"... เวลามีความโกรธ จิตใจจะร้อนรน กระวนกระวาย เกิดความอาฆาต เกิดความพยาบาท เกิดความแค้นขึ้นมา อยากจะให้เขานั้นตายไปต่างๆ นานา อย่างนี้เป็นต้น เราต้องให้อภัย มีความเมตตา ให้อภัยอยู่เสมอ แล้วเราจะเอาชนะตัวเอง เวลาชนะผู้อื่น ก็จะสร้างความเคียดแค้นให้กับเขา เวลาผู้อื่นชนะ ก็จะทำให้เกิดความเคียดแค้นในตัวเรา แต่ถ้าชนะตัวเราเองได้ คือ ชนะความโกรธ จิตใจของเราก็จะเย็น จะสบาย

อย่างในขณะนี้ ญาติโยมนั่งอยู่นี่ไม่มีความโกรธ มีแต่ความสบายใจ แต่ถ้ามีความโกรธเกิดขึ้นมา จะรู้สึกอย่างไร มันก็จะร้อนรนกระวนกระวายใจ ดังนั้นเวลามีความโกรธ ขอให้ตั้งสติไว้ให้มั่น แล้วบอกตัวเองว่า ปล่อยเขาไปเถิด สิ่งที่เขาพูด สิ่งที่เขาทำไปแล้ว มันผ่านไปแล้ว แก้ไขอะไรไม่ได้ จะให้เขาทำให้ถูกใจเราเสียทุกเรื่องนั้น ย่อมเป็นไปไม่ได้ แต่เรื่องที่ทำได้ก็คือ การให้อภัย เมื่อให้อภัยแล้วมันจะเย็น เพราะได้ขับสิ่งที่เป็นพิษเป็นภัย ออกไปจากจิตจากใจ เหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

แต่ถ้าไปด่าเขา หรือไปคิดถึงเขาอยู่เรื่อยๆ ยิ่งคิดก็ยิ่งรุ่มร้อนใจ คิดโกรธ คิดแค้น คิดไปเรื่อยๆ นี่คือความไม่สบายใจเวลาเราโกรธ ก็เหมือนกับเอาค้อนมาทุบหัวเรา อย่าคิดว่าเวลาเราโกรธแล้ว คนอื่นจะทุกข์ไปกับเราด้วย คนที่เราโกรธ เขาไม่รู้เรื่องหรอก เขาสบาย แต่ผู้ที่เดือดร้อน ก็คือใจเรานั้นเอง ฉะนั้นเวลาเราเกิดความโกรธ พยายามให้อภัย อย่าไปถือโทษโกรธเคืองเขา แล้วจิตใจเราจะเย็น..." 

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต วัดญาณสังวรารามฯ จังหวัดชลบุรี วันที่ ๑๐ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๓ (เพจ พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต) -  003