" .. จิต เป็นสมบัติสำคัญมากในตัวเราที่ควรได้รับการเหลียวแล ด้วยวิธีเก็บรักษาให้ดี ควรสนใจรับผิดชอบต่อจิต อันเป็นสมบัติที่มีค่ายิ่งของตน วิธีที่ควรกับจิตโดยเฉพาะก็คือ "ภาวนา ฝึกหัดภาวนาในโอกาสอันควร" ตรวจดูจิตว่ามีอะไรบกพร่องและเสียไปจะได้ซ่อมสุขภาพจิต 

นั่งพินิจพิจารณาดู "สังขารภายในคือความคิดปรุงแต่งของจิตว่าคิดอะไรบ้าง มีสาระประโยชน์ไหม" คิดแส่หาเรื่อง หาโทษขนทุกข์มาเผาตนอยู่นั้น พอรู้ผิดถูกของตัวบ้างไหม พิจารณา "สังขารภายนอกว่า มีความเจริญขึ้นหรือเจริญลง สังขารมีอะไรใหม่ หรือมีความเก่าแก่ชราหลุดไป" พยายามเตรียมตัวเตรียมใจเสียแต่เวลาที่พอจะทำได้ ตายแล้วจะเสียการ ให้ท่องในใจอยู่เสมอว่า เรามีความแก่ เจ็บ ตาย อยู่ประจำตัวทั่วหน้ากัน..." โอวาทธรรม พระอาจารย์ปู่มั่น ภูริทัตโต