เรื่องเล่าขนหัวลุกตอนนี้ เป็นเรื่องราวของคุณน้ำอ้อย จากจังหวัดเชียงใหม่ 

ย้อนกลับไปสมัยตอนเรียนชั้นประถมศึกษาที่ปี 6 คุณน้ำอ้อย เรียนอยู่โรงเรียนเล็กๆ ในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ตำบลแม่นะ อำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งบ้านของคุณน้ำอ้อย ก็อยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนมากนัก ซึ่งเหตุการณ์หลอนที่คุณน้ำอ้อยประสบพบเจอ ก็เกิดขึ้นที่โรงเรียนแห่งนี้ 

เรื่องมีอยู่ว่า หลังจากมีการก่อสร้างอาคารเรียนใหม่เสร็จเรียบร้อยแล้ว วันหนึ่งในช่วงพักกลางวัน คุณน้ำอ้อยและเพื่อนๆก็วิ่งเล่นกันกลางสนามตามปกติ หลังหมดเวลาพักก็ใกล้เวลาเข้าเรียนคาบบ่าย คุณน้ำอ้อยกับเพื่อนๆ ก็พากันกลับเข้าห้องไปนั่งรอคุณครูมาสอน

แต่ในระหว่างนั้น เพื่อนผู้ชายชื่อว่า 'ประภาส' อยู่ๆก็มีอาการแปลกๆ เป็นลมล้มฟุบไปบนโต๊ะเรียน เพื่อนๆก็ตกใจรีบเข้ามารุมล้อมช่วยกันเขย่าตัวเรียกประภาส เพราะสงสัยว่าอยู่ๆเป็นอะไร จะแกล้งอำกันหรือเปล่า เพราะก่อนหน้านี้ก็วิ่งเล่นกันปกติ จนคุณครูเข้ามาเห็นพอดี เพื่อนๆก็เลยบอกคุณครูว่า อยู่ๆประภาสเป็นอะไรไม่รู้ 

จังหวะนั้นเด็กชายประภาส ก็ลุกขึ้นมา มองทุกคนตาขวาง ลักษณะผิดแปลกไปจากเดิม พอเห็นท่าอาการไม่ค่อยจะดี คุณครูจึงไปตามคุณครูท่านอื่นให้มาช่วยกันดูเด็กนักเรียน จนรู้ว่าเด็กนักเรียนน่าจะโดนผีเข้า ทางผอ.โรงเรียนจึงให้ไปตามคุณแม่ของเด็กชายประภาสและหมอประจำหมู่บ้านมาด้วย คุณน้ำอ้อยบอกว่า หมอประจำหมู่บ้านที่รักษาคนนั้น ก็รั้งตำแหน่งเป็นหมอผีอีกด้วย 

เมื่อคุณแม่ของเด็กชายประภาสมาถึงที่โรงเรียน ก็ร้อนรนรีบเดินไปหาลูก แม่ก็ถามว่า ประภาสลูกเป็นอะไร จำแม่ได้มั้ยลูก ซึ่งประภาสก็ตอบว่ารู้จัก และเรียกแม่ตัวเองตัวว่า 'เขียว' เฉยๆ 

หมอประจำหมู่บ้านจึงได้สอบถามว่าเป็นใคร ทำไมถึงเข้ามาแฝงร่างเด็กชายคนนี้ จนได้ความว่า เป็นวิญญาณตายโหงของผู้รับเหมาก่อสร้าง ที่เคยมาสร้างอาคารเรียนที่โรงเรียนแห่งนี้ แล้วประสบอุบัติเหตุขี่มอเตอร์ไซค์พลิกคว่ำจนเสียชีวิต และที่เข้ามาสิงร่างเด็กน้อยคนนี้ เพราะอยากได้บุญ ตั้งแต่ตายไป ไม่มีใครทำบุญให้เลย อยากได้บุญมากๆ 

จากนั้นหมอประจำหมู่บ้านก็พูดคุยกับวิญญาณตนนั้นสักพัก ก็รับปากบอกว่าจะทำบุญไปให้ ขอให้รีบออกจากร่างของเด็กชายคนนี้ หลังจากหมอทำพิธีพูดคุยสักพัก เพื่อนคุณน้ำอ้อยก็กลับมาเป็นปกติ

ทั้งนี้คุณน้ำอ้อย เล่าว่า รายละเอียดที่หมอผีและคุณแม่ของเพื่อนตน พูดคุยกับดวงวิญญาณนั้น ก็จำได้คร่าวๆเพียงเท่านี้ เพราะเหตุการณ์ดังกล่าวก็เกิดมานานกว่า30ปีแล้ว แต่หลังจากเหตุการณ์ที่เด็กนักเรียนถูกผีเข้าผ่านไป ทางผอ.โรงเรียนก็มีการทำบุญใหญ่ที่โรงเรียน และก็อุทิศบุญกุศลให้กับวิญญาณผู้รับเหมารายนั้นไปด้วย

คุณน้ำอ้อย เล่าทิ้งท้ายว่า ปัจจุบันโรงเรียนแห่งนี้ก็ยังอยู่ ถึงแม้จะเป็นโรงเรียนเล็กๆของหมู่บ้านในตำบลแม่นะ ตอนนี้ก็ยังไม่ถูกยุบ แม้ว่าจะไม่ค่อยมีเด็กๆในหมู่บ้านไปเรียนแล้วก็ตาม เพราะส่วนใหญ่ผู้ปกครองมักจะส่งลูกหลานเข้าไปเรียนที่โรงเรียนในตัวอำเภอ แต่ก็ยังมีเด็กนักเรียนชาวเขาชาวกะเหรี่ยงมาเรียนที่นี่อยู่ด้วย และตอนนี้คุณน้ำอ้อยก็ไม่ได้อาศัยอยู่ที่นี่แล้ว เพราะแต่งงานและย้ายไปอยู่กับสามี ลงหลักปักฐานที่อำเภอเมืองเชียงใหม่ นานๆทีถึงจะกลับมาเยี่ยมคุณพ่อคุณแม่ที่หมู่บ้านแห่งนี้