“ฟุตบอลคือสิ่งเดียวที่ทำให้เด็กๆ หนีพ้นจากความจริงอันเจ็บปวดได้”

คำกล่าวที่สั่นสะเทือนหัวใจจากปากของ โทมิสลาฟ เบซิช โค้ชคนแรกของ ลูก้า โมดริช จอมทัพของโครเอเชีย กล่าวเอาไว้

โครแอต ยอดแข้งจากแดนสงคราม กับคำว่า “Small country, big dreams”….ชัดเจนในตัวของมันเองเป็นอย่างยิ่ง พวกเขาทำฝันในบอลโลกให้ทุกคนตื่นตะลึงทั้งการได้อันดับ 3 ในเวิลด์คัพ ฉบับน้ำหอม ปี 1998 และได้รองแชมป์โลก ในเวิลด์คัพ ฉบับหลังม่านเหล็ก 4 ปีที่แล้ว

เงื่อนไขของสิ่งรอบข้าง ไม่สามารถที่จะทำลาย หรือคิดจะทำร้ายจิตวิญญาณของมนุษย์จากโครแอต ด้วยเรื่องจิตใจอันกร้าวแกร่ง ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ อันนี้ โครเอเชีย ทุกคนทำได้น่าทึ่งมาก

นักบอลหลายคนเกิดและเติบโตบนพื้นที่ไฟสงคราม ซึ่งเป็นเรื่องราวของ “คนชาติเดียวกัน” ที่มีความละเอียดอ่อน เต็มไปด้วยความซับซ้อน ทั้งหมดนำมาซึ่งคำว่า “ความสิ้นหวัง”

คนเราเมื่อถึงจุดต่ำถึงขีดสุด หลายคนเลือกที่จะยอมแพ้ แต่หลายคนเช่นกันขอสู้ต่อเพื่อนำไปสู่ “ความอยู่รอด”

การปะทะกันระหว่างคนร่วมเผ่าพันธุ์เดียวกัน นั่นคือ เซิร์บ กับฝ่ายหนึ่งของโครแอต และกับฝ่ายหนึ่งของบอสเนีย อีกทางหนึ่งก็เป็นการสู้กันของพวกบอสนิก กับ โครแอต ในบอสเนีย แถมกลุ่มบอสนิกก็ทะเลาะกันเองในบอสเนีย

ช่วงทศวรรษที่ 90 เป็นสงครามร่วมเผ่าพันธุ์ เป็นสงครามของพี่น้อง และเป็นสงครามศาสนา

ลงท้าย 6 สาธารณรัฐของยูโกสลาเวีย ประกอบด้วย บอสเนีย-เฮอร์เซโกวีนา, สโลวีเนีย, โครเอเชีย, เซอร์เบีย, มอนเตเนโกร และมาซิโดเนีย แยกตัวออกมา รวมไปถึงมณฑลอิสระอย่างโคโซโว และวอยโวดีนา ซึ่งเป็นมณฑลปกครองตนเอง

ผลพวงจากสงครามแห่งเผ่าพันธุ์ ทำให้หนึ่งในยอดทีมจอมเทคนิค ต้องหายไปในแผนที่โลกฟุตบอล นั่นก็คือ ยูโกสลาเวีย ที่ปรากฏตัวอย่างน่าสนใจในบอลโลก 1990 ก่อนจะแพ้จุดโทษให้กับ อาร์เจนตินา ของ ดีเอโก้ มาราโดน่า

ในระหว่างมีการทำสงคราม แข้งสลาฟ ก็ยังอุตส่าห์ฝ่าฟันอุปสรรค สามารถด้วยการคว้าตั๋วไปเล่นฟุตบอลยูโร 1992 ที่คัดเลือกเพียง 7 ชาติไปเล่นรอบสุดท้ายที่สวีเดน

แต่พวกเขาโดนยึดสิทธิ์ก่อนเกมจะเริ่มขึ้นแค่สัปดาห์เดียว จนเป็นที่มาของเทพนิยายเดนส์ที่เหลือเชื่อ

เช่นเดียวกันกับชีวิตชาวสลาฟ ต้องเปลี่ยนไปแบบเหลือเชื่อสุดท้ายโลกได้เห็นพวกเขาในความสามารถในเชิงฟุตบอล จากประเทศที่แยกตัวออกมานั่นก็คือ โครเอเชีย ในศึกยูโร 1996

จนถึงปัจจุบัน โครแอต เป็นทีมเดียวที่ได้เนื้อได้น้ำจากฟุตบอลนับตั้งแต่การแยกดินแดน ลูก้า โมดริช จอมทัพของทีมคือนักเตะระดับโลก ในอดีตเขาเป็นคนไร้บ้านเพราะสงคราม กลายเป็นคนที่สูญเสียคนที่รักจากสงคราม กลายเป็นผู้อพยพได้ยินเสียงระเบิด ได้ยินเสียงปืน มากกว่าเสียงเพลง

สงครามไม่ได้เผาความรู้สึกที่ดีของ โมดริช เพียงคนเดียวเท่านั้นบรรดานักเตะในทีมโดนพิษของมันเล่นงานกันหลายต่อหลายคน

นักเตะซีเนียร์ในทีมต้องเจอแบบเดียวกัน ครอบครัวของ เดยันลอฟเรน หนีอยู่ที่มิวนิค ในเยอรมนี เพราะต้องหนีสงครามจาก เซนิก้าในยูโกสลาเวีย ซึ่งปัจจุบันเป็นพื้นที่ของ บอสเนีย เฮอร์เซโกวีนา ในตอนนั้น ลอฟเรน อายุแค่ 3 ขวบ ทำให้เขาเรียนรู้ภาษาเยอรมันก่อนจะกลับมาตั้งรกรากอีกทีที่ คาร์โลวัช ในโครเอเชีย ที่ห่างจากซาเกร็บไปทางตะวันตกเฉียงใต้ 50 กิโลเมตร

หรือ มาเตโอ โควาซิช กองกลางคนสำคัญ เกิดในเมืองลินช์ ประเทศออสเตรีย เขาเป็นคน บอสเนียน โครต์ แต่ต้องย้ายหนีจาก คอตอร์ วารอส ในบอสเนีย เพราะสงครามตั้งแต่เขายังไม่เกิด ก่อนที่จะกลับไปอยู่ที่ซาเกร็บ เมื่อตอนอายุ 13 ปี

สำคัญก็คือ สงครามไม่ได้ทำร้ายพื้นฐานการเล่นฟุตบอลของพวกเขาเลย โดยเฉพาะ ดินาโม ซาเกร็บ ทีมต้นตำรับของประเทศ ซึ่งมีนักฟุตบอลเข้าถึงนัดชิงฯบอลโลกครั้งก่อนถึง 12 คนด้วยกัน

เรื่องราวดุจเทพนิยายของโครเอเชีย จบลงด้วยตำแหน่งรองแชมป์โลกเมื่อ 4 ปีก่อน และทุกคนไม่ได้คาดหวังอะไรกับชุดที่มาแข่งขันปีนี้ ที่เกือบจะสอบไม่ติดด้วยซ้ำ

สุดท้ายพวกเขามีโอกาสเป็นอันดับ 3 ของโลก แต่ทีมที่สู้ด้วยความหวัง จะต้องเจอกับทีมที่สู้ด้วยความหวังเช่นกัน นั่นก็คือ โมร็อกโก

ทีมยอดนักสู้ขวัญใจแฟนบอลประจำ “กาตาร์ 2022” ในบอลโลกหนนี้ด้วยการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญ เมื่อตำแหน่งกุนซือมาอยู่ในมือของ วาลิด เรกรากุย ไม่ถึง 3 เดือนก่อนฟุตบอลโลก

เรกรากุย เกิดและเติบโตที่กอร์เบยล์-เอสซานเญส ชานเมืองทางตอนใต้ของกรุงปารีส ติดแม่น้ำแซน เล่นฟุตบอลในฝรั่งเศสกับทีมอย่าง อฌักซิโอ้, ตูลูส และดิฌง มีโฉบไปอยู่สเปนกับ ราซิ่ง ซานตานเดร์

“ผมต่อสู้กับสิ่งเหล่านี้มาหลายต่อหลายครั้ง ก่อนฟุตบอลโลกจะเริ่มต้นขึ้น เรามีปัญหามากมายที่เกิดขึ้นกับคำถามที่ว่า ทำไมผู้เล่นบางคนถึงไม่เล่นให้กับบ้านเกิดอย่างโมร็อกโก ก็ไม่เป็นไร เพราะทีมของเราชุดนี้มีหลายคนก็ไม่ได้เกิดที่นี่ แต่เราแสดงให้โลกได้เห็นว่าทุกคนเป็นชาวโมร็อกโก พวกเขามาเล่นทีมชาติและพร้อมสู้ตาย”

“ผมเกิดในฝรั่งเศส แต่ไม่มีใครเอาหัวใจผม สายเลือดของผมไปได้ทีมของผมทุ่มเท 100% บางคนเกิดในเยอรมนี, สเปน, อิตาลี, เนเธอร์แลนด์หรือแม้แต่ฝรั่งเศส ทุกประเทศล้วนมีวัฒนธรรมของฟุตบอลที่แตกต่างกันแต่เรามาที่นี่เพื่อต่อสู้ให้กับชาติของเรา เราคือโมร็อกโก”

“ราชสีห์แห่งแอตลาส” ที่มาบอลโลกครั้งนี้ มีนักเตะ 14 จาก 26 ราย ที่ไม่ได้เกิดในโมร็อกโก

เกิดในเบลเยียม : 4 ราย (อิลิอัส แชร์, บีลัล เอล คานนุส,เซลิม อมัลลาห์ และอนาสส์ ซารูรี่)

เกิดในเนเธอร์แลนด์ : 4 ราย (นุสแซร์ มาซราอุย, โซฟียาน อัมราบัต, ฮาคิม ซีเย็ค และซากาเรีย อาบูคาล)

เกิดในสเปน : 2 ราย (อาชราฟ ฮาคิมี่ และมูเนียร์ โมฮามาดี้)

เกิดในฝรั่งเศส : 2 ราย (โรแม็ง ซาอิสส์ และโซฟียาน บูฟาล)

เกิดในแคนาดา : 1 ราย (ยาซีน โบโน่) และเกิดในอิตาลี : 1 ราย (วาลิด เช็ดดิร่า)

หลายคนมีเส้นทางที่ต่างกันออกไป แต่สุดท้ายพวกเขาเลือกที่จะเล่นให้แผ่นดินแม่ ยกตัวอย่างนักเตะกำลังหลักในครั้งนี้

ยาซีน โบโน่ : พ่อแม่เชื้อสาย โมร็อกโก แต่ไปเกิดที่ มอนทรีอัลในประเทศแคนาดา ก่อนจะย้ายกลับมา คาซาบลังก้า ตอนอายุ 3 ขวบและเริ่มต้นเล่นฟุตบอลที่นั่น มีจานลุยจิ บุฟฟ่อน และเอ็ดวินฟาน เดอร์ ซาร์ เป็นไอดอล ปัจจุบันเล่นอยู่ที่ เซบีญ่า ในสเปน

อาชราฟ ฮาคิมี่ : ยอดแบ๊กแห่งเปแอสเช พ่อแม่อพยพแบบถูกกฎหมายมาอยู่ในสเปน เกิดและเติบโตที่เมืองหลวงอย่าง มาดริด แม่ทำงานหนักเป็นแบบบ้านทำความสะอาด ส่วนพ่อทำอาชีพค้าขายตามถนน ด้วยพรสรรค์ที่ยอดเยี่ยมถูกทาบทามให้ไปเล่นทีมชาติสเปน แต่เขาเลือกปฏิเสธเพราะหัวใจของเขาคือ โมร็อกโก แบบ 100%

นูสแซร์ มาซราอุย : เกิดที่ ไลเดอร์ดอร์ป ประเทศเนเธอร์แลนด์ ไม่เคยเล่นฟุตบอลในโมร็อกโก เติบโตจากอคาเดมี่ของ อาแจ๊กซ์ อัมสเตอร์ดัม เล่นทีมชาติโมร็อกโก ยู 20 ก่อนจะติดชุดใหญ่เมื่อปี 2018

โรแม็ง ซาอิสส์ (กัปตันทีม) : พ่อโมร็อกโก แม่ฝรั่งเศส เกิดที่บอร์ก เดอ แพค ประเทศฝรั่งเศส ไม่เคยเล่นฟุตบอลกับสโมสรในโมร็อกโก โด่งดังขีดสุดกับการไปค้าแข้งในพรีเมียร์ลีก อังกฤษ กับ วูล์ฟแฮมป์ตัน

โซฟียาน อัมราบัต : พ่อแม่โมร็อกโก ไปเกิดและเติบโตที่อัมสเตอร์ดัม ประเทศเนเธอร์แลนด์ มีพี่น้องคือ นอร์ดิน อัมราบัตปีกที่เคยมาเล่นในพรีเมียร์ลีก อังกฤษ กับ วัตฟอร์ด ในตอนเป็นเยาวชนเล่นให้กับทีมชาติเนเธอร์แลนด์ รุ่นอายุไม่เกิน 15 ปีหลังจากนั้นหันไปรับใช้ทีมชาติโมร็อกโกตั้งแต่ ยู 17-ยู 23 ก่อนจะติดชุดใหญ่ เมื่อปี 2017 ต้นสังกัดปัจจุบันคือ ฟิออเรนติน่า

ฮาคิม ซีเย็ค : พ่อแม่โมร็อกโกเกิดที่ เทศบาลเมืองดรอนเต็นในจังหวัดเฟลโฟลันด์ ตั้งอยู่ในกลางประเทศเนเธอร์แลนด์ เล่นให้ทัพ“อัศวินสีส้ม” ในทีมเยาวชนชุดยู 20-ยู 23 ก่อนจะโยกมารับใช้โมร็อกโก เมื่อปี 2015 และเล่นฟุตบอลอาชีพกับ ฮีเรนวีน,ทเวนเต้ และอาแจ๊กซ์ ปัจจุบันอยู่กับ เชลซี ซึ่งตัวเขาไม่ได้เล่นรอบคัดเลือกเพราะทะเลาะกับกุนซือคนเดิม ก่อนจะคืนทีมอีกครั้งในยุค เรกรากุย  

โซฟียาน บูฟาล : ลูกครึ่งฝรั่งเศส-โมร็อกโก เกิดที่กรุงปารีสเล่นในฝรั่งเศสมาตลอด แต่ไม่เคยถูกเรียกติดทีมชาติ เขาเลือกเล่นให้กับ โมร็อกโก เมื่อปี 2016 หลังแจ้งเกิดกับลีลล์ และย้ายไปอยู่กับ เซาธ์แธมป์ตัน ในพรีเมียร์ลีก อังกฤษ.....

เส้นทางแต่ละคนกว่าจะบรรจบกันถือว่า เหลือเชื่อ ก่อนจะสร้างความเหลือเชื่อและตื่นตะลึงให้กับแฟนฟุตบอล พร้อมกับเป็นที่รู้จักไปยังวงกว้าง

นี่คือศึกแห่งสองม้ามืดประจำรายการนี้ และเหมาะสมทุกประการที่จะได้รับทุกๆ คำชมจากทั่วทั้งโลก ที่เป็นรองหลายต่อหลายทีม แต่มาถึงจุดนี้ได้

จุดที่มีโอกาสเป็นที่ 3 ของโลก และแน่นอนที่สุดว่า เป็นจุดที่ไม่มีใครอยากแพ้อีก

บี แหลมสิงห์