"... เครื่องกลั่นกรองของธรรม เพื่อให้ใสสะอาดจากโลกนั้น นอกเหนือไปจาก "ศีล สมาธิ ปัญญา" แล้วไม่มี "ศีล" จัดเป็นเครื่องมือสำหรับกลั่นกรองคนออกจากสัญชาตญาณของสัตว์ทั่วไปได้ดีที่สุด เพระว่าสัญชาตญาณของมนุษย์ สัตว์ทั้งหลาย ที่เกิดมาในโลกนี้ ย่อมมีความเห็นแก่ตัวเป็นมูลฐาน แล้วก็ "อิจฉา ริษยา ฆ่าฟัน บั่นทอนกำลังของผู้อื่น" เพื่อจะยื้อแย่ง หยิบฉวย เอาเนื้อหนังแลทรัพย์สิ่งของของคนอื่นมาเป็นของตัว ไม่คิดถึงความชั่วช้าสามานย์ในการกระทำอันเป็นบาปกรรมนั้นเลย

"ศีล" ถึงแม้ว่าจะเป็นเครื่องกลั่นกรองอย่างหยาบ ก็ยังได้ชื่อว่าละบาปทางกายและวาจา ซึ่งปรากฏออกมาแก่สายตาของสามัญชนทั่วไป

"ศีลห้าข้อนี้" อยู่มีอยู่ในบุคคลใด ในหมู่มนุษย์ชุมชนใด หรือประเทศบ้านเมืองใด ถึงแม้เขาเหล่านั้นจะไม่รู้ว่าเป็นศีลห้า แต่เขาปฏิบัติตามก็ได้ชื่อว่าเขามีศีลอยู่แล้วและจะยังเขาเหล่านั้นให้อยู่เป็นสุขตามอัตภาพของตน "เรารักษาศีลเพื่อความบริสุทธิ์สะอาดของกาย วาจาและใจ" รักษาได้นานเท่าไร มากเท่าไร ยิ่งสะอาดมาเท่านั้น รักษาจนตลอดชีวิตได้ยิ่งดีใหญ่ เราจะได้ละความชั่วได้ในชาตินี้ไปเสียที .. "

.............................

โอวาทธรรม หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี วัดหินหมากเป้ง อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย ขอบคุณลานธรรมจักร