"...เฮาเคยเป็นกษัตริย์ชื่อ "แสนคำ" แต่ก่อนเฮาเคยเกิดเป็นกษัตริย์อยู่นี้หลายๆภพหลายชาติ เทียวเกิดเทียวดับ เฮาเป็นกษัตริย์ที่เปียมไปด้วยเมตตา ใช้เมตตานำ อาตมาบ่เคยฆ่าคน บ่เคยฆ่าสัตว์เลย จังว่าอาตมาอายุยืนเด้อ เขตปกครองแต่เป็นกษัตริย์มหาราชาอยู่ เขตนี้กว้างไกลแฮงเด้อ จรดร้อยเอ็ด สารคาม ทางเหนือกะสุดอุบลราชธานี ศรีสะเกษ

มเหสีเฮากะหลาย เมียเก่า สนมหลายๆแต่สมัยนั้น แต่เฮาบ่ค่อยมีลูกดอก มีแต่เมียหลาย มีแต่เมตตาคนอื่นเขา ครั้งแรก5 ปีที่แล้วที่อาตมา มาจากอุบลราชธานีมาสร้างวัดป่าดงสว่างธรรมแห่งนี้ มาถึงมีแต่ป่า มันเป็นป่าช้าเก่า เทพเทวบุตร เทวดา วิญญาณ บริวารเก่าสมัยเฮาเป็นกษัตริย์ มากันหลายๆๆมากันพรึบเลย มืดฟ้ามืดดินเลย ว่าแม่นมันสิเบียดกันคักๆ เขามาฟังธรรม

เขาดีใจเห็นอาตมามาโปรดเมตตา เฮาบ่ได้หลับได้นอนเลย พวกเทพเทวดา เทพบุตรบ่พากันกลับ ยิ่งมาเพิ่มเรื่อยๆๆ จนเฮาฉันเพลอีกมื้อหนึ่ง เขาจังกราบลาเฮากลับไป มาอยู่เที่ยวนี้ เฮากะมาโปรดมาเมตตา ให้บริวารที่ยังหลง บ่ทันได้ไปเกิด สิได้ไปเกิด เพราะอาตมาสิบ่มาเกิดอีกละ ภพสุดท้ายเฮาละเด้อ เฮาบ่เอาบุญบ่เอาบาปละ แต่เฮานี้เกิดอยู่อุบลราชธานี หลายกว่าทุกที่ เทียวเกิดเทียวตายอยู่อุบล หลายคักๆๆเด้อ..."

โอวาทธรรมหลวงปู่แสง ญาณวโร วัดป่าดงสว่างธรรม บ้านดงสว่าง ต.โคกนาโก อ.ป่าติ้ว จ.ยโสธร (คัดลอกจากเพจ "หลวงปู่แสง ญาณวโร วัดป่าดงสว่างธรรม") - 003