ช่วงนี้เป็นช่วงเช็งเม้ง เป็นธรรมเนียมของชาวจีนที่จะไปเคารพศพของผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว ก็เลยเอาอาหารไปให้กับคนที่ล่วงลับไปแล้ว แต่คนที่ล่วงลับไปแล้วนี้เขาไม่มีร่างกาย แล้วอาหารนี้เป็นอาหารสำหรับร่างกายของเขา แต่ร่างกายของเขาตอนนี้อยู่ในหลุมศพที่ถูกฝังอยู่ในหลุม..กินไม่ได้ 

ถ้าอยากจะให้คนตายนี้มีของกิน ก็ต้องให้บุญ บุญนี้เป็นอาหารของคนตาย เพราะคนตายนี้ตายไปครึ่งเดียว ตายไปแค่ร่างกาย แต่กายทิพย์คือใจนี้ไม่ได้ตาย กายทิพย์นี้ไม่ได้ตายไปกับร่างกาย กายทิพย์นี้ยังต้องการอาหารอยู่ อาหารของกายทิพย์ก็คือบุญ 

ถ้าเราอยากจะให้คนที่ตายไปแล้วเขามีอาหารรับประทาน เราก็เอาอาหารที่เราไปไหว้ที่ศพนี่แหละ เอาไปทำบุญทำทาน ถ้าเรากินอาหารที่เราเอาไปไปไหว้ศพ ศพคนตายก็ไม่ได้อะไร ได้แต่คนเป็น คนเป็นที่ไปไหว้นั่นแหละที่เอาอาหารไปให้คนตาย คนตายไม่ได้กิน คนเป็นก็เลยกินแทนคนตาย ถ้าอยากจะให้คนตายมีอาหารกินก็ต้องทำบุญ บุญนี้เป็นอาหารของกายทิพย์ 

แต่คนที่ตายไปนี้ไม่ได้หมายความว่า ทุกคนต้องมารอรับอาหารรอรับบุญจากคนเป็น ขึ้นอยู่กับว่าตอนที่มีชีวิตอยู่นั้นได้ทำบุญหรือเปล่า ถ้าได้ทำบุญเป็นประจำ ก็จะมีบุญติดตัวไปมาก ก็จะเป็นเศรษฐีบุญ ถ้าเป็นเศรษฐีบุญก็ไม่ต้องมารอรับบุญจากผู้อื่นที่ยังมีชีวิตอยู่ แต่ถ้าขณะที่มีชีวิตอยู่นี้ ทำบุญน้อยหรือไม่ค่อยทำเลย มีเงินก็ไปเที่ยวกัน ไปซื้อของเล่นของฟุ่มเฟือยกัน แทนที่จะเอาไปทำบุญกัน แล้วก็ไม่รักษาศีล ทำบาปกัน 

ถ้าตายไปก็จะเป็นขอทาน ขอทานบุญทางจิตวิญญาณ เพราะไม่มีบุญติดตัวไป นี่พวกนี้แหละที่จะต้องมารอรับส่วนบุญ เพราะเขาไม่มีอาหารกิน เขาจะรู้สึกหิว แล้วเขาไม่สามารถหาอาหารเองได้ เพราะในโลกทิพย์ไม่มีที่ทำบุญ จะทำบุญนี้จะต้องทำอยู่ในโลกของมนุษย์

วันที่ ๔ เมษายน พ.ศ. ๒๕๖๐ พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต วัดญาณสังวรารามฯ จังหวัดชลบุรี  -  003