2 คน ส่วนแม่ของด.ช.ม่อน ที่ไปอยู่กับสามีใหม่ที่อ.เพ็ญ นานๆ ทีจะมาเยี่ยมลูกสักครั้ง และวันนี้แม่น้องม่อนก็มาเยี่ยมลูกชายพอดี ตอนแรกผมเข้าไปตัวเมืองอุดรธานีเมื่อวันที่ 9 เม.ย.เพื่อไปหางานทำ กลับมาบ้านอีกครั้งเห็นหลานอยู่คนเดียวก็สงสาร บางวันแม่เขาก็ไม่อยู่ด้วย ปล่อยให้หลานอยู่คนเดียว พอกลับมาหาหลาน หลานก็เลยอ้อนอยากไปเที่ยวในเมืองให้ตาพาไป

ตาสมควร บอกอีกว่า สาเหตุที่พาหลานชายไปตัวเมืองอุดร เพราะหลานชายอ้อนบอกว่า ตาๆ พาไปเที่ยวสงกรานต์ในเมืองหน่อย อยากเห็นรถไฟ อยากรถยนต์ที่วิ่งไปมาขวักไขว่ และอยากไปดูปลาที่สวนสาธารณะหนองประจักษ์เพราะหลานไม่เคยไป ก็รับปากหลานชาย แต่ก่อนไปก็พากันไปงมหอยที่ฝายกั้นน้ำบ้านนาทม ได้หอยมา 4 กก.ไปขายได้เงิน 80 บาท

จากนั้นก็ไปขึ้นรถโดยสารของลุงอ้าก บ้านนาทม ซึ่งท่านก็ใจดีไม่เก็บเงินสักครั้ง ตอนนั้นก็เอาจักรยานขึ้นรถไปด้วย เมื่อวันที่ 9 เม.ย.67 ที่ผ่านมา  พอพาหลานชายเที่ยวในเมืองไปนอนบ้านพี่สาว เงินหมด จะขอพี่สาวก็กระไรอยู่เพราะต่างคนต่างหากินไปวันๆ จึงพากันไปรอขึ้นโดยสารของลุงอ้าก ซึ่งเป็นรถโดยสารประจำหมู่บ้านระหว่างบ้านนาทม-อุดรธานี แต่รถไม่มาซะที พอดีมีพลเมืองมาเห็นแล้วสอบถาม จึงมอบเงินเป็นค่ารถกลับบ้าน ขอบคุณน้ำใจที่ช่วยเหลือค่ารถผมและตาได้กลับบ้านค่ำ กลับบ้านมาถึงก็ 1 ทุ่มมืดค่ำพอดี

ส่วนน้องม่อน หนูน้อยที่ไม่เคยเมืองอุดร บอกกับนักข่าวอย่างไร้เดียงสา ว่าตาเข้าไปในเมืองให้ผมอยู่คนเดียว บางวันแม่ก็มาอยู่ด้วย พอตากลับมาที่บ้านอีกครั้ง ก็อยากไปกับตาด้วย เลยอ้อนตาบอกว่า ตาๆพาผมไปอุดรด้วยนะครับ ผมอยากไปดูรถไฟ ไปเล่นน้ำสงกรานต์ และเห็นรถยนต์เยอะมาก ผมเห็นรถไฟยาวและใหญ่มาก ตั้งแต่เกิดมาผมไม่เคยไปเมืองอุดรสักที ดีใจครับที่ตาพาเขาไปชมเมือง

น.ส.พันธ์ทิพย์ ชมศรีอวน อายุ 27 ปี แม่ของน้องม่อน บอกว่า ตนเองมีลูก 2 คนอีกคนเป็นผู้หญิง สามีอีกคนเอาไปเลี้ยง ส่วนน้องม่อนอยู่กับตาสมควร ส่วนตนเองก็ไปอยู่บ้านสามีที่อ.เพ็ญ นานๆทีจะมาเยี่ยมลูกชายสักครั้ง อย่างวันนี้ก็มาเยี่ยมลูกพอดี ที่ไม่ได้เอาลูกชายไปอยู่ด้วย เพราะมีสามีใหม่และต้องไปทำงานหลายๆ ที่จึงให้น้องม่อนลูกชายอยู่กับตาสมควร คิดถึงก็มาเยี่ยม

ผู้สื่อข่าวถามว่า คุณตาทำอาชีพอะไร ตาสมควรก็บอกว่า ปกติจะรับจ้างทั่วไป ใครจ้างให้ทำอะไรก็ทำหมด ได้ครั้งละ 100-200 บาท เอาเงินมาซื้อข้าวกัน ซื้อขนมให้หลาน แต่งานหลักคือจะไปงมหอยขาย ได้ครั้งละ 4-5 กก.และน้องม่อนจะชอบงมหอยมาก

จังหวะเดียวกันที่ตาสมควรจะไปงมหอยไปขาย ตาและน้องม่อนจึงซ้อนรถจยย.แม่น้องม่อนที่มาเยี่ยมวันนี้ไปที่ฝายน้ำล้นบ้านนาทม พากันงมหอยเชอร์รี่ หอยเกษตรได้จำนวนหนึ่ง และจะเอาไปขายเพื่อหาเงินเอาไว้ใช้แต่ละวัน นับเป็นเรื่องราวสู้ชีวิตของตาและหลานชายชาว อ.ทุ่งฝน จ.อุดรธานี ดูแล้วหัวใจฟู

ขณะที่นางคำบด ตรีวิเศษ อายุ 63 ปีชาวบ้าน บ้านโนนสมบูรณ์ บอกว่า ชีวิตของตาสมควรน่าสงสารจริงๆ แล้วหลานชายคือน้องม่อนเป็นลูกของลูกสาวติดภรรยามา แต่ตาสมควรก็ยังเลี้ยง ส่วนแม่ของนายม่อนไม่ค่อยอยู่บ้าน ทิ้งลูกให้ตาสมควรเลี้ยงเอาไว้ อยู่บ้านหลังเก่าๆ ชาวบ้านในหมู่บ้านทุกคนสงสารจับใจ ใครมีอะไรก็เอาไปให้ ทั้งกับข้าว เสื้อผ้า หากวันไหนไม่มีข้าวกิน สองคนก็จะพากันขอข้าววัดกิน แม้กระทั่งเสื้อผ้าบางวันหลานชายมาโรงเรียนไม่มีแม้แต่เสื้อผ้าจะใส่ ชาวบ้านต้องพากันเอาไปให้

'ตาสมควรเขาเป็นคนอุดร ได้ภรรยาคนบ้านนี้คือนางคำมวน ภรรยาเลยพามาอยู่ที่หมู่บ้านแห่งนี้ แต่พอภรรยาเสียชีวิตก็ไม่มีที่ไป ลูกชายติดเมียก็เคยมาไล่ตาสมควรออกจากบ้านไปแล้วครั้งหนึ่ง นี่ก็เพิ่งกลับมา แกเป็นคนรักหลาน เลี้ยงน้องม่อนมาตั้งแต่เกิด ส่วนแม่ไม่ค่อยสนใจลูกเท่าไหร่ พอไข่เอาไว้แล้วก็ไปหาผัว เห็นว่ามีผัวหลายคนแล้ว บอกตรงๆ ชีวิตตาสมควรและน้องม่อนน่าสงสารจริงๆ'