ประสบการณ์สอน! "หมอต้วง" แนะยุทธวิธีลุยน้ำท่วม ทิ้งถนนใช้คลอง โหลด Google Map ก่อนออกเรือช่วยน้ำท่วม

ผู้ใช้เฟซบุ๊ก Kornprom Saengaram ของ หมอต้วง กรพรหม แสงอร่าม ได้แชร์ประสบการณ์ที่มีประโยชน์และมีข้อเสนอแนะที่สำคัญมากสำหรับการออกเรือช่วยเหลือผู้ประสบภัยน้ำท่วม ระบุว่า 

" ผมโทรหาพี่นิ (ภรรยาจ่าเพียร) ถามแกไปว่าพี่ปลอดภัยดีมั้ยครับ

ถ้าเสียงปลายสายตอบว่าไม่ ผมลงไปหาดใหญ่ละคืนนี้

แชร์ประสบการณ์การออกเรือช่วยเหลืออุทกภัย

เผื่อเป็นประโยชน์กับทีมช่วยเหลือจิตอาสากู้ภัยต่างๆนะครับ

1.เส้นทางที่จะเข้าถึงจุดช่วยเหลือ ใช้คลอง/แม่น้ำธรรมชาติเป็นหลัก แล้วค่อยตัดเข้าจุดช่วยเหลือตรงที่ใกล้ที่สุด ไม่แนะนำให้ใช้เส้นทางตามถนนหรือซอยเพราะสิ่งกีดขวางเยอะมากๆ เช่น เกาะกลางถนน แท่งปูนกั้นที่จอดรถ ซากมอไซค์ที่จม โดนใบพัดฟันเข้าไปใบพัดบิ่น งานเข้าอีก และถ้าเราเข้าไปตามถนน ตรอก ซอก ซอย คลื่นจากเรือเราจะยิ่งทำความเสียหายให้กับบ้านที่อยู่สองฝั่ง

ให้โหลด google map เก็บไว้ใน cache ในมือถือก่อนเพราะสัญญานมือถืออาจจะไม่มี แล้วดูแผนที่เอาจาก มือถือที่โหลดเก็บไว้ ว่ามีคลองตรงไหนบ้าง ตัดเข้าตรงไหนได้บ้าง

2.เตรียมมีดคมๆ และตะขอ เอาไว้ตัดเศษเชือก ถุงพลาสติก ขยะสิ่งสกปรก แห ที่จะลอยมาติดใบพัดเรือ เรือที่เหมาะสมคือเรือท้องแบนหรือเรือยาง ขนาด 4-5 เมตร ติดเครื่องสัก 15-30 แรง เพราะว่าคล่องตัวและเมื่อติดสิ่งกีดขวางสามารถยกข้ามได้ เจตสกีก็พอได้ แต่จะเหมาะกับพื้นที่น้ำแรงๆ และมักจะมีปัญหาเศษขยะติดท่อปั๊มใบพัดซึ่งเอาออกยากมากๆ และบรรทุกอะไรไม่ได้มาก รวมถึงยกข้ามอะไรก็ไม่ไหวเพราะว่าหนัก เมื่อเจอช่วงน้ำตื้นต้องย้อนกลับไปอ้อมเพียงอย่างเดียว

3.น้ำมันสำรองเผื่อไปเยอะๆ เพราะขาไปและขากลับอาจไม่ได้กลับทางเดิมอาจต้องอ้อม หรือ อาจเจออะไรที่ไม่คาดมาก่อน เช่น ต้องช่วยลากเรือลำอื่นออกมาหรือแบ่งน้ำมันให้เค้า

4.เชือกลากเรือ ไฟฉาย ถุงพลาสติกกันน้ำใส่มือถือ powerbank มีด น้ำมันสำรอง พาย ใบจักรสำรอง ที่สูบน้ำหรือที่วิดน้ำออกจากเรือ สูบลม (มือ) ชุดปะเรือฉุกเฉิน ถ้าเครื่องสองจังหวะอย่าลืมออโต้ลูป และที่สำคัญคือชูชีพ ติดไปเผื่อสักตัวสองตัวก็ดี ที่เหลือก็น้ำดื่ม อาหาร

5. ตำแหน่งที่เข้าช่วยเหลือ ผมจะเลือกที่ไกลๆ ที่เดินทางลำบาก เพราะส่วนใหญ่ ทางสัญจรหลักๆมักมีกู้ภัย ทีมช่วยเหลือเอาอาหารไปแจก ลำเลียงคนป่วย แทบทุกวันจะมีเรือผ่านอยู่เเล้ว

สมัยปี 54 แจกข้าวไป พันกว่าห่อ มีวันนึงเอาข้าวกล่อง 300 ห่อไปแจกในชุมชนแอนเนกซ์ ชาวบ้านบอกว่าสามวันแล้วเพิ่งจะมีเรือมาลำนี้แหละ ถามว่า ให้ประสานศูนย์บรรเทาฯก่อนเข้าพื้นที่ดีมั้ย ก็ดี แต่เอาเข้าจริงเวลานั้นมันมั่วมากๆ ช่วยตรงไหนได้ช่วยตรงนั้นก่อน ง่ายๆคือ ตรงไหนเค้าไม่ค่อยเข้าไปกัน เราเข้าไป ได้ประโยชน์แน่นอน

6.จะมีคนขอความช่วยเหลือโบกเรือเยอะมากๆ ขอ ออกมาทำโน่นนี่ ถ้าไม่เจ็บไม่ตายจริงๆ ไม่ต้องรับ เพราะไม่งั้นเราจะรับไม่หวาดไม่ไหว

7.ระวังเรื่องไฟรั่วไฟดูด เรืออลูมิเนียมเสียเปรียบตรงนี้ ถ้าเป็นเรือยางดิงกี้จะดีกว่ามาก

8.น้ำแรงให้หลบ หาที่ผูกเรือไว้ก่อน สวนกันก็เบาๆเครื่องให้กันบ้าง ถ้อยที ถ้อยอาศัย

จริงๆถ้าไม่ติดต้องไปเมกาเพื่อเข้าซิมวันศุกร์นี้จะลงไปหาดใหญ่ละ

นี่กำลังดูว่าตั๋วเครื่องบินเลื่อนได้หรือเปล่า

ภาพประกอบคือ พี่หรั่ง กัปตันปรีชา หาญการสุจริตที่เคารพรักของน้องๆนักบินทุกคน ผู้ร่วมปฏิบัติการเกือบกินข้าวลิงด้วยกันมากับผมในซอยลึก ห้ากิโลจากถนนใหญ่ เพราะว่าวันนั้นมีผู้หวังดีช่วยโหลดของลงเรือ

แต่กลัวว่าไม่มีที่เพียงพอบรรทุกของ ท่านจึงหยิบถังน้ำมันสำรองลงจากเรือ แล้วเอาข้าวกล่องใส่มาแทน มารู้ตัวอีกที อยู่ในซอยลึก น้ำมันใกล้หมด ยังดี แจกข้าวกล่องไป 298 ห่อ เหลือไว้กินเองสองห่อ

ชาวบ้านบอกว่า มีน้ำมันแต่อยู่ในมอไซค์ที่จมน้ำในตึกแถวข้างๆที่เห็น ให้ดำน้ำลงไปงัดเอาน้ำมันได้เลย 555 จะดำอยู่แล้ว แกดันหากุญเเจเปิดเบาะไม่เจอ ตัดสินใจเสี่ยงเอาดาบหน้า ขับเรือออกมา ใกล้มืดแล้ว เจอเรือกู้ภัยขอแบ่งมาครึ่งลิตร ยังดีตอนนั้นใช้เครื่อง 2.5 แรง ออกมาได้จนถึงฐานปฏิบัติการ เป็นอันรอดจากการกินข้าวลิง นึกทีไรก็ขำกันทุกทีกะพี่หรั่ง
หวังว่า ปสก.ของผมจะเป็นประโยชน์บ้าง ไม่มากก็น้อย

อนุโมทนากับจิตอาสาทุกท่านนะครับ "