เมื่อวันที่ 20 เมษายน 2564 นายอัษฎางค์ ยมนาค นักประวัติศาสตร์ ได้โพสต์ข้อความลงบนเฟซบุ๊กส่วนตัว ระบุว่า กดดันศาล เพื่อช่วยคนที่ตั้งใจกระทำผิดซ้ำซาก ทำไม?

ถ้าคนติดคุกสามารถประท้วงศาลได้สำเร็จ จะกลายเป็นบรรทัดฐานให้นักโทษทุกคนในเมืองไทยทำตาม แล้วกฎหมายจะเหลือความศักดิ์สิทธิ์อยู่ได้อย่างไร

นักโทษไม่ได้ถูกคุกคามโดยศาลหรือกระบวนการยุติธรรม

แต่นักโทษคือผู้ที่คุกคามผู้อื่น

นักโทษคือผู้ที่กระทำผิดกฎหมาย

สิทธิในการขอประกันตัว เป็นสิทธิขั้นพื้นฐานของผู้ที่ศาลยังไม่ได้ตัดสินความผิด

แต่ผู้ที่ถูกกล่าวหาว่ากระทำผิด และศาลได้ให้โอกาสออกมาเพื่อหาหลักฐานไปต่อสู้คดีในศาล

แค่กลับกลายว่า เมื่อศาลปล่อยตัวแล้ว ยังกลับไปทำผิดในคดีเดิมซ้ำซาก ติดต่อหลายครั้ง ก็ย่อมแปลว่า ถ้าศาลยังคงปล่อยตัวออกไปซ้ำอีก เขาก็จะออกไปกระทำความผิดซ้ำเรื่องเดิมต่อไป

นี่คือเหตุผลที่เข้าใจได้ง่ายมากกว่าทำไม คนกลุ่มดังกล่าวถึงไม่ได้รับการอนุญาตให้ปล่อยตัว

ทั้งคนและพระควรจะเข้าใจประเด็นนี้ใช่ชัดเจน ก่อนออกมาเคลื่อนไหว กดดันศาล

ที่สำคัญการกดดันศาล คือความผิดทางกฎหมายอีกด้วย