"....ไม่ถือเป็นธรรมของเรา ถ้าเราถือว่าเป็นธรรมที่เรารู้เองเห็นเอง เราก็ทะนงตัว จะละอุปาทานไม่ได้ ถือว่าทุกสิ่งทุกอย่างพระบรมศาสดาพูดไว้หมดแล้ว ไม่มีสิ่งที่จะแจงเลย และปฏิบัติไปหมดแล้ว และพ้นไปหมดแล้ว ไม่มีสิ่งที่จะแสดง

"อันนี้แหละ...เป็นคำเทศน์ของผม นี่แหละเป็นธรรมของผม" ถ้าใครยืนยันอย่างนั้นผู้นั้น "อกตัญญู" ผู้นั้นไม่รู้จักความหมายของพระพุทธะ-พระศาสดาด้วย เพราะตีความหมายว่า พระศาสดายังไม่เทศน์ จึงยืนยันอย่างนั้น จึงสำคัญว่าเป็นกัณฑ์เทศน์ของตัว จึงสำคัญตัวว่าเป็นผู้ฉลาด

จะฉลาดผีบ้าอะไร...อุจจาระท่านก็บอก กินอาหารท่านก็บอก ปัสสาวะท่านก็บอก นั่งท่านก็บอก นอนท่านก็บอก จะเป็นสมบัติของเรายังไง มันสมบัติเศรษฐีทั้งนั้น กุฏิวิหารจีวรบิณฑบาตเสนาสนะและเภสัช จะมีน้อยมีมากก็เป็นสมบัติของเศรษฐี ไม่ใช่สมบัติของเรา สมบัติของพระบรมศาสดาเป็นเศรษฐีอย่างเต็มที่ คือ เศรษฐีไม่เกี่ยวกับอามิส เศรษฐีพระนิพพาน เศรษฐีไม่มีกิเลส ไม่ใช่เศรษฐีแข่งอามิส

ถ้าสำคัญตัวว่าเป็นธรรมะของอาจารย์นั้น ธรรมะของอาจารย์นี้...ก็ลืม "อาจารย์สิทธัตถะ" สินี่ อาจารย์สิทธัตถะไม่ใช่พระอาจารย์หรอกหรือ? ท่านยังไม่ได้เทศน์ดอกหรือ? จึงมีผู้มาแสดงอีก และบัญญัติสิ่งที่พระพุทธเจ้าไม่บัญญัติขึ้น ไม่สอนสิ่งที่พระองค์ทรงบัญญัติไว้แล้ว สมาทานศึกษาอยู่ในสิกขาบทตามที่พระองค์ทรงบัญญัติไว้

เราจะเป็นพระอรหันต์กันวันนี้ ก็พระพุทธเจ้าเป็นก่อนของเราแล้ว เป็นก่อนแล้ว...เราจะไปตกนรกวันนี้ ก็พระพุทธเจ้าเคยตกก่อนเราแล้วเคยมาสอนเราแล้ว เราจะไปเป็นสัตว์เดรัจฉานวันนี้ พระบรมศาสดาเคยเป็นมาก่อนแล้ว เคยมาห้ำหั่นสั่งสอนแล้ว

ที่ไหนที่ท่านไม่ได้สั่งสอน? ที่ไหนที่ท่านไม่ได้พูด? ที่ไหนที่ท่านไม่ได้เอ่ย? ...ไม่มีเลย..."

..............................................

โอวาทธรรม พระอาจารย์หล้า เขมปัตโต วัดบรรพตคีรี (วัดภูจ้อก้อ) ต.หนองสูงใต้ อ.คำชะอี จ.มุกดาหาร ขอบคุณลานธรรมจักร