เรื่องนี้เป็นเรื่องเล่าที่เกิดขึ้นจริงของคุณโมจิ จากนนทบุรี เกิดขึ้นสดๆร้อนๆเมื่อปลายเดือนมกราคม 2564 ที่ผ่านมา 

คุณโมจิ เล่าว่า จุดเริ่มต้นของเรื่องนี้ มาจากความฝันเมื่อประมาณปลายเดือนมกราคม เธอฝันเห็นเด็กกุมารดำหัวจุก ตัวตุ้ยนุ้ย มาวิ่งเล่นใต้ถุนบ้าน พร้อมทำหน้ายิ้มแป้นแล้นใส่ และในฝันก็ยังเห็นผู้ชายชุดดำยืนหันหลังอยู่ข้างๆด้วย

หลังจากตื่นขึ้นมาก็ไม่ได้เอะใจอะไร นึกว่าแค่ความฝันทั่วๆไป จนหลายวันผ่านมา อยู่ๆคุณโมจินึกได้เลยเล่าให้คุณพ่อฟัง ซึ่งคุณพ่อเมื่อได้ฟังที่ลูกสาวเล่าจบแล้ว ก็ยิ้มและบอกว่า 'สงสัยเป็นน้องไปเล่นด้วยล่ะมั้ง' เพราะพ่อบังเอิญเจอกุมารตกอยู่ข้างถนน ก็เลยอยากเก็บมาไว้ที่บ้าน ซึ่งตัวพ่อเองก็ไม่ได้บอกใคร ก็มาวางไว้ข้างหิ้งพระบนบ้าน

โดยคุณโมจิก็บอกพ่อไปว่า 'ไปเก็บมาทำไม เอาไปไว้วัดเถอะ' ซึ่งคุณพ่อของเธอก็ไม่ยอม ดึงดันบอกว่าจะเก็บไว้ 'บอกไม่เป็นไรหรอก เก็บไว้อย่างนั้นแหละ ให้ช่วยมาทำมาหากิน'  ตั้งแต่นั้นมาก็เป็นจุดเริ่มต้นของเหตุการณ์ 'นอนไม่หลับทุกคืนวันพระ'

จนเวลาผ่านไปถึงต้นเดือนกุมภาพันธ์ คืนนั้นคุณโมจิ เล่าว่า นอนไม่หลับกว่าจะได้นอนอีกทีก็เกือบเช้า แต่พอตื่นมาก็ไม่ได้คิดอะไร ไปทำงานใช้ชีวิตปกติ จนเวลาล่วงเลยผ่านไปถึงวันพระอีกรอบ ครั้งนี้คุณโมจิก็นอนไม่หลับอีก จึงเปิดไฟหยิบมือถือมาเล่น บังเอิญสายตามองไปเห็นปฎิทินบนผนังบ้าน เขียนตัวแดงไว้ว่า 'วันพระ' วินาทีนั้นคุณโมจิรู้สึกแปลกๆ ก็เลยมองย้อนไปดูปฏิทินวันที่นอนไม่หลับ ปรากฎว่า เป็นวันพระเหมือนกันอีก ซึ่งคืนนั้นกว่าจะนอนได้ก็เกือบเช้าอีกตามเคย

ต่อมาหลังจากคืนนั้น ก็เกิดเหตุการณ์แบบเดิมอีก คุณโมจิจำได้อย่างชัดเจนเลยว่า เป็นคืนวันโกณ ก่อนถึงวันพระครั้งที่3 ของเดือนกุมภาพันธ์ เป็นอีกคืนที่คุณโมจิก็นอนไม่หลับอีก แม้ว่าจะกินยาคลายเครียดไป 2 เม็ด ก็ไม่ช่วยอะไร จนเวลาล่วงเลยไปถึงตี 3 คุณโมจิต้องไปขอนอนกับพ่อแม่ แต่นอนยังไงก็นอนไม่หลับอีก จนถึงตี5 ก็เลยชวนคุณแม่ไปใส่บาตร

เวลา6โมงเช้าของเช้าวันนั้น ซึ่งเป็นวันพระพอดี คุณโมจิพาคุณแม่ขับรถไปรอใส่บาตรหลวงตาที่หน้าเซเว่นฯปากซอย แต่รอเท่าไรหลวงตาก็ไม่มา จนถึงเวลาเกือบ7โมงครึ่ง คุณโมจิจึงตัดสินใจชวนคุณแม่ขับรถไปที่วัดแถวบ้านเพื่อไปใส่บาตรให้พระถึงวัด

เมื่อถึงวัดแล้ว ก็เจอท่านเจ้าอาวาสวัด ที่ครอบครัวคุณโมจิเคารพนับถืออยู่วัดพอดี เด็กวัดบอกว่าพระรูปอื่นมีชาวบ้านนิมนต์ไปงานบุญหมด จะเหลือก็แต่หลวงพ่ออยู่ท่านเดียว หลังจากใส่บาตรให้หลวงพ่อแล้ว คุณโมจิก็เลยเล่าให้หลวงพ่อฟังเรื่องนอนไม่หลับทุกวันพระ ซึ่งหลวงพ่อบอกว่า 'เดี๋ยวจะช่วยค่อยมาใหม่ตอนสาย' คุณแม่และคุณโมจิจึงกลับบ้านไปก่อน ระหว่างทางคุณแม่ได้บอกให้หยิบกุมารที่พ่อเก็บมาเอาไปให้หลวงพ่อดูด้วย 

พอถึงเวลาสาย คุณโมจิก็ไปที่วัดและนำกุมารไปด้วย เล่าเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้หลวงพ่อฟัง หลวงพ่อจึงตรวจดูกุมารนั้นและบอกว่า ให้นำกุมารไว้ที่วัดจะดีกว่า เพราะไม่ได้เลี้ยงบูชาและได้มาอย่างถูกต้อง หลวงพ่อบอกว่า คุณโมจิเป็นคนดวงอ่อน ช่วงนี้ดวงตกด้วย จึงทำพิธีบังสกุลสะเดาะเคราะห์ต่อดวงชะตาให้คุณโมจิ 

พอถึงวันพระสุดท้ายของเดือนกุมภาพันธ์ ซึ่งเป็นวันพระใหญ่ คุณโมจิจำได้แม่นเลยว่าตรงวันศุกร์ ที่ 26 กุมภาพันธ์ เป็นวันมาฆบูชา คุณโมจิและครอบครัวจึงได้ไปทำบุญที่วัด และคืนนั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นนอนหลับปกติ ซึ่งคุณโมจิ เล่าอีกว่า ตั้งแต่เกิดเหตุการณ์ครั้งนั้น ตนเองก็เลยยึดปฎิบัติสวดมนต์ก่อนนอนทุกวันพระมาตลอดจนถึงปัจจุบัน