"เอ้า...ใช้คาถาดับไฟนรก เสกคาถาดับเลย "เอาพุทโธ พุทโธ นี่แหละดับ" เราเสกคาถาพุทโธ บริกรรมเท่านั้นแหละ "ความวุ่นวายเดือดร้อนด้วยประการต่างๆ หายหมด" ตั้งสติคุมจิตใจให้แน่วแน่ "เอาเฉพาะ พุทโธอันเดียว" ส่งออกไปข้างหน้าข้างหลังก็ไม่มี ทั้งคิดนึกโน่นนี่ก็ไม่มี ให้ใจอยู่เป็นกลาง ไม่กระทบกระเทือนอะไรทั้งหมด

เราเกิดขึ้นมาในโลกมันต้องทำตัวเป็นกลาง "ถ้าไม่เป็นกลางไม่เหนือโลก ไม่พ้นจากโลกไปได้" ต้องมีทุกข์อยู่อย่างนั้นร่ำไป "ใจที่เป็นกลางๆ แล้วจะมีอะไรกระทบกระเทือนอีก ขอให้รักษาความเป็นกลางนั้นไว้ให้มั่นคงเถอะ ไฟนรกต้องดับลง ณ ที่นั่นแหละ" ลองคิดดู "โกรธ มันต้องเพ่งคนโน้น คนนี้ สิ่งโน้นสิ่งนี้" มันไม่เป็นกลาง เพ่งอดีตเพ่งอนาคต มันไม่เป็นกลาง "ความเป็นกลาง ไม่มีอะไร ถูกต้อง อยู่คงที่"

"พุทโธ" ตั้งมั่นในคำบริกรรมแล้ว "กิเลสเครื่องเศร้าหมองทั้งหลายดับไปหมด" ถึงหากไม่ดับสนิทตลอดเวลา "ก็ดับขณะนั้นก็เอาล่ะ" ให้ดับได้เสียก่อนขณะนั้น "ถ้าหากดับนานๆ หลายครั้งหลายหนเข้า หรือดับบ่อยๆ เข้า ก็อาจสามารถจะดับสนิทได้เลย" อย่าเพิ่งดับมันทีเดียวก่อนเลย..."

..................

คัดจากหนังสือธรรมเทศนา ๒๕๒๕ อายตนะหก (ดับไฟนรก) พระราชนิโรธรังสีคัมภีรปัญญาวิศิษฏ์ (หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี) วัดหินหมากเป้ง อำเภอศรีเชียงใหม่ จังหวัดหนองคาย วันที่ ๑๔ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๒๕ ขอบคุณลานธรรมจักร - 003