วันที่ 3 ธันวาคม 2568 สมาชิกผู้ใช้พันทิปรายหนึ่งได้ออกมาตั้งกระทู้หัวข้อ "ในวันที่จิตใจห่อเหี่ยวจากการทำงาน พี่ๆฮิลใจตัวเองยังไงคะ"

โดยสมาชิกรายนี้อธิบายว่า  สวัสดีค่ะ อายุ 26 ปี ทำงานที่ปัจจุบันมา 2 ปีกว่าแล้ว ตั้งใจทำงานเต็มที่สุดความสามารถ ไม่เคยเป็นภาระให้ใคร แต่รู้สึกเหนื่อยจากการที่บางวันต้องมาเดาอารมณ์จากคนรอบข้าง เราควรจัดการตัวเองยังไงดีคะ บางวันกลับห้องมามีน้ำตาซึมเหมือนกันนะคะ รู้สึกว่าตัวเองไม่เข้มแข็งเลย

หลังจากกระทู้นี้ถูกเผยแพร่ ก็มีชาวเน็ตต่างเข้ามาให้คำแนะนำจำนวนมาก อาธิเช่น กลับถึงบ้านหรือถึงห้องเลิกคิดถึงเรื่องที่ทำงานครับ อาบน้ำ ฟังเพลง อ่านหนังสือ  โทรคุยกับคนที่บ้าน แล้วนอน , ปล่อยใจตัวเองออกจากความคาดหวังครับ อะไรที่ทำได้ เท่าได้เท่าไร ก็เอาเท่านั้น ทำให้ดีที่สุดที่เราทำได้ ทุกอย่างในโลก เราไม่สามารถให้เป็นดังใจได้ ลองเอาไปคิด การฝึกทำใจเอาว่า โลกเป็นแบบนี้ ไม่มีอะไรได้ดั่งใจหรอก ทุกอย่างมีเหตุบังคับให้เป็นไป มันก็เป็นของมันอย่างนี้ เท่าได้เท่าไรก็เท่านั้น , 

อย่าเก็บเอาคำของคนรอบข้างมาใส่ใจจนเกินไปค่ะ เพราะบางทีการที่เราแคร์หรืออ่อนไหวกับคำพูดคนอื่นมากจนเกินไปก็อาจจะทำให้เราเกิดอาการเครียดได้ค่ะ ควรปล่อยวาง เลิกงานคือทุกอย่างจบ อย่าเอาความเครียดจากที่ทำงานกลับมาบ้านด้วยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ , เป็นกำลังใจให้นะคะ เข้าใจโลกการทำงานมันเหนื่อย ตัวงานไม่เท่าไหร่ เหนื่อยกับคนนี่แหละ อย่างน้อยพยายามทำหน้าที่ตัวเองให้สมบูรณ์ที่สุด แล้วพยายามไม่ไปจับหรือยุ่งกับอารมณ์ ความปสด.ของคนอื่น ,อยู่ให้เป็น เย็นให้พอ รอกลับบ้าน ท่องไว้ , ออกกำลังกายครับ ดึงสติ และสมาธิไปอยู่ตรงนั้นแทน , ออกไปทำงานหาเงินได้ คือเก่งมากแล้ว ชีวิตงานก็แบบนี้แหละ งานไม่ยากเท่ากับเรื่องของคน , กินของอร่อย อาบน้ำ แล้วเปิดแอร์เย็นๆ นอนฟังเพลง