ซุบซิบกทม.

ข้อมูลหลักฐานเกี่ยวกับการนำเงินวัดไปใช้อย่างฟุ่มเฟือยพร้อมด้วยเปย์เด็กสาวของอดีตเจ้าอาวาสวัดไร่ขิง(ทิดแย้ม) และคนใกล้ชิดที่ถูกถอดจีวรหุ้มกายแล้วนั้น  วันนี้ๆดูเหมือนมีอะไรต่อมิอะไรจะถูกเปิดเผยออกมาอย่างน่าศึกษาภาพรวมของการครองตนครองจีวรการมีอำนาจของพระระดับสูงที่เชื่อว่าเหตุทุศีลเช่นนี้ยังคงมีอยู่อีกหลายวัดดังที่เป็นเหมือน“ทิดแย้ม” เพียงแต่ไม่ปะทุออกมาให้สังคมแลเห็นเท่านั้นเอง...ถ้าจะถามว่าเรื่องดังกล่าวที่ผู้คนวิพากษ์วิจารณ์ รวมทั้งสื่อทุกแขนงนำเสนอ จะส่งผลให้เกิดกระทบกระเทือนเสียหายกับพระพุทธศาสนาหรือไม่ คำตอบที่ดูเหมือนผู้คนต่างพร้อมใจกันพูด คือ เรื่องนี้ประเด็นนี้ไม่ทำให้ศาสนาเสียหายใดๆเลย ตรงกันข้ามกลับทำให้ศาสนามีภูมิมีเกราะคุ้มกันเพิ่มขึ้น เพราะอย่างน้อยๆการที่ผู้คนในสังคมเฝ้ามองโดยไม่นิ่งเฉยเหมือนเมื่อก่อน เพราะเกรงจะเป็นบาปเป็นกรรมหากล่วงเกินพระ ก็จะทำให้พระสงฆ์ระวังตัวไม่ประมาทกับสิ่งยั่วยุดังกล่าว  ...ที่สำคัญการตื่นตัวของประชาชนก็อาจทำให้พระบวชใหม่ หรือบวชมานานแล้วแต่ใจยังมีกิเลสพิศมัยเรื่องลาภยศตำแหน่งอยู่ได้คิดนึกว่า สถานการณ์ปัจจุบันผู้คนหรือฆราวาสเขาเฝ้ามองตลอดหลายวิธีจับฟาวส์ อันถือเป็นการเตือนทางอ้อมให้พระภิกษุเดินตามครรลองที่พระพุทธองค์ท่านทรงบัญญัติไว้ว่า “ทรัพย์สินลาภยศทางธรรม คือ การปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ” ดังนั้นการเป็นพระเพียงแค่เอาจีวรมาปิดกาย อย่างเดียวคงไม่ได้ไม่พอ ยิ่งสังคมปัจจุบันเป็นสังคมบูชาเงิน สังคมแห่งการวิ่งเต้น สังคมแห่งมายา หลอกลวง อิงผลประโยชน์ทุกรูปแบบ ยิ่งต้องระวัง ขณะเดียวกันถ้าเป็นพระแล้วชอบคลุกคลีกับ“อีกสตรีเพศ ”หรือแอบอุ้มฟักติดต่อกันอย่างลับๆแบบทุศีล ลักษณะอย่างนี้ก็ไม่ควรเป็นพระ และเชื่อแน่ว่าวันนี้ยังมีพระอีกหลายรูปหลายวัดที่ยังอีแอบกระทำการแบบ“ทิดแย้ม”...หลังจากพฤติกรรม“ทิดแย้ม”ถูกเปิดเผย จนวงการสงฆ์สะดุ้งก็มีเสียงเรียกร้องจากชาวพุทธน้อยใหญ่ดังก้องไปยังสำนักพุทธศาสนาให้เร่งใช้มาตรการเด็ดขาดตรวจสอบจริงๆจังๆเสียที อย่ามีสภาพเป็นเสือกระดาษ เพราะวัดดังๆหลายวัดมีปัญหาทั้งเรื่องการแสวงหาประโยชน์อื้อไม่ละอายว่าเป็นเขตอภัยทาน  และเชื่อว่าหลายวัดมีสีกาใต้จีวรเป็นมาร...หลังเกิดโรค“ทิดแย้ม”ระบาด นายชูศักดิ ศิรินิล รัฐมนตรีประจำสำนักนายกฯผู้กำกับสำนักพุทธ ทนไม่ไหวบุกพบพูดคุยทันทีทันที เนื่องจากสิ่งที่เกิดขึ้นสะเทือนวงการสงฆ์อย่างมากทีเดียว...

ไผ่ฎำ